Thread by @vilasnawale

सकाळची वेळ होती. आज सकाळ पासुनच सखाचा चेहरा जरा कोमेजलेला होता. गावातील माणस आपापली शेतीच्या कामाला लागली होती.कोणी दुध डेअरीवर घेऊन जात होते.बायका विहिरीवरुन पाणी आणत होत्या.सर्वांच्या घरातील चुल पेटली पण सखाच्या घरची चुल थंड होती. घरात काहीच नव्हत तर चुल पेटवणार तरी कशी.👇#म

चिंताग्रस्त होऊन पायात तुटलेली चप्पल टाकून सखाराम काहीतरी काम मिळतय का यासाठी घराबाहेर पडला. सखारामची आर्थीक परिस्थिती तशीही सततच्या दूष्काळामुळे खुपच खालावली होती. घरात पैशाची आवक पुर्णपणे बंद झाली होती.आता काय करायला हव. सखारामच्या डोक्यातील विचारचक्रे जोरात चालु झाली. 👇

घरात किराणा नव्हता. बायको पोरांना कपडे नव्हते. नविन कपडे घ्यायचे ठरवल होत. काय कराव त्याला काही सुचेना. शेतातली काम संपली. रोजगार मिळत नव्हता. त्यामुळे सखाराम चौकात विचारमग्न होऊन बसलेला होता. तिथे सखारामला खडी फोडनारे कामगार उभे असलेले दिसले. आणि त्याच्या डोक्यात एकदम आले.👇

मुकादम मला कामावर घेईल का ? याआधी खडी कधीच फोडलेली नाही. असंख्य विचार घेऊन तो निघाला. मुकादमच घर आल..
त्याला बघुन मुकादम
--काय सखाराम..! आज इकडे कसा
-- काही नाही तुमच्याकडेच आलतो
-- हं बोल काय म्हणतोस
-- काम मिळेल का
👇

-- काय चेष्टा करतोस.. तुला माहीत नाही व्हय. खडी फोडल्याशिवाय दुसर काय काम देणार मी
-- नाही मी खडी फोडायचच म्हणतोय
-- तुला कधी पासुन खडी फोडता यायला लागली.
-- बघा.. आता हाताला काम न्हाई. पोटापाण्यासाठी शिकावच लागेल.
-- बर चालेल. उद्या सकाळी ६ वाजता चौकात ट्रॅक्टर येईल.
👇

-- काही उचल मिळाली असती तर बर झाल असत
-- बर अस म्हणतोस.. हे घे दोन हजार रुपये आहेत. आणि घन,हातोडी तुझे तु आणशील. आणि सकाळी वेळेवर आवरायचस
-- हो एकदम वेळेवर

सखाराम पैसे घेऊन घरी गेला बायकोला किराणा आणायला पैसे दिले. व घन,हातोडी विकत घ्यायला तालुक्याला गेला.
👇

देवा कसे दिवस आणलेत रे माझे. सखाराम मनातल्या मनात म्हणाला.
दुसऱ्या दिवशी सकाळी सखाराम उठला. बायकोने डबा तयार करुन दिला.खांद्यावर घन,हातोडी घेऊन ट्रॅक्टरची वाट पाहत बसला..
पहिल्या दिवशी इतर मजुरांसोबत थोडीशी अधिक ओळख झाली. 👇

काही कामगारांनी सखारामला धीर दिला की माणुस गरज असली की सर्व काही शिकतो. तु पण खडी फोडायला शिकुन जाशील. कामावर पोहचल्या पोहचल्या सर्वांनी ट्रक्टरने एक-एक ट्रीप करुन टाकलेली डबर(दगड) फोडायला सुरवात केली. सखाराम नविनच त्याला तर हातोडी कशी पकडायची हे पण माहीत नव्हत.. पण 👇

कामाला लागला व इतरांच बघून-बघून दगडावर दणादण हातोडी आपटायला लागला तशी दगड फुटायला लागली. वरुन हळुहळु ऊन तापायला लागल. खडी फोडतांना होणारा आवाज कानात घूमायला लागला. सखारामच्या अंगावरुन घामाच्या धारा वाहायला लागल्या. थोडस थकल्यामुळे अचानक मध्येच सखारामच लक्ष विचलित झाले व 👇

हातोडी दगडावर न लागता सखारामच्या डाव्या पायाच्या अंगठ्यावर लागली. (पायात सेप्टीशुज थोडीच असणार आहे.) त्यामुळे अंगठ्यातुन रक्त वाहायला लागल. जोरात त्रास व्हायला लागला. परमेश्वर सखाची परीक्षा घेत होता. पण तो सहन करावाच लागणार होता. 👇

सखारामने एक कपडा घेऊन अंगठ्याला बांधला व एका झाडाखाली काहीक्षण निवांत बसला. इतर मजुर सखारामला बोलायला लागली.
-- पहिलाच दिवस ना रे तुझा. मग हळु काम कर की.. आणि आता आराम कर बाकीच उद्या कर
तो खुप धकला होता. रडायची खुप इच्छा होत होती. पण डोळ्यातून अश्रू काढता येणार नव्हत..
👇

थोडा आराम झाल्यानंतर
त्याने बघितल की, इतर मजुर काम करताय आणि मी बसलोय. मला तर पैशाची अधिक गरज..
सखा मनातच म्हणला. उठ सखा तुला हे काम करावच लागेल. संपुर्ण कुटुंब त्याच्या डोळ्यासमोर येऊ लागल. तसाच तो ताडकन उठला व परत आत्मविश्वासाने कामाला लागला. 👇

तोच इतर जण म्हणायला लागले.
-- पायाला लागल ना रे तुझ्या, मग उद्या कर की..
-- नाही नाही.. मी एवढ काम आजच पुर्ण करणार
सखाराम तश्याच अवस्थेत जोरात कामाला लागला. दगडावर दणादण हातोडी आदळायला लागला
व पहिल्याच दिवशी एक ट्रक्टर भरुन दगड फोटायची करामत त्याने करुन दाखवली होती..
👇

मी काम करु शकतो. याच समाधान त्याच्या चेहऱ्यावर झळकत होत.
सखाराम खुपच दमला होता. जोराची भूक लागली होती. संध्याकाळी तो घरी आला. बायकोने आधीच स्वयंपाक करुन ठेवला होता..
सखारामने आल्याआल्या हातपाय धुतले. पहिलाच दिवस होता त्यात पायाला लागलय म्हणून बायको भरपुर प्रश्न विचारत होती. पण 👇

सखारामने
-- काही नाही जरासच लागलय. चांगल आहे सर्व.. मला भुक लागली आधी जेवणाची तयारी कर अस बोलुन अधिक बोलायच टाळल..
जेवायला बसल्यावर सखारामला जेवता येत नव्हत.. स्वता: सखारामलाच कळाल नव्हत की, माझ्या दोन्ही हाताला मोठमोठी फोड आलेली आहे..हे सर्व बायकोने बघितल 👇

नवरा-बायकोचे डोळे भरुन आले.
आज कितीतरी दिवसानंतर सखारामची बायको स्वता:च्या हाताने सखाला प्रेमाने घास भरवत होती..

🙏