ஸ்ரீ கிருஷ்ண சைதன்ய மஹாப்பிரபு என்ற மஹான் மேற்கு வங்கத்தில் அவதாரம் செய்து,
“ஹரே ராம! ஹரே ராம! ராம ராம! ஹரே ஹரே! ஹரே கிருஷ்ண! ஹரே கிருஷ்ண! கிருஷ்ண கிருஷ்ண! ஹரே ஹரே!”
என்ற மஹா மந்திரத்தை, அந்த தேனை, பாரத தேசம் முழுக்க மழையாக கொட்டினார். அவர் இறுதியில் சன்யாசம் வாங்கிக் கொண்டு ஒரு
“ஹரே ராம! ஹரே ராம! ராம ராம! ஹரே ஹரே! ஹரே கிருஷ்ண! ஹரே கிருஷ்ண! கிருஷ்ண கிருஷ்ண! ஹரே ஹரே!”
என்ற மஹா மந்திரத்தை, அந்த தேனை, பாரத தேசம் முழுக்க மழையாக கொட்டினார். அவர் இறுதியில் சன்யாசம் வாங்கிக் கொண்டு ஒரு
அறையிலேயே பன்னிரண்டு வருடம் தவம் இருந்தார். தான் கிருஷ்ணரின் ராதை என்ற உணர்விலேயே கிருஷ்ணரோட இருந்தார். அந்த மஹான் பகவானோட கலந்து விடும் முன்னே, சிஷ்யர்களுக்கு ஒரு எட்டு ஸ்லோகங்கள் அருளினார். அதற்கு சிக்ஷாஷ்டகம் என்று பெயர். இன்றைக்கும் கௌடியா மடத்தில் தினமும் பாராயணம்
செய்கிறார்கள். மிக அழகான ஸ்லோகம். பகவன் நாம பக்தியுடைய சாராம்சம், நாம பக்தி எப்படி செய்யணும் என்பதை சொல்லியுள்ளார்.
த்ருணாதபி ஸுநீசேன தரோர் அபி ஸஹி ஷ்நுனா |
அமானினா மானதேன கீர்தனீய: ஸதா ஹரிஹி ||
புல்லை விட தன்னைக் கீழாக நினைக்கவேண்டும். மரத்தை விட பொறுமையாக இருக்கவேண்டும். தன்னை
த்ருணாதபி ஸுநீசேன தரோர் அபி ஸஹி ஷ்நுனா |
அமானினா மானதேன கீர்தனீய: ஸதா ஹரிஹி ||
புல்லை விட தன்னைக் கீழாக நினைக்கவேண்டும். மரத்தை விட பொறுமையாக இருக்கவேண்டும். தன்னை
பெரியவனா நினைக்கக் கூடாது, மற்ற சாதுக்களை கௌரவிக்க வேண்டும். இப்படி இருந்துகொண்டு எப்பவும் ஹரி-கீர்த்தனம் பண்ணிக் கொண்டிருக்க வேண்டும் என்பது இந்த ஸ்லோகத்தின் பொருள்.
ந ஜனம்! ந தனம்! ந ஸுந்தரீம் கவிதாம் வா ஜகதீச காமயே |
மம ஜன்மனி ஜன்மனி ஈஸ்வரே பவதாத் பக்திர்அஹைதுகி த்வையீ ||
ந ஜனம்! ந தனம்! ந ஸுந்தரீம் கவிதாம் வா ஜகதீச காமயே |
மம ஜன்மனி ஜன்மனி ஈஸ்வரே பவதாத் பக்திர்அஹைதுகி த்வையீ ||
எனக்கு ஜனங்களின் ஆதரவோ, பணமோ, பெண்களோ, கவிதையோ கூட வேண்டாம்! நீ என் ஈஸ்வரன்! உனக்கு அடிமையாக எல்லா ஜென்மத்திலும் இருக்கவேண்டும். அதுதான் எனக்கு வேணும். இங்கே கவிதை என்பது இறைவனிடம் இருந்து விலகி புகழ் மேல் ஆசை கொள்வதை குறிக்கிறது.
சர்வம் ஶ்ரீ கிருஷ்ணார்ப்பணம்🙏🏻
சர்வம் ஶ்ரீ கிருஷ்ணார்ப்பணம்🙏🏻
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
