आडनावांची जेवणाची सभा

आडनावेंनी जोरदार बेत केला जेवणाचा
सहस्त्रभोजनेंनी विडा उचलला निमंत्रणाचा

सोबत पुजारी पंडित आणि शास्त्री आले
देवधर येताच देवापुढे दिवे लावले

नंतर श्रीमंत कनकदांडे आले
सराफांनी कुबेरांना सोबत आणले

गंधे पोहचले अगदी वेळेवर
टिळक दिसले सर्वांच्या कपाळावर
दूध घेऊन दुधाने पळत आले
सोबत श्रीखंडे व केळापूर आले

भाजीसाठी भोपळे पालकर जमले
साल्पेकरानी सगळ्यांना सोलून काढले

पोळी भाजी बरोबर आमटे व तुपे
काहींना पसंद होते दहिभाते

रसासाठी होते छान केशरी गोडांबे
मठ्ठा व पाण्यासाठी भरले होते तांबे
पंगत बसण्याअगोदर फडके उत्सुक दिसले
कचरे व धुळेंना शांतपणे बाहेर काढले

जेवणानंतर गोड करण्यात गोडबोले झाले व्यस्त
केळकर बोरकर आंबेकरांचे मिश्रण सर्वानी खाल्ले मस्त

नंतर होता कार्यक्रम संगीत व नृत्यांचा
गीतेच्या गाण्यांवर नाचल्या नर्तकी शृंगारपुरेंच्या
आचार्यांचा सन्मान करण्याचे सगळ्यांनी ठरविले
मानकारानी शाल श्रीफळ व सव्वालाखे अर्पण केले

खास शौर्यपदक देण्यात आले वाघमारेनां
कार्यक्रमाचा खर्च नीट सांभाळल्यामुळे शाबासकी मिळाली व्यवहारेंना

तोवर आकाशात सर्वत्र काळमेघ दाटून आले
काळे व अंधारेंनी समारंभ संपल्याचे घोषित केले😷😱😀

• • •

Missing some Tweet in this thread? You can try to force a refresh
 

Keep Current with ADITI Gujar

ADITI Gujar Profile picture

Stay in touch and get notified when new unrolls are available from this author!

Read all threads

This Thread may be Removed Anytime!

PDF

Twitter may remove this content at anytime! Save it as PDF for later use!

Try unrolling a thread yourself!

how to unroll video
  1. Follow @ThreadReaderApp to mention us!

  2. From a Twitter thread mention us with a keyword "unroll"
@threadreaderapp unroll

Practice here first or read more on our help page!

More from @AditiGujar

7 Jan
ती आणि लॉकडाऊन!

कोरोना आला, आणि स्वयंपाकघर हे केवढं कला दालन आहे हे कळलं.
एवढ्याशा ओट्याच्या मंचावर किती मैफिली रंगतात. कढया,पातेल्या,झारे,पळ्या,शेगडी,तेल,डाळी,पीठं मुके नाहीत. ते बोलतात ,पण त्याची रूचिर भाषा आपण इतके वर्ष ऐकली नाही.
कारण त्या रंगदेवतेकडे, स्त्रीकडे आपण दुर्लक्ष केलं. राजाचा मुकूट प्रधान घालत नाही आणि प्रधानाचा मुकूट राजा! तसं हात, भांडी, ओटा पुसायचे फडकेही वेगळे असतात. स्वच्छता हेच ध्येय पण भूमिका वेगवेगळ्या!
पट्टीचा गायकीवर हुकूमत असलेला गायक जसा जरा असंबद्ध होत नाही.
तसं कितीही मोठी तान घेऊनही, भांडी पुसायचं फडकं ती हात पुसायला वापरत नाही. साधी बाटल्यांची बुचंही अदलाबदल करायला घाबरतात तिच्या प्रेमापोटी! उकळत्या दूधाचं भांडं पकडीत पकडून, दुसऱ्या हातानं साय अडवून, दूध कपाबाहेर न सांडता चहा नितळ ठेवण्याएवढी , मोठी कला नाही.
Read 12 tweets
17 Dec 21
लेटेस्ट पुणेरी किस्सा
जोशी : मी इथले टॉयलेट वापरू का?
नेने : हो, पण पैसे पडतील
जोशी : नाही पडणार, बसताना काळजी घेईन मी
🤣😃🤣
पुणेकर : आहो, अजून बिस्किटे घ्या ना
पाहुणा : नको हो, आधीच मी ५ खाल्ली आहेत
पुणेकर : तशी तुम्ही ६ खाल्ली आहेत, पण आजून खा की, ईथे कोण मोजत बसलंय??
🤣🤣🤣
मुलगा : चाहूंगा मॆ तुझे सांज सवरे
मुलगी : आणि दुपारचे काय?
मुलगा : १ ते ४ विश्रांती. मी पुण्याचा आहे
🤣🤣🤣😃🤣🤣
भिकारी : साहेब खूप भूक लागली आहे. ५ रुपये द्या ना
पुणेकर : १०० रुपयाची नोट आहे ९५ रुपये सुट्टे आहेत का?
भिकारी : हा आहे साहेब
पुणेकर : आधी ते खर्च कर
🤣🤣🤣😃😃🤣🤣
पुण्यातील एक खवचट म्हातारा एकदा दातांच्या डॉक्टरांकडे गेला. त्या खुर्चीत बसल्यावर डॉक्टरांनी त्यांना मोठा आ आ आ करायला सांगितले. कितीही मोठा केला तरी ते आजून मोठा करायला सांगायचे.
म्हातारा म्हणाला, “तोंडात बसून काढणार असाल तर ती पायातली चप्पल आधी काढा”
🤣🤣🤣😃😃😃😃🤣🤣
Read 5 tweets
16 Dec 21
असे आमचे पुणेरी
1बाग आहे पण फुले नाहीत – तुळशीबाग
२ वहात्या पाण्याचा थांबा – नळस्टॉप
३ सांगायला दगड पण आहे गाव – पाषाण
४ थकल्या भागल्यांची वाडी – विश्रांतवाडी
५ मदतीचा हात पुढे करणारे – सहकारनगर
६ ह्या वाड्याच्या वाटेला जाणे नको – येरवडा
७ आडवी तिडवी वस्ती – वाकडेवाडी
८ लहान पाखरू ढेरी मोठी – चिमण्या गणपती
९ फॉरेनची गल्ली – हॉंगकॉंग लेन
१० थोर नेत्याच्या पदवीची वसाहत होती – लोकमान्य नगर
११ कवडी कवडीने संपत्ती मिळवली – धनकवडी
१२ मिठाई वाला हनुमान – जिलब्या मारुती
१३ बेवडा ब्रीज – दारुवाला पूल
१४ पिडाकारी दैवताचा ओटा – शनी पार
१५ हार आहे तोही दगडाचा – खडकमाळ
१६ याचे थालीपीठ होत नाही – विद्यापीठ
१७ नकार देणारी पेठ – नाना पेठ
१८ नमुनेदार वसाहत – मॉडेल कॉलनी
१९ या बागेत सुवर्ण लंकार नाहीत – हिराबाग
२० इथे बांगडीवाले आहेत का हो? – कासारवाडी
२१ कोंढाणा जिंकायला हिने मदत केली – घोरपडी पेठ
Read 4 tweets
10 Dec 21
विमानातील जेवण

मी विमानात माझ्या सीटवर बसलो. दिल्लीला जायचे सहा तासांचे आहे. चांगले पुस्तक वाचणे, तासभर झोप घेणे --- या गोष्टी मी माझ्या प्रवासात सहसा करतो.

टेक ऑफच्या अगदी आधी १० सैनिक आले आणि माझ्या आजूबाजूच्या सीटवर बसले. सर्व जागा भरल्या गेल्या.
मी माझ्या शेजारी बसलेल्या शिपायाला संभाषण सुरू करायला सांगितले. "कुठे जात आहात?"

"आग्रा, सर! दोन आठवडे तिथे प्रशिक्षण घेणार आहोत. त्यानंतर, आम्हाला ऑपरेशनसाठी पाठवले जाईल," तो म्हणाला.

तासभर गेला. घोषणा ऐकू आली. ज्यांना पाहिजे ते पैसे भरून जेवण करू शकतात. बरं,
निदान दुपारच्या जेवणाचा धंदा तरी संपेल मला वाटलं. मी पर्स घेऊन माझे दुपारचे जेवण बुक करण्याचा विचार करत असताना ऐकले.

"आपण पण जेवूया का?" एका शिपायाला विचारले, "नाही! त्यांचे जेवण महागडे आहे. चला विमानातून उतरून नेहमीच्या हॉटेलमध्ये जेवू या!"
Read 12 tweets
10 Dec 21
*विस्मरणात चाललेले ग्रामीण मराठी शब्द*

मराठी भाषेला समृध्द करणारे ग्रामीण भागातील दैनंदिन जीवनात सहजपणे वापरले जाणारे व काळाच्या ओघात काहिसे विस्मृतीत गेलेल्या शब्दांचा, संकल्पनांचा मागोवा...
जसजसे शेतीबाडीचं यांत्रिकीकरण होऊ लागलं, गावगाड्याला नागरीकरणानं भरकटून टाकल. गावाकडचं घर बदललं आणि ‘बंगलो स्किम’ आली.- मग ओटा,
पडवी,
न्हाणीघर,
माजघर,
शेजघर,
माळवद,
धुराडे-धारे वासं-आडं,
लग,
दिवळी,
खुंटी,
फडताळ,
परसदार,
पोत्यारं,
चावडी,
चौक,
पार,
पाणवठा,
उंबरठा,
कडी कोंडी,
खुराडं,
उकीरडा,
हे शब्द विस्मरणात गेले.

बैलगाडी जाऊन ट्रॅक्टर-यांत्रिकी अवजारं आल्यानं
औत,
रूमणं,
चाडं,
लोढणा,
वेसण,
झूल,
तिफण,
जू,
वादी,
कासरा (लांब दोर),
दावं (लहान दोरखंड),
चराट (बारीक दोरी)
Read 13 tweets
7 Dec 21
आनंदाश्रू

सकाळी सातची वेळ, शांताराम अण्णांना जोरात प्रेशर आलं होतं पण घरात मुलाची,नातवाची आवरायची लगबग होती. खरंच होतं ते. डोंबिवलीतला वन बीएचकेचा ब्लॉक, तो सुद्धा चाळीतली खोली विकून घेतलेला.

अण्णा करीरोडला एका प्रायव्हेट कंपनीत कामाला होते.रोज सकाळी साडेसहाला घर सोडायचे.
ओव्हरटाईमकरुन रात्री उशिरापर्यंत घरी यायचे.

आताशा दोन महिने झालेले, अण्णांना रिटायर्ड होऊन. पहिली पहिली ही हक्काची सुट्टी बरी वाटली त्यांना. थोडे दिवस गावी जाऊन आले पण तिथेही थोरला भाऊ नोटांची पुडकी मागू लागला. पहिल्यासारखं आदराने बोलेनासा झाला.
शेवटी अण्णा आठवडाभर राहून पत्नीसोबत माघारी आले. घरी आल्यावर मयंकच्या (मुलाच्या) चेहऱ्यावर प्रश्नचिन्ह होतंच,"रहाणार होतात ना,इतक्या लवकर कसे परतलात?" काही वाक्यं चेहऱ्यावर वाचता येतात. त्यासाठी शब्दांची आवश्यकता नसते आणि अशी वाक्यं आपल्या पोटच्या
Read 22 tweets

Did Thread Reader help you today?

Support us! We are indie developers!


This site is made by just two indie developers on a laptop doing marketing, support and development! Read more about the story.

Become a Premium Member ($3/month or $30/year) and get exclusive features!

Become Premium

Too expensive? Make a small donation by buying us coffee ($5) or help with server cost ($10)

Donate via Paypal

Or Donate anonymously using crypto!

Ethereum

0xfe58350B80634f60Fa6Dc149a72b4DFbc17D341E copy

Bitcoin

3ATGMxNzCUFzxpMCHL5sWSt4DVtS8UqXpi copy

Thank you for your support!

Follow Us on Twitter!

:(