Thread by @MarathiDeadpool

नवरात्रीचा सांगावा..

'जो समाज मांजर आडवी गेली म्हणून कर्मकर्तव्य थांबवतो,त्या समाजाचे भविष्य बोके ठरवतात.'

आपल्या समाजास ज्याला त्याला देवत्व बहाल करण्याची सवय लागली त्यास आता बराच काळ लोटला. अलीकडे तर 'माणसात देव पाहण्यासाठी' रिघच लागलेली दिसते. असो #म #थ्रेड

माणसाला माणूस म्हणून पाहण्यासाठी जी आत्मशक्ती असावी लागते..तिचा तुटवडा हल्ली जास्तच जाणवू लागला आहे.. म्हणून आपण त्या आत्मशक्तीस पर्याय म्हणून ही देवत्वाची ढाल समोर केलीय..एकदा का व्यक्ती किंवा वस्तूला देवत्व दिलं की समाज म्हणून आपली जबाबदारी झटकण्यासाठी आपण मोकळे असतो.

माणसात देव पहा..या संकल्पनेचा बेधडक चुकीचा तेवढा अर्थ आपण घेतला. त्यामुळे देशाच्या लोकसंख्येएवढ्या देवांचाही बाजार इथं भरवला गेला.. ही वस्तुस्थिती आहे. एखादी परंपरा काय? त्यामागे उद्देश काय? आज त्याची उपयुक्तता काय? त्या रूढी परंपरेत बदल हवेत का? असे विचार हल्ली पडत नाहीत.

ते पडत नाहीत कारण आपण आपली वैचारिक जबाबदारी इतर कोणाच्यातरी चरणी वाहिली आहे..खरंतर ही आपली अडचण नाही. अडचण आहे ती म्हणजे आपण त्याविरोधात कधी उत्स्फूर्तपणे व्यक्त होत नाही..कारण,बहुमताची झुंडशाही वृत्ती आपल्याला ते करण्यापासून माईंड गेम द्वारे रोखते. हा रोख सुज्ञांनी मोडायला हवा.

ही सुरवात अगदी वैयक्तिक पातळीवरून का होईना.पण व्हायला हवी..कारण त्यावर बऱ्याच गोष्टी आणि समाजाची प्राथमिकता अवलंबून आहे.
स्त्रीस देव मानून आता आपल्याला बरेच युग लोटले.. आज या देवीवर अत्याचार घडणाऱ्या घटना आपण त्याचा शरमेने रिपोर्ट ही जाहीर करू शकत नाही इतक्या हाताबाहेर गेल्यात.

मग आपलं चुकतंय कुठं? एक समज अशी असते की ती पूर्वापार चालत आलेली असते..आपण ठरवून ही त्यात बदल करू शकत नाही..कारण ही व्यवस्था त्यास अनुकूल झालेली असते..मग कालपरत्वे ती समज अडचणीची जरी ठरत असली तरी बदल सहजासहजी पचनी न पडणे हे आपलं मुख्य दुखणं आहे..आणि समस्या ही त्याची दृश्य लक्षणं.

स्त्री अत्याचार असो की अन्य गुन्हेगारी..आपण सगळा भार पोलीस यंत्रणेवर टाकला..आणि निवांत झालो..
खरंतर या यंत्रणा आपणच बनल्या बनवल्या असल्याने एका व्यक्तीचे जे गुणदोष असतात ते या व्यवस्थेला आहेर म्हणूनच मिळाले. हे आपण लक्षात न घेता एका आदर्श परिस्थितीस स्टँडर्ड मानून त्याभोवती सगळा

ढाचा रचला..त्याने झालं काय तर सामाजिक वास्तव आणि त्या वास्तवाशी नाळ न जुळलेल्या नियंत्रक व्यवस्था कालांतराने उदयास आल्या. त्यामुळेच आपण आज प्रत्येक समस्येचे उपाय हे वरवरची मलमपट्टी टाईप करण्यात मग्न आहोत..ती आपली अपरिहार्यता ही आहे म्हणा..कारण लोकशाहीचे प्रायमर म्हणून आपलं अपयश.

लोकशाहीच्या मूलभूत तत्वातील एक म्हणजे निवडणुका.. आपण आपले लोकप्रतिनिधी पाठवतो..त्यांची कार्यक्षमता आणि कार्यपद्धती आपल्या अंगवळणी पडलेलीच आहे..त्यामुळे त्यातील गंभीरता आपण हरवून बसलोय.. आपल्या लोकसभेत 2009 साली गुन्हेगारी कलमं लागलेले लोकप्रतिनिधी होते 30%..2014 ला झाले 34%

आतातर त्यांची संख्या 43% एवढी वाढलीय..सद्ध स्थितीत महिलांच्या संदर्भात अपराध असणारे लोकप्रतिनिधी आहेत 19..पैकी तिघांवर तर बलात्काराचे गुन्हे आहेत..विशेष म्हणजे हे सगळे लोकप्रतिनिधी करोडपती आहेत. ही आकडेवारी पाहून आपण काय करतोय हे तरी समाजच्या लक्षात येत का? प्रश्नच आहे.

एक लोकशाही व्यवस्था म्हणून आपण आपल्या समस्या आणि त्यावर मागण्या या लोकप्रतिनिधीगृहाकडे करतो.. हे लोक त्यावर सहानुभूतीने विचार करतील का? शक्यच नाही.
त्यामुळेच आज गुन्हेगारी विचारसरणी बळ धरतीय.. त्या विचारसरणीस ज्यांनी जरब बसवायची तेच आज एन्काऊंटर नामक वरातीत नाचण्यात दंग आहेत.

एकूणच समाजास हे वरातीत नाचणे मनोरंजनात्मक वाटणे हे धोक्याचे आहे..कारण या नाचण्याची झिंग उतरल्यानंतर जो बौद्धिक दुष्काळ डोके वर काढील त्यास साक्षात या शारदेसही थांबवता येणार नाही.
आपण वेळीच सावध होऊन त्यावर विचारविनिमय करायला हवा.

माझ्या आयुष्यात येणाऱ्या प्रत्येक स्त्रीस देव मानण्याच्या अगोदर माणूस मानेन आणि तिस सन्मानाने जीवन जगण्यास भाग पाडेन. ही शपथ घ्यायची आणि पाळायची ही वेळ आहे.अन्यथा दरवर्षी उत्सव येतोच.नऊ आहे म्हणून नव म्हणण्याने आपल्यात नवं काही घडेल ही अपेक्षा आत्मघातकी ठरेल हा आहे सांगावा.❤

@Omkara_Mali @SahilVastad @DrVidyaDeshmukh @Nilesh_P_Z