மறுபடியும் ஒரு பாலியல் குற்றச்சாட்டு. மறுபடியும் ஒரு போராட்டம் இப்படியே பேசிப்பேசி தீர்வை எட்டுவதில் தோற்றுப்போகிறோம். முதலில் நுனிப்புல் மேயாமல் பிரச்சினையின் ஆணி வேர் வரை கண்டறிவோம். பெண்களுக்கு எதிரான பாலியல் குற்றங்கள் இன்று பள்ளி மாணவிகளுக்கு எதிரான பாலியல் குற்றங்கள்
என குறுக்கப்படுகிறது. இது தவிர மிக முக்கியமான ஒரு விஷயத்தை எல்லோரும் பேச மறக்கிறோம். இங்க தவறு யாருடையது என்பதை ஆராயாமல் நம்பிக்கை எனும் மொத்த பிணைப்பை உடைத்தே விட்டோம். இது 1980 அல்ல 2021. இந்த நேரத்தில் மறுபடியும் அந்த குழந்தை வீட்டில் சொல்லியிருக்க வேண்டும் என்ற
வாதத்தை முன் வைக்காமல் அந்த நம்பிக்கையை தர மறுத்த சக மனிதர்களை பற்றி பேசுவோம். தொடர் புகார்கள் வரும் பட்சத்தில் அந்த ஆசிரியர் மீது சட்ட ரீதியான நடவடிக்கை எடுக்கப்பட்டிருக்க வேண்டும் ஆனால் எந்த பள்ளியும் அதனை முன்னெடுப்பதில்லை காரணம் அவர்களின் brand value.இந்த brand value
சமாச்சாரங்களுக்கு நாமும் ஒரு காரணம். 2019-2020 வரை பள்ளிகள் நடந்த பாலியல் குற்றங்கள் குறித்து 36 வழக்குகள் பதிவு செய்யப்பட்டது. இதில் தீர்ப்பு வழங்கப்பட்டவை 14% மட்டுமே. போக்ஸோவில் வழக்கு பதியப்படும் போது அது 6 மாதத்திற்குள் முடிக்கப்பட வேண்டும் அன்றைய அரசு அதில்
முறையாக செயல்படவில்லை.தமிழகத்தில் நான்கு முதல் ஐந்து ஆண்டுகள் வரை போக்சோ வழக்குகள் விசாரணையில் இருக்கின்றன. இதன் மூலம் போக்சோ சட்டம் பாய்ந்தது என்று சொல்வது எல்லாம் பொய். போக்சோ பொம்மை போலவே பயன்படுத்தப்பட்டு வருகிறது. மாண்புமிகு முன்னாள் முதல்வர் ஜெயலலிதா ஆட்சியில் பாலியல்
குற்றங்களில் ஈடுபடும் ஆசிரியரின் சான்றிதழ் ரத்து செய்யப்பட்டு அவரை பணி நீக்கம் செய்யவேண்டும் என்று அரசாணை வெளியிட்டார். இப்போது வரை அந்த ஆணையின் படி நடவடிக்கைகள் எடுக்கப்பட்ட நபர்கள் 0. அடுத்து பாலியல் வன்கொடுமைக்கு ஒரு வார்த்தை அல்ல. ஒரு மாணவன்/மாணவியை உடல்ரீதியான துன்புறுத்தல்
என்ற பார்வையில் அனுகாமல், மனம், பாலியல் ரீதியான புறக்கணிப்பு இவையும் அதில் அடங்கும். Sexual harrasment committee தலைமை ஆசிரியர், பெண் ஆசிரியர்கள், பெற்றோர் மற்றும் மாணவர்களின் குழுவாக இருக்க வேண்டும். ஆனால் இங்கு பள்ளி நிர்வாகம் மட்டுமே அதில் உள்ளது. அப்பறம் அரசு
ஒவ்வொரு மாவட்டத்திலும் இருக்கும் குழந்தை நலக் குழு, மாவட்டக் குழந்தை பாதுகாப்பு அலகு, மாநில குழந்தைகள் பாதுகாப்பு ஆணையர் இவர்களின் பணி பிரச்சினை நடந்த பிறகு சம்மன் அனுப்புவது அல்ல என்பதை அவர்கள் உணரவேண்டும். சுழற்சி முறையில் பள்ளிகளுக்கு சென்று அங்கு மாணவர்களிடம்
ஆலோசனை நடத்த வேண்டும் அங்கும் தவறிவிட்டோம். போஸ்ட்மார்ட்டம் செய்ய மட்டும் மருத்துவர் இல்லை வியாதியை கண்டறியவும்தான் மருத்துவர். இப்போதும் அரசிடம் (எந்த அரசாக இருந்தாலும்) மாநில குழந்தைகள் நல ஆணைய உறுப்பினர் யார் எனக் கேட்டால் துளியும் தொடர்பில்லாத நபர்களே உறுப்பினர்களாக இருப்பது
தெரியவரும். தற்போதைய அரசு குழந்தைகளுக்கான அமைப்புகளில் பாதுகாப்பு, உரிமை, சட்டம், உளவியல் ஆகியவை பற்றிய தெளிவான புரிதல் இருப்பவர்களை நியமிக்க வேண்டும். அனைத்து மாவட்டங்களிலும் அதற்கான அலுவலகங்கள் அமைக்கப்பட்டு இவர்களுக்கு மட்டுமான சட்டக்குழு அமைக்கப்பட வேண்டும்.
வெறும் கற்றல் மட்டுமே முக்கியமானது அல்ல பள்ளிகள் பாதுகாப்பு குறித்தும் அதற்கான அமைப்புகள் உள்ளதா என்பதையும் கவனிக்க வேண்டும். பெற்றோர் பள்ளியின் பெயரையும் உட்கட்டமைப்பு வசதிகளை மட்டும் பார்க்காமல் பள்ளிகளை ஆசிரியர் நியமனத்தின் போது பின்புலத்தை நன்கு சோதிக்க வற்புறுத்த வேண்டும்.
பள்ளிக்கு வரும் மாணவர்களின் பாதுகாப்பிற்கு முழு பொறுப்பு ஆசிரியர்களும் பள்ளி நிர்வாகமும்தான். எனவே பாலியல் தொடர்பான புகாரில் நடவடிக்கைகள் எடுத்தால் பள்ளியின் பெயர் கெடும் என்ற போக்கில் மாணவர்களை சமாதானம் செய்யும் வேலையில் நிர்வாகம் ஈடுபடக்கூடாது. குழந்தைகளுக்கு
பள்ளியிலோ அல்லது சுற்றுப்புறத்திலோ ஏற்படும் பாலியல் கொடுமை இறக்கும் வரை கூட மாறாது. குழந்தைகளுக்கான நம்பிக்கையை விதையுங்கள். உரக்கச்சொல்வோம் எந்த வித பாலியல் தொடர்பான குற்றங்களுக்கும் நாம் எதிரானவர் என்று. அதைவிடுத்து மீண்டும் மீண்டும் குற்றச்சாட்டுகள் மட்டும் வைக்க வேண்டாம்
நாளை குழந்தைகள் தினம் மற்றுமொரு கருப்புதினம். இன்னும் எத்தனை ரோஜாக்களைதான் நசுக்கப்போகிறோம்.
#justiceFor_kids
#justiceforpontharani
#justiceFor_kids
#justiceforpontharani
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
