Thread by @smitprabhu

#सावरकरांचे_विचार
भाग २२
श्री पु गोखलेंनी तात्यारावांना एकदा प्रश्न केला की, "तात्या तुमचे वय आणि ही क्षीण प्रकृती पाहता जो जंबिया जवळ ठेवता त्याचा कितपत उपयोग करू शकाल - प्रसंग पडलाच तर?"

ते नजर रोखून श्रीपुंकडे पाहात क्षणभर रस्त्यातच थांबले, आणि चटकन उसळून म्हणाले -

१/८

https://twitter.com/smitprabhu/status/1542120732305412096

"मी क्षीण झालो आहे, थकलो आहे, माझे वयही होत आलेले आहे, हे तुला वाटते ते अगदी खरे आहे. इथे कोणी माझ्यावर हल्ला करील असाही संभव जवळजवळ नाहीच. पण हा सर्व आपण काही गृहीत कृत्ये धरून काढलेला निष्कर्ष आहे.

२/८

आपला निष्कर्ष बरोबर येत राहिला आणि आपण शस्त्रधारी राहिलो तरी नुकसान काही होणार नाही.
पण आपला तर्क चुकला तर?
स्वामी श्रद्धानंदांचा तर्क असाच चुकला होता. अब्दुल रशीदने या हिंदूचा अंदाज चुकणार हा अंदाज बरोबर केला होता.

३/८

क्रांतिकारक जेव्हा एखादा कट करतात तेव्हा त्या माणसाच्या सवयी, आवडीनिवडी, आपल्यासारखा कोणी फिरणारा वध्य असला तर त्याचा मार्ग, त्याचे सोबती, त्याचा वेष, त्याच्या स्वतःच्या संरक्षणाची सिद्धता याचा अभ्यास करतात. या अभ्यासातून शिकार साधते.

४/८

ते जाऊ दे...उद्या समज, माझ्यावर कोणी हल्ला केलाच तर निर्बंधात राहून मला कोणते शस्त्र बाळगता येईल ते मी जवळ ठेवतो. क्वचित हल्ला आलाच तर माझी प्रतिकारशक्ती कमी पडेलही, प्रतिकार कमी पडला नि मला पराभव पत्करावा लागला तर कधीच वाईट वाटणार नाही. पण...

५/८

- प्रतिकार न करताच नुसत्या शेळीसारखा बें बें करीत मी पतन पावलो तर मला अतोनात दुःख होईल. झुंजत राहणे हे मी आयुष्यभर केलेले आहे. कोणी हल्ला केलाच तर मारीत मारीत मरणे मला आवडेल. रडत रडत, अंदाज चुकला, मला कल्पनाच आली नाही हे म्हणणे मला कधीच मानवणार नाही,

६/८

जंबिया ठेवण्याचा हेतू कोणता तो समजला ना?"

शस्त्र वापरण्याची वेळ आयुष्यात सहसा येतच नाही. पण कधीही न येईल अशी वाटणारी वेळ आलीच तर नुसता पश्चाताप करून कार्यभाग साधत नाही. पुष्कळ वेळा नुसते शस्त्र आपल्याजवळ आहे यानेच काम भागते.

७/८

अपेक्षाभंग होतो तो तुमच्यावर हल्ला करण्यासाठी येणाराचा!
अपेक्षाभंग झाला की कार्यभंग होतो!
म्हणून शस्त्रु बाळगायचे...

#स्वातंत्र्यवीरसावरकर
संदर्भ: सावरकरांशी सुखसंवाद
लेखक: श्री.पु.गोखले
संकलन: श्री.महेश निकम

८/८