Ik geef ook onderwijs aan geneeskundestudenten en aan AIOS (artsen die specialist willen worden). Daar kan ik over vertellen, maar veel leuker is een tweetorial over de vraag: 'wat is een ethisch dilemma?'
Aan het eind is er een beloning. En goed opletten: er zijn toetsvragen!
Een moreel dilemma is een botsing tussen verschillende morele waarden. En die verschillende waarden vragen om verschillend handelen.
Om dat te kunnen begrijpen moet je weten wat waarden en normen zijn.
Waarden zijn algemene principes: rechtvaardigheid, geluk, gezondheid, privacy, autonomie bijvoorbeeld.
Waarden geven antwoord op de vraag: ‘wat is belangrijk?’
Maar aan waarden heb je niet zoveel als er geen richting is voor je handelen. Daarom zijn er normen!
Normen zijn een middel om waarden te realiseren. Normen geven antwoord op de vraag: ‘wat moet ik doen?’
Bij iedere norm hoort een waarde.
Bij de norm dat je de de patiënt moet informeren hoort de waarde ‘autonomie’
Bij niet liegen hoort de waarde: ‘eerlijkheid’. Enzovoort.
Toetsvraag! Welke waarde hoort bij de norm dat je moet kloppen voordat je ergens binnengaat?
Heel goed! Privacy. Maar in een noodsituatie BRAND klop je niet voor het binnengaan. Dan hol je gewoon naar binnen. Dan geldt weer een andere norm: 'levens redden!' En daarachter gaat weer de waarde 'weldoen' schuil. Zo is er altijd wel wat.
Kenmerk van een moreel dilemma is dat je MOET kiezen: niet-kiezen is ook een keuze.
Een ander kenmerk is dat er geen 'goede' oplossing is.
Immers: een moreel dilemma is een botsing tussen twee waarden, en dus zul je per definitie altijd een waarde schenden.
Toetsvraag! Stel, iemand weigert een bloedtransfusie die zijn leven kan redden. Welke waarden van de arts botsen dan met elkaar?
Het principe van weldoen van de arts staat in die situatie op gespannen voet met de waarde dat hij de autonomie van de patiënt moet respecteren. En in dit geval wint de autonomie: een patiënt mag iedere behandeling weigeren. Jaja ik weet het: mits/maar/uitzonderingen.
Een moreel dilemma wordt vaak verward met een juridisch dilemma. Hoi @HenkJanOut
In een juridisch dilemma gaat het om de vraag 'welke regels gelden?'
In een moreel dilemma gaat het om de vraag 'welke morele waarde prevaleert?'
Er is een vuistregel om ze te onderscheiden:
Een juridisch dilemma kun je opzoeken.
Een moreel dilemma moet je zelf over nadenken.
Toetsvraag!
Een nabestaande die inzage wil in het medisch dossier van een overledene is een
Heel goed! Een juridisch dilemma, want je kunt het opzoeken.
Hier bijvoorbeeld: knmg.nl/advies-richtli…
Nu weet u wat een moreel dilemma is, en hoe je het kunt onderscheiden van een juridisch dilemma.
Morgen gaan we verder met deel twee van deze tweetorial.
Dan gaat het over de vraag: hoe los je een moreel dilemma op?
Ik hoop dat u het leerzaam vond.
Hier is de beloning dat u het tot hier uitgehouden heeft. Een quokka!
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
Ik zou u nog vertellen over het moreel beraad dat ik regelmatig mag voorzitten in het ziekenhuis. Een moreel beraad is een gesprek waarin de deelnemers op zoek gaan naar het antwoord op een ethische vraag.
In een academisch ziekenhuis betekent dat: het bespreken van een complexe casus waaraan niet zozeer medische, maar vooral ethische aspecten kleven.
Zo'n beraad vindt vooral plaats op afdelingen waar vaak complexe behandelbeslissingen moeten worden genomen: de IC pasgeborenen (NICU), de IC kinderen, de IC volwassenen en interne oncologie. Maar ook op andere afdelingen komt het regelmatig voor.
De vierde (en laatste!) ethische commissie waar ik in het ziekenhuis in participeer is de Commissie Medische Ethische Vragen (CMEV). Deze commissie bespreekt geen casuïstiek, maar geeft de Raad van Bestuur gevraagd en ongevraagd advies over ethische thema's.
In de CMEV zitten vertegenwoordigers vanuit verschillende disciplines en vanuit de andere ethische commissies in het ziekenhuis. Een echte koepelcommissie dus. Daardoor is er goed zicht op wat er op diverse plekken in het ziekenhuis op ethisch gebied aan de hand is.
De CMEV is bijvoorbeeld verantwoordelijk voor het beleid rond euthanasie in het ziekenhuis. Daar is een ziekenhuisbreed protocol voor ontwikkeld, waarin de regels staan waar artsen zich aan moeten houden.
Er zijn nog twee ethische commissies in het @ErasmusMC waar ik in deelneem en u over wil informeren.
Eén daarvan is de commissie levenseinde. Dat is een commissie die niet regulier vergadert, maar alleen bij elkaar komt bij specifieke situaties. Die situaties zijn:
1) Een euthanasieverzoek van iemand tussen 12 en 18 jaar.
Euthanasie is formeel toegestaan vanaf 12 jaar. Maar tot 16 jaar is ook instemming van de ouders nodig. Tussen 16 en 17 jaar moeten ouders bij het besluit worden betrokken.
Na het 18e jaar is dat geen plicht meer.
Euthanasie bij volwassenen komt in ons ziekenhuis maar heel weinig voor: circa 5-10 keer per jaar. De meeste mensen willen graag thuis euthanasie, door de huisarts. Maar soms kan dat niet.
Euthanasie bij minderjarigen is nog uitzonderlijker. Vandaar deze werkwijze.
Op maandagochtend vergadert de Beraadsgroep Voortplantingsgeneeskunde, een commissie waar ik deel van uitmaak. Deze commissie buigt zich over complexe verzoeken om kunstmatige voortplantingstechnieken (ART, Artificial Reproductive Technologies). Een draadje. Draad!
Idee achter de Beraadsgroep is dat je als ziekenhuis niet alleen een verantwoordelijkheid hebt voor het tot stand brengen van een zwangerschap, maar ook - tot op zekere hoogte - voor het welzijn van het toekomstige kind.
Een verzoek om ART kan een moreel dilemma opleveren: enerzijds willen we de wens van de vrouw/het paar honoreren, anderzijds willen we te voorziene schade bij het toekomstige kind zo veel mogelijk voorkomen.
Eerst maar over het werk als ethisch consulent. Dat is iemand die dokters kunnen bellen als ze met een moreel dilemma zitten.
Het is dus niet bedoeld voor nazorg bij emotionele gebeurtenissen. Daar zijn andere mensen voor (en dat is ook iets dat ik niet kan).
Dokters kunnen bellen met verschillende problemen: rond het levenseinde vaak, maar ook over beleid bij een anorexiapatiënt, voortplantingsgeneeskunde, naasten die zich niet opstellen als 'goed vertegenwoordiger' en dergelijke.
Ik probeer dan eerst samen met de dokter de casus in kaart te brengen: weten we voldoende om er iets over te kunnen vinden?
In het @ErasmusMC werk ik 1 dag in de week als klinisch ethicus. Dat is iemand die 'zorgmedewerkers helpt om morele problemen te identificeren, analyseren en op te lossen'.
Dat klinkt ingewikkeld. Tegen mijn kinderen zeg ik dat 'ik dokters help met het oplossen van ingewikkelde problemen'.
Dat klinkt nog steeds vaag, ik weet het. Mijn kinderen vinden dat ook trouwens, dus het zij u vergeven.
In de praktijk doe ik het volgende:
Ik ben ethisch consulent
Ik geef onderwijs
Ik zit moreel beraad voor
Ik zit in diverse ethische commissies
Ik ben secretaris van de Commissie Medisch Ethische Vraagstukken.
Ik schrijf protocollen
En nog zo wat andere dingen, zoals het beleid rond COVID.