#uikakademi yoğun, içerikli ve çok yönlü tartışmalarda zikredilen birçok noktadan biri de #SevrSendromu idi. Ulusal bağlamda ve siyasi güvenlik odaklı tartışılan bu konuda küresel ve ekonomi politik bir bakışın da gerekli olduğunu düşünerek naçizâne bu silsileyi yazıyorum.
Yanlış/haksız siyasetleri, otoriterliği meşrulaştırmak, “Batı” önyargılarını tekrarlamak veya güçlendirmek, milliyetçi/ulusalcı kitlesel mobilizasyon sağlamak vb. amaçlarla Sevr Antlaşması hatırlatıldığında, Sevr Sendromu denmesi iki nedenle sakıncalı görünüyor:
Birincisi, Sevr hatırlatması ile meşrulaştırılmaya çalışılan siyasetlerdeki sorunların gözden kaçmasına/azımsanmasına yol açıyor. İkincisi, sanki Sevr Antlaşması ilgisizmiş gibi yanlış izlenim veriyor: Ankara hükümeti savaşı kazanamasaydı #Sevr Antlaşması uygulanmayacak mıydı?
Küresel #kapitalist elitin dünyayı kendi çıkarlarına göre tasarlamasının, “sermayenin kendi sûretinde bir dünya” (Marx) istemesinin tezahürlerinden biri değil midir Sevr Antlaşması da? Sömürü ve tahakküme dayanan kapitalizmin elitinin toprak ve nüfus mühendisliği çabası?
#AnkaraHükümeti kapitalist sisteme ve onunla eşleşen dünya düzenine (Wilson Prensipleri) fikren bir muhalefet sergilememekle beraber, Sevr ile vücut bulan küresel kapitalist tasarıda Türkiye’ye uygun görülen toprak, nüfus ve statüye fiilen ve başarıyla karşı çıktı; değil mi?
Bu tasarı sadece Türkiye’yi değil, bütün dünyayı kapsıyordu 19.yy'dan beri; Sevr ile bağımsız olacağı söylenen Ermenistan veya Kürdistan gibi devletler de bu tasarı içerisine mahkum edilerek, fiilen hatta belki resmen bağımlı olmayacaklar mıydı?
Son: Bağımlılık sürecine ve örneklerinden biri Sevr Antlaşması’na muhalefet veya bu muhalefetin otoriter yönetim vb. amaçlarla kullanılmasına/çarpıtılmasına karşıtlık Türkiye özelinde ve siyasi güvenlik odaklı olduğunda, küresel ve #EkonomiPolitik boyutu atlıyor ve eksik kalıyor
