Thread by @JaredDiam

چین، از گذشته تا آینده

١/١٧ دوران امپراطوری‌‌ها در چین در سال ١٩١٢ پایان یافت. بعد از مدت کوتاهی جمهوری و جنگ‌های داخلی در نهایت کمونیسم به رهبری مائو در ١٩۴٩ به قدرت رسید. چین در آغاز تجربه دوران جدیدی بود، و آموزه‌های لرد شانگ و کنفوسیوس با اصول کمونیسم جایگزین شد.

منبع 👇🏻

٢/١٧ اما آینده این کشور همچنان با گذشته آن تشابهاتی داشت. در این دوران جدید، تسلط کامل state بر جامعه شدیدتر شد. چرا که اساس تفکر مائو با شروع جهش بزرگ بر حضور فراگیر state در جامعه استوار بود. در واقع روح استبدادی state همچنان مانند دوران امپراطوری در چین جریان داشت.

٣/١٧ جامعه همچنان ناتوان از مشارکت و بستن زنجیر به پای state بود. حزب کمونیست نقش تنها ارتباط میان آن دو را ایفا می‌کرد.انقلاب فرهنگی و تصفیه عقیدتی، برنامه مائو برای به حرکات در آوردن جامعه اما با پیروی از اصول حزب بود. رهیافت اقتصادی مائو هم مشابه لرد شانگ بود،

https://twitter.com/jareddiam/status/1160035732238536705

١٧/۴ کنترل کامل بر مبادلات اقتصادی، به همراه یک نگاه منفی به بازار و تجارت. طرح‌های اقتصادی مانند تجمیع/collectivization محصولات کشاورزی مشابه روندی بود که حدود هزار سال قبل انجام شده بود. پیامد آن اما وخیم‌‌تر بود، خشکسالی و مرگ میلیون‌ها نفر.

١٧/۵ با بازاری و صنعتگر همانند دوران امپراطوری رفتار میشد. در نهایت این گروه در سال ٢٠٠١ اجازه یافتند عضو حزب شوند، و در سال ٢٠٠٧ نیز قانون مالکیت خصوصی در چین تصویب شد. بعد از مرگ مائو در ١٩٧۶ اوضاع تغییر کرد، و دانگ شائو پینگ جنگ قدرت را برنده شد.

١٧/۶ دانگ تغییرات اساسی در اقتصاد را آغاز کرد که منجر به رشد اقتصاد چین شد. اما همچنان روند پیشروی چین مشابهت‌هایی با گذشته داشت. گذر از مائو به دانگ به نوعی تکرار تاریخ بود. همانند گذشته در دوران گذار، با تضعیف تسلط حکومت، اقتصاد رشد کرد.

٧/١٧ نظام کمونیسم همانند امپراطوری‌‌های بوروکراتیک چین، بر مبنای شایسته‌‌سالاری و نه پیوندهای خونی و قبیله‌ای بود. اقتصاد چین شکوفا شد و به اقتصاد دوم دنیا تبدیل شد، رشدی که بدون فراهم کردن فرصت برای بخشی از مردم ممکن نبود.

٨/١٧ افراد زیادی از طبقه متوسط نظیر مدیر علی‌‌بابا از طبقه متوسط به موفقیت‌های اقتصادی بزرگی دست یافتند. اما در رشد استبدادی تحت تسلط حزب، همیشه احتمال سواستفاده از قدرت مهار نشده برای منافع شخصی هست.

٩/١٧ نمونه‌های زیادی از آن با از بین رفتن اقتصاد پویا یک منطقه به دلیل اعمال قوانین و انحصار دولتی وجود دارد. از همین رو، ثروتمندان چینی برای اطمینان از تجارت خود، عضو حزب شده و یا با اعضا ارتباط دوستانه برقرار می‌کنند. فرایندی که نحوه گسترش حزب کمونیسم را توضیح می‌دهد.

١٠/١٧ از طرفی حزب کمونیست همیشه نگران اغتشاش و اعتراضات مردمی است. اما تا زمانی که رشد سریع اقتصادی و گسترش زیرساخت‌‌های عظیم ادامه دارد، مشروعیت تا حدود زیادی تضمین شده است. جایگاهی که با کند شدن اعداد اقتصادی به خطر می‌‌افتد.

١١/١٧ بعد از خیزش مردمی و حوادث میدان تیان‌‌آن‌‌من، آزادی‌های اقتصادی توسط بزرگان حزب زیر سوال رفت چرا که آن را عامل ناآرامی‌ها می‌دانستند.

تصور عمومی این بود که با ثروتمند شدن، یک کشور آزادتر و دموکراتیک می‌شود، روندی که در چین بسیار نامحتمل است.

١٢/١٧ چراکه حکومت استبدادی نیز می‌تواند سطحی از آزادی و نوآوری فراهم کرده و به رشد اقتصادی برسد. برای نمونه شوروی بهترین ریاضیدان‌ها و فیزیکدان‌ها را داشت و پیشرفتهای بزرگی در زمینه نظامی و رقابت فضایی بدست آورد. حتی کره‌‌شمالی نیز به سلاح‌‌های پیشرفته دست یافته.

١٣/١٧ در تمام اینها پیشرفت، پاسخی به نیازهای دولت استبدادی بوده و نه حاصل پویایی جامعه. نوآوری در زمینه‌های متنوع شرط لازم برای پیشرفت و حل مشکلات حال و آینده است و لازمه آن نیز سعی و خطاست. حکومت می‌تواند در دانش و دانشگاه سرمایه‌گذاری کند،

١۴/اما به دلیل طبیعتشان، شانس و نوآوری فقط در یک فضای آزاد شکوفا می‌شوند. می‌توان از مردم خواست سخت کار کنند اما نمی‌توان آنها را به خلاقیت اجبار کرد. خلاقیت لازمه پیشرفت است و بدون آزادی ممکن نیست

در حالیکه هنگ‌‌کنگ و تایوان به سمت آزادی قدم برداشتند، چین مسیری متفاوت را طی کرد

١۵/ چین سیستم اعتباری/credit را بنا نهاده، که در آن فعالیت‌های شهروندان نظیر فعالیتهای آنلاین آنها، پیوسته مانیتور شده و امتیازی به آنها تعلق می‌گیرد. ٢٠٠میلیون دوربین تشخیص چهره نیز در کار کنترل شهروندان کمک می‌کنند.

١۶/ کردیت بالا موجب موقعیت بهتر در هتل، فرودگاه، دانشگاه، کاریابی و دریافت وام بانکی است. خرید الکل و حتی رفتار نامناسب نزدیکان باعث از دست دادن امتیاز می‌شود. حزب هر لحظه می‌تواند توانایی فرد برای مسافرت و یا اجاره خانه و کار را حذف کند. قفسی بزرگ که state برای جامعه درست کرده

١٧/١٧ همین سیستم در غرب چین و در مناطق مسلمانان‌‌نشین با شدت بیشتر جریان دارد. جایی که رفتار ایغورها به شدت کنترل می‌شود تا حزب مطمئن شود مسلمان‌‌ها از 'سلام علیکم' استفاده نمی‌کنند، در خانه قرآن ندارند، و در ماه رمضان در طول روز حتما غذا می‌خورند.

https://twitter.com/jareddiam/status/1271774066953904128