#ஶ்ரீகிருஷ்ணன்கதைகள் உறையூர் சென்று சோழர்குல வல்லியும் தனது பக்தையுமான கமலவல்லியைக் கண்டு மணமுடித்து விரலில் மோதிரம் பெற்றுக்கொண்டு காவிரி வழியே மெல்ல நடந்து கோவிலில் பெரியபிராட்டியாம் தாயார் சந்நிதியை அடைவார் அரங்கன். அண்ணலின் மார்பில் இருக்கும் மஹாலட்சுமியின் அனுமதியின் 
பெயரில் தான் உறையூர் நாயகியை மணக்கிறார். புதுமாப்பிள்ளை ஆகிறார்! புது மோதிரம் பளபளக்க காவிரி வழியே ஊர் திரும்பும்போது பழைய மோதிரத்தை ஆற்றில் தொலைத்து விடுகிறார். ஆஹா இன்று நாம் வீட்டுக்குப்போனால் அரங்கநாயகி எங்கே நான் அணிவித்த மோதிரம் என்று கேட்பாளே, புது மோதிரம் வந்த ஜோரில்
பழையதை வீசி எறிந்துவிட்டீர்களா எனக் கேட்டு நம்மை தொலைத்து விடுவாளே என்ன செய்வது என தவிக்கிறார். காவிரிக்குப் போய் பல்லக்கில் வரும் அரங்கன், அன்பர்கள் எல்லாரையும் மோதிரத்தைத் தேடச் சொல்கிறார். தானும் தேடுகிறார். தப்புப் பண்ணிய கணவர்கள் சகஜமாக செய்யும் அசட்டு வழியை மேற்கொள்ள
விழைகிறான் அரங்கன். ஆகவே ஓசைப்படாமல், (வழக்கமாய் அரங்கன் வருகிறான் என்றால் வாத்திய இசை ஒலிக்கும்) பல்லக்கில் இருந்தபடியே தாயார் சந்நிதி வாசலுக்கு வருகிறார். தாயாருக்கா தெரியாமல் போகும் அரங்கனின் தந்திரம்! டமால் என வாசற்கதவை சாத்தி விடுகிறாள். அரங்கன் ஏமாற்றமாய் நகர்கிறான். மறுபடி
கதவைத் திறந்து வைக்கிறாள் அரங்க நாயகி. ‘ஆஹா நல்ல சந்தர்ப்பம் வேகமாய் போய்விடுவோம்’ என அரங்கனின் பல்லக்கு அவசர அவசரமாய் வாசல் கதவருகில் வரவும் மறுபடி ‘டமால்’. சரி இனி பல்லக்கில் மறைந்து கொண்டு விடுவோம். வெறும் பல்லக்குதான் வருகிறதென அவள் வழிவிடாமலா போய்விடுவாள் என பல்லக்கில்
தன்னை திரைத்துணியால் மறைத்துக் கொள்கிறான் அரங்கன். ‘ம்ம் மெல்ல ஓசையின்றி உள்ளே செல்லுங்கள்’ என அடியார்களுக்கு ஆணை இடுகிறான். அவர்களும் பூனைப்பாதம் வைத்து நடந்து வாசற்கதவருகில் போகும்போது உள்ளிருந்து வெண்ணைக் கட்டிகள் வீசப் படுகின்றன. புஷ்பங்களையும் சிறு இலைகளையும் தன் அடியார்கள்
மூலம் அரங்கனின் பல்லக்கு மீது அடிக்க சொல்கிறாள் அன்னை. சண்டை துவங்குகிறது! ப்ரணய கலகம் என்று பெயர். தாயார் சார்பாக சில ஊழியர்கள். தலத்தார் என்று பெயர். பெருமாள் சார்பாக சில ஊழியர்கள். தொண்டுக் குலத்தார் என்று பெயர். தலத்தார் எல்லாம் பெருமாளைத் தடுக்க, குலத்தார் எல்லாரும் தாயார்
இடம் கெஞ்சுகிறார்கள். ஒரு கட்டத்தில், பெருமாள் சலித்துப் போய், பின் வாங்குவது போல தளர்ந்து பின்னோக்கி நடக்கிறார். சரி, பெருமாள் கிளம்பி விட்டார் என்று நினைத்து, லேசாகக் கதவைத் திறந்து எட்டிப் பார்க்கிறாள் தாயார். உடனே பெருமாள் பின் வைத்த காலை, முன் வைத்து ஒடி வருகிறார்.
படார்
படார்
உடனே கதவு மீண்டும் மூடிக் கொள்கிறது. இப்படியே மூன்று முறை! ஒரே கலாட்டா தான்!
கடைசியில் மட்டையடி ஆரம்பம் ஆகிறது! மிகவும் மெல்லிய வாழை மட்டை அதை வைத்து ஒரு சாத்து! மட்டையடி உற்சவம் என்பது இதுதான். பல்லக்கின்மீது வாழைமட்டைகள் தொடர்ந்து வீசப்படும். விஷயம் நம்மாழ்வாருக்கு போகிறது.
கடைசியில் மட்டையடி ஆரம்பம் ஆகிறது! மிகவும் மெல்லிய வாழை மட்டை அதை வைத்து ஒரு சாத்து! மட்டையடி உற்சவம் என்பது இதுதான். பல்லக்கின்மீது வாழைமட்டைகள் தொடர்ந்து வீசப்படும். விஷயம் நம்மாழ்வாருக்கு போகிறது.
சமாதானம் பண்ண நம்மாழ்வாரின் பல்லக்கு, வீட்டு வாசலுக்கு வருகிறது. அண்ணலின் பல்லக்கை ஏறிடுகிறார். பெருமாள் திருமேனியில், ஒரே பிய்ந்து போன மாலைகள்! அடப் பாவமே! முத்தங்கி சேவை, ரத்னாங்கி சேவை எல்லாம் பார்த்தவருக்கா இந்தக் கதி்? வாழை மட்டையாலும், பூச்செண்டாலும் அடித்த அடிக்கே
இவருக்குத் தாளவில்லையே! ஒரு பங்குனி உத்திரநாளில் நடந்தேறிய இதைதான், #பங்குனி_உத்திரம் என்று சிறப்பாக ஸ்ரீரங்கம் கோவிலில் கொண்டாடுகின்றனர். ஆண்டுக்கு ஒரு முறை மட்டுமே, இப்படித் தம்பதிகள் ஒன்றாய் உற்சவம் கொண்டாடுவதைக் காண முடியும்! அரங்கன், மண்டப மேடையில் கொலுவிருக்க, அவனைப்
பக்கவாட்டில் பார்த்தவாறு அவளும் ஒரு சேரக் கொலுவிருக்க இதுவே பங்குனி உத்திர #சேர்த்திசேவை.
சர்வம் ஶ்ரீ கிருஷ்ணார்ப்பணம்🙏🏻
சர்வம் ஶ்ரீ கிருஷ்ணார்ப்பணம்🙏🏻
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
