«خشم»
احساس اصلی که باعث میشه ما دنبال مقصر بگردیم و سرزنش کنیم، خشمه. ما از خشم کمک می‌گیریم تا از خودمون محافظت کنیم. شرم باعث میشه احساس کوچیک بودن بکنیم. احساس بی‌قدرت بودن. خشم اون حس قدرت رو به ما برمی‌گردونه. /۱
احساس اصلی که باعث میشه ما دنبال مقصر بگردیم و سرزنش کنیم، خشمه. ما از خشم کمک می‌گیریم تا از خودمون محافظت کنیم. شرم باعث میشه احساس کوچیک بودن بکنیم. احساس بی‌قدرت بودن. خشم اون حس قدرت رو به ما برمی‌گردونه. /۱
ولی استفاده از خشم برای مقابله با شرم راهکار موثری نیست. خشمی که بخاطر شرم به وجود اومده باشه، احساس ناکافی بودن رو در ما بیشتر می‌کنه؛ و مهمتر اینکه روابط ما رو با بقیه خراب می‌کنه. /۲
خشم به خودیِ خود احساس بدی نیست. خشم یک احساس طبیعی و نرماله، و بروز اون هم در حفظ حریم شخصی اهمیت داره. ولی اینکه شرم خودمون رو با عصبانیت سر یکی دیگه خالی کنیم رو نباید با این حالت اشتباه گرفت. خشم اینجا نقابی برای شرم ماست. /۳
کتاب میگه بخاطر همین اهمیت داره که وقتی متوجه احساس شرم در خودمون شدیم، بتونیم خودمون رو آروم نگه داریم. چند نفس عمیق بکشیم؛ از اون مکان فاصله بگیریم؛ بریم قدم بزنیم؛ یا یک جای خلوت پیدا کنیم. برای تشخیص شرم و حفظ آرامش هر دو به تمرین مداوم نیاز داریم. /۴
«حس دیده نشدن»
ما تلاش زیادی می‌کنیم تا ضعفهامون دیده نشن، تا کسی ما رو مسخره یا قضاوت نکنه. ترس از سرزنش یا قضاوت شدن باعث میشه حرف نزنیم. ترس از اینکه اشتباهی بکنیم، باعث میشه دست روی دست بذاریم. ریسک نکنیم. /۵
ما تلاش زیادی می‌کنیم تا ضعفهامون دیده نشن، تا کسی ما رو مسخره یا قضاوت نکنه. ترس از سرزنش یا قضاوت شدن باعث میشه حرف نزنیم. ترس از اینکه اشتباهی بکنیم، باعث میشه دست روی دست بذاریم. ریسک نکنیم. /۵
ولی شرم دیگه‌ای هم وجود داره. شرم دیده نشدن.
نویسنده یک تمرینی از دانشجوهاش می‌خواد. ازشون می‌خواد افرادی که تو مجلات یا سوشال مدیا یا… دوست دارن رو سر کلاس بیارن. بعد ازشون می‌پرسه چه شباهتی بین خودتون و این افراد می‌بینید. میگه اکثرا چیز زیادی پیدا نمی‌کنن. /۶
نویسنده یک تمرینی از دانشجوهاش می‌خواد. ازشون می‌خواد افرادی که تو مجلات یا سوشال مدیا یا… دوست دارن رو سر کلاس بیارن. بعد ازشون می‌پرسه چه شباهتی بین خودتون و این افراد می‌بینید. میگه اکثرا چیز زیادی پیدا نمی‌کنن. /۶
کتاب میگه ما کجاییم؟ آدمهای مثل ما در این فرهنگ انگار مهم نیستن. انگار اونقدر خوب نیستیم که ارزش دیده شدن داشته باشیم. این حس دیده نشدن خودش عامل شرمه. /۷
«استریوتایپ‌ها و برچسب‌ها»
استریوتایپ یعنی تعمیم دادن خصوصیاتی به افراد، بر اساس گروهی که بهش تعلق دارن؛ و رفتارشون رو با استفاده از اون ویژگی‌ها توجیه کنیم. مثلا بگیم فلانی تنها فرزند خونواده بوده و فرض کنیم لوسه؛ یا فرزند طلاقه، پس آسیب دیده است؛ یا پیره، پس متحجر و دُگمه. /۸
استریوتایپ یعنی تعمیم دادن خصوصیاتی به افراد، بر اساس گروهی که بهش تعلق دارن؛ و رفتارشون رو با استفاده از اون ویژگی‌ها توجیه کنیم. مثلا بگیم فلانی تنها فرزند خونواده بوده و فرض کنیم لوسه؛ یا فرزند طلاقه، پس آسیب دیده است؛ یا پیره، پس متحجر و دُگمه. /۸
ممکنه فکر کنیم بکار بردن استریوتایپ‌هایی که خودمون هم شاملش میشیم اشکالی نداره. نویسنده میگه از خیلی از زنها میشنوه که میگن "زنها احساساتی ان؛ دائم غیبت می‌کنن، و از پشت خنجر میزنن." میگه این استریوتایپ‌ها هم جایز نیستن، و فرهنگ شرم و سرزنش رو تشدید می‌کنن. /۱۰
ما بطور ناخودآگاه از استریوتایپ‌ها استفاده می‌کنیم و بدون اینکه آگاه باشیم به حس دیده نشدن دامن می‌زنیم. برای مقابله با شرم، باید این رفتار رو در خودمون تشخیص بدیم، و بفهمیم این رفتار چه نقشی در شرم ما بازی می‌کنن. /۱۱ و پایان
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
