थोड्याच दिवसांनी नवरात्र सुरू होतील
देवीच्या नऊ रूपाची पूजा केली जाते.
पण आपण जर आजूबाजूला शोधले तर ही देवीची नऊ रूपे आपल्या घरातच सापडतील ते असे
‘रूप पाहता लोचनी'
आपण बालपणापासून देवीची विविध रूपे पदोपदी पाहत आलोय.
पहिली माळ - ‘मातृदेवतेची'.
जी आपल्यासाठी कष्ट उपसताना दिवस-रात्र, आजारपण, थकवा, तहान-भूक कशाचीही पर्वा करत नाही.
आपल्या कल्याणासाठी अथक प्रयत्न करणे सोडत नाही.
मातृदेवते, तुला शतशः प्रणाम !
🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻
दुसरी माळ - ‘आजी' नामक 'मायेच्या सागराला'.
जिच्याजवळ आपल्या दुधावरच्या सायीसाठी प्रेम, माया, ममता, आशीर्वाद यांचा जादूचा खजिनाच दडलेला असतो.
🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻
तिसरी माळ - 'माय मरो, मावशी जगो' या उक्तीला जी जागते त्या *'मावशीची'.*
आईच्या बरोबरीने आपल्यावर मायेची पाखरण घालणारे कोणीतरी या जगात आहे याची जाण देणारी.
🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻
चौथी माळ - लहानपणी आपल्याला कडेवर घेऊन फिरवते त्या *'आत्याची'.*
वडील रागावल्यावर पाठीशी घालून पदराने डोळे पुसणारी...
...प्रेमळ, लाघवी आत्या.
🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻
पाचवी माळ - मायेच्या *'बहिणीची'.*
लहान असो वा मोठी,
आपली सुख-दुःखं वाटून घेणारी,
गुपिते पोटात लपविणारी.
🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻
सहावी माळ - लग्नानंतर मिळालेल्या मैत्रिणीची... *'नणंदेची'.*
आपल्याला आलेल्या छोट्या-मोठ्या अडचणींचे निवारण करणारी.
लग्नानंतर नवीन घरात नवखेपणा जाणवू न देता,
अलगद बहिणीची माया देणारी.
🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻
आठवी माळ - जीवाला जीव देणाऱ्या जिवलग *'सखीची'.*
आपले रुसवे-फुगवे सहन करणारी.
आपल्या यशात स्वतःचे यश मानणारी.
चांगल्या-वाईट सवयींकडे दुर्लक्ष करून खरी मैत्री जोपासणारी.
गोड गुपिते सांभाळणारी,
सडेतोडपणे खरे सल्ले देऊन सावरून घेणारी.
🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻
नववी माळ - आपल्या लाडक्या ‘लेकीची’
जिच्या जन्मामुळे झालेल्या आपल्या मातृत्वाच्या सार्थकतेची.
आपल्यावर रागावणारी, रुसणारी.पण वेळप्रसंगी,कधी आपली आई,तर कधी मैत्रीण होऊनआपल्याला समजून घेणारी.
जगातल्या
कोणत्याही गोष्टींपेक्षा प्राणप्रिय असणारी ‘आपला अमूल्य ठेवा, आपला श्वास, आपलीच छोटी बाहुली'.
🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻
शेवटचा *'दसरा'* -
*'जो कामवाल्या बाईबरोबर होतो हसरा'.*
आपला उजवा हातच जणू.
जिच्या न येण्याने वेळापत्रक कोलमडतं.
वेळप्रसंगी 'ताई तुम्ही थकलात, मी करते, बसा तुम्ही',
असं म्हणून आपला क्षीण घालविणारी.
🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻
- रोजच्या जीवनातील देवींची ही वेगवेगळी रूपे.
- त्यांना *'शतशः नमन' !*
🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
एकदा एक राजा त्याच्या प्रधान, सेनापती आणि सैनिकांसह शिकारीला निघाला वाटेत अरण्यात पुढे त्यांची ताटातूट झाली. मग प्रधानाने राजाच्या शोधार्थ सैनिकाला पाठवले अरण्याच्या मध्यभागी एका साधूची झोपडी होती.
साधू झोपडीच्या बाहेर झाडाखाली बसलेला असतो. पण तो साधू आंधळा असतो. सैनिक साधूच्या जवळ येतो आणि घोड्यावरूनच विचारतो,
काय रे गोसावड्या आमच्या महाराजांना हिथून जाताना पाहिलेस काय?
त्यावर तो साधू त्याला सांगतो, बाबा रे मी दोन्ही डोळ्यांनी आंधळा आहे, मला कस काय दिसणार. सैनिक म्हणला अरे आंधळा आहेस म्हणून काय झालं पण बहिरा तर नाहीस ना?
घोड्याच्या टापाचा काही आवाज वगैरे ऐकला असशील. साधू म्हणतो नाही तस काही मी ऐकल नाही.
अत्री ऋषी आणि अनुसूया एकदा महादेव आणि पार्वती कडे जेवणाचं आमंत्रणं घेऊन जातात. सर्वांना जेवायला बोलावतात. कार्तिक घरी नसतो पण गणपती असतो. छोट्या गणपती ला घेऊन यायचा ते आग्रह करतात.
पण पार्वती ला गणेशाची क्षुधा माहीत असते म्हणून ती त्यांना सांगते की ती व महादेव येतील आणि कार्तिक परत आला की पुन्हा एकदा सगळे येतील. पण अत्री पुन्हा त्यांना गणपतीला घेऊन यायचा आग्रह करतात आणि पार्वतीचा नाईलाज होतो.
महादेव, पार्वती आणि गणपती तिघे ठरलेल्या दिवशी अत्री ऋषींकडे जेवायला जातात पण पार्वतीला चिंता असते ती गणपतीच्या भुकेची आणि अनुसूये कडील सगळं जेवण संपलं तरी याची भूक शमणार नाही हे तिला माहीत असते.
जेवण सुरू होतं आणि अनुसूया एकेक पदार्थ वाढायला सुरू करते.
महाराष्ट्राची कुलस्वामिनी आई तुळजाभवानी आदिशक्ती ही वर्षातून २१ दिवस निद्रा घेते. उरलेले ३४४ दिवस देवी अष्टौप्रहर जाग्रृत असते. निद्रा समयी देवीला १०८ साड्यांचे वेष्टन (दंड नेसवने)केले जाते व विधिवत् पलंगावर निद्रेसाठी ठेवले जाते.
असे असणारे तुळजाभवानी शक्तीपिठ एकमावाद्वितीय आहे
मंचकी निद्रा:-
देवीची मंचकी निद्रा २१ दिवसात विभागलेली आहे
सर्व प्रथम मंचक म्हणजे काय ?
मंचक याचा अर्थ पलंग असा आहे.
देवी भवानीची निद्रा तीन प्रकारात विभागली आहे ती अशी👇🏼
१)घोर निद्रा :-
नवरात्रीच्या आधी देवी योगनिद्रेत होती म्हणजे महिषासुराशी युध्द करण्यापूर्वीदेवी ही निद्रा घेत होती पण महिषासुराचे देवतांवरचे वाढते अत्याचार पाहून ब्रह्म-विष्णू आणि महेश देवीला आठ दिवसानंतर योग निद्रेतून उठवून देवदेवतांचे रक्षण करण्याची विनवणी करतात.
ग. दि. मा.
1 ऑक्टोबर,आजचाच दिवस, साल 1919. माणदेशातील एक दुर्गम, दुष्काळी व दारिद्र्याने पिचलेले एक खेडेगाव शेटफळ.
गावच्या कुलकर्ण्यांची सून घरीबाळंतपणासाठी आलेली.गावात कुठलीच वैद्यकीय सुविधा असण्याचा प्रश्नच नव्हता.संध्याकाळी गावच्या सुईणीने मोठ्या मुश्किलीने सुनेची सुटका केली.
मुलगा झाला म्हणून सर्वांना आनंदही झाला. पण बाळ काही रडेना. सर्वांच्याच चेहऱ्यावर काळजी. कितीतरी वेळ ते बाळ निपचित पडून होते. अनुभवी बायका अनेक प्रकार करून त्या बाळाला जागे करण्याचा प्रयत्न करीत होत्या पण ते बाळ कोणताच प्रतिसाद देत नव्हते. अशा स्थितीतच काही तास गेले.
कुणीतरी जवळच्या गावातील वैद्यांना बोलावून आणले. त्यांनी नाडी पाहिली. बाळाचा श्वासोश्वासही त्यांना जाणवेना. त्यांनी त्या दुर्दैवी बालकाला मृत घोषित केले. त्या घरावर दुःखाचा डोंगरच कोसळला. घरामागच्या परसात खड्डा काढला गेला. आई काही आपल्या बाळाला सोडायला तयार नव्हती.
#आजचा थ्रेड 28-09-20
आपले किती Account Closed झाले
कसे आहात..??"
एवढा एकच प्रश्न तिने विचारला..
आणि रोज दिसणाऱ्या पण परिचय नसणाऱ्या त्या बाईसमोर मी मनसोक्त रडलो..
ती म्हणाली.."भरपूर रडून घ्या..मला वेळ आहे.आजच रडायचं आणि नंतर डोळ्यांतून पाणी काढायचं नाही.."
त्या नंतर तिने जे काही सांगितलं..त्यानंतर कायापालट.
"तिनं काय सांगितलं..??" म्हणाली.."की आपण हा जो जन्म घेतलाय तो अपेक्षापूर्तींकरिता नाही.आपल्या दुसऱ्यांकडूनच अपेक्षा असतात असे नाही तर आपल्या स्वतःकडूनही अपेक्षा असतात.त्या पूर्ण होत नाहीत.उरतात त्या फक्त जाळणाऱ्या व्यथा..!"
"माझ्या मते हा जन्म अपेक्षापूर्तींकरिता नाहीच आहे हा आहे परतफेडीसाठी आहे.."
तुमच्या सौभाग्यवती गेल्या तुम्ही त्यांचा संसार पूर्ण केलात.तुम्ही त्यांचा संसार पूर्ण करण्याकरिता हा जन्म घेतला.ह्याचा अर्थ कोणत्यातरी एका जन्माची परतफेड झाली..तो अकाउंट संपला..!
#आजचा थ्रेड 26-09-20
सुख म्हणजे नक्की काय असत ?
एखादी लहानशी घटना आठवून चेहऱ्यावर एका क्षणात हसू येते त्यालाच सुख म्हणतात . “आमटी छान झाली आहे ग ” असे आपल्या ह्यांनी म्हणणे, “आमच्या सुनेची भाजणी छानच होते”, हे सासुबाईंचे वाक्य कानी पडते ,तेव्हा मनास जो आनंद होतो ते सुख असते.1/1
आपल्याला अगदी हवी तशीच साडी खरेदी होते ते सुख असते .
घराच्या भिंतीना साजेसे पडदे मिळणे हेही सुखच असते. मनासारखा स्वयंपाक होणे, आपल्या जवळच्या मित्र मैत्रिणींमध्ये मनसोक्त रमणे, गप्पा मारणे हेहि आनंदच देवून जाते. मुलांना भरभरून मार्क्स मिळालेले प्रगतीपुस्तक 1/2
आणि त्यावर सही करताना पालक म्हणून आपली ताठ झालेली कॉलर हे सुखाचे क्षण जपुन ठेवणे हे सुख कश्यातच मोजता येणार नाही.
लहानसहान गोष्टी अगदी कडधान्याला आलेले मोड , उशीर झालेला असतानाही मिळालेली रोजची लोकल ट्रेन आणि ध्यानीमनी नसतानाही मिळालेली खिडकीजवळची जागा. 1/3