भाजप ज्या पद्धतीने ग्रेटर हैद्राबादच्या महापालिकेच्या निवडणुकीत जोर लावतीये ते पाहता भाजपा हे निवडणूक जिंकेलच असं काही भाकीत मी करणार नाही.अर्थात जिंकलं तर भाजपासमर्थकांना आनंद वाटेलच ह्यात शंका नाही. जेथे जेडी-बीजेपी केवळ पाचच जागांवर निवडून आली+
तिथे पाच वर्षात भाजपाचा झेंडा सत्तास्थानी रोवेल हे शक्यता कमीच वाटते.
दक्षिणेत कर्नाटक सोडलं तर भाजपा भक्कम फारशी नाही. कोणत्याही गुंतवणुकीचे शॉर्ट टर्म नाही तर लॉंग टर्म फायदा पाहणारा पक्ष म्हणजे भाजपा. पुर्वांचलात यश मिळण्यामागे दशकांची मेहनत आहे. पश्चिम बंगालातील गेल्या +
निवडणुकीत, ज्या पद्धतीने भाजपचे एकंदरीत मतदानातील टक्केवारीत झेप घेतली, ती ममताच्या उरात धडकी भरवणारी होती. येत्या निवडणुकीत कितीजरी "किशोर" त्यांच्या बाजूला उभे राहिले तरी त्यांचे स्थान धोक्यातच आहे ह्याची ग्वाही कोणताही राजनीतीतज्ञ देऊ शकेल.
हैद्राबादेत गेल्या लोकसभेत दोन +
लाखांपेक्षा जास्त मते भाजपच्या डॉ. भागवनाथ रावांना मिळाली होती. पक्ष संघटन म्हणावे तसे नसताना ही मिळालेली मते महत्वाची. विषय केवळ मनपाचा नाही तर जनतेत विश्वास निर्माण करायचा आहे. तो विश्वास नक्कीच ज्या पद्धतीने भाजपा हैद्राबादेत घुसतीये आणि ज्या पद्धतीने त्याला प्रतिसाद मिळतोय +
ते पाहता त्यात भाजपा चांगलीच यशस्वी होतीये, ह्यात वाद नाहीच.
आता मूळ मुद्याकडे येतो. ह्यात मी काँग्रेसचा मुद्दा मांडणार नाही कारण एवढं तगडं संघटन असताना जाहीर माती खाऊन जागोजागी अपयशाचा सामना करणाऱ्या आणि मुळात नेत्रुत्वाला जाणीव नसताना वा कार्यकर्ते त्यांच्या नेत्यांना +
ओवरग्लोरिफाय सुद्धा करताना दिसत नसताना, इट्स बेटर टू इग्नोर देम.. (असं अधूनमधून इंग्लिश फेकलं कि विद्वत्ता सिद्ध होती म्हणे.. 😀)
नुकतीच बिहार राज्यातली निवडणूक झाली, जिथे शिवसेना आणि राष्ट्रवादीने शंभरावर जागा लढल्या. बहुतेक ठिकाणी मजबूत मार खाल्ला. ह्यांच्या जप्त झालेल्या +
अनामत रकमेवर निवडणूक आयोग आता नवीन इमारत बांधेल, असे विनोद सुद्धा झाले.
पण इथेच फरक ठळक दिसतो..
बिहारात राष्ट्रवादी वा शिवसेना नाहीच. यशाची अपेक्षा नाहीच. पण जर योद्धा म्हणून नावलौकिक मिळवायचा असेल तर विजिगीषू वृत्तीने युद्धात उतरायचं असतं."तेरे जीत से ज्यादा चर्चे मेरे हारके+
है", सारखा डायलॉग मी मारणार नाही पण निदान "हा योद्धा लढला कसा" ह्यावर त्याच कौशल्य सिद्ध होतं. बिहारात सेना आणि राष्ट्रवादीचे प्रयत्न संपूर्ण राज्याला माहित आहेत. त्यातही काही अडचण नाही. पण एवढं असूनसुद्धा जेंव्हा संबंधित पक्षाचे कार्यकर्ते जेंव्हा ह्या असल्या त्यांच्या +
नेत्याची "लार्जर दॅन लाईफ" अशी प्रतिमा तयार करण्याची हास्यास्पद धडपड करतात आणि अगदी काही स्वयंघोषित पुरोगामी पत्रकारसुद्धा त्यांची री ओढताना दिसतात ती एखाद्या जोकरलापण लाजवेल.
ऐंशी वर्षाच्या राष्ट्रीय नेत्याला अजूनसुद्धा त्याच्या स्वतःच्या राज्यात स्वबळ गाठता आलं नाही, आणि +
दुसर्याला मुख्यमंत्रीपद मिळवण्यासाठी आणि टिकवण्यासाठी इतरांच्या हातपाया पडावं लागत असताना संबंधित कार्यकर्त्यांना त्यांच्या नेत्यांमध्ये जागतिक किंवा आंतरखंडीय नेत्यांसारखी छबी दिसते.
निदान बिहारमध्ये मजबूत लढले जरी असते तरी मानलं असतं. पण संघटन मधली शक्ती ही लढुनच समजते.
उगाच भांडणं वा गुंडगिरी करून , कायदे धाब्यावर बसवून, मनाला हवं तसं वाकवताना, समजत नाही. अर्थात अक्कल गुडघ्यात असणाऱ्यांकडून कसल्या समजूतदारीची अपेक्षा करणार म्हणा..
हैदराबादमध्ये भाजपा कितपत जिंकेल ह्याचा अंदाज आत्ता जरी लावता येत नसला तरी, आजचा मजबूत जोर पाहता, उद्याच्या +
भाग्यनगरात नक्कीच भाजपाचा झेंडा दिमाखात फडकणार.. वेळ लागेल पण नक्कीच फडकणार..
ज्या ज्या मराठी कलाकारांना बॉलिवूडचा पुळका येतो त्यांनी बॉलिवूडमध्ये त्यांची किती ठेवली जाते ह्याचा विचार करावा..
मराठीतले सुपरस्टार हे हिंदीत जाऊन धुणी-भांडी करण्यात धन्यता मानतात.. (अर्थात नाना पाटेकर, विक्रम गोखलेंसारखे सन्माननीय अपवाद वगळता)
ह्याबाबतीत +
जर खरी मराठी अस्मिता दाखवायची असेल तर दक्षिणेकडच्या खर्याखुर्या सुपरस्टार्सची उदाहरणे अभ्यासावीत. अगदी "मराठी" गायकवाड "बंगळुरातून" "तमिळनाडूत" जाऊन "सुपरस्टार रजनीकांत" बनतो, ह्यापेक्षा मोठं उदाहरण, तेही आदर्श म्हणावं असं, दुसरं नाही..
आणि हे असे कलाकार बॉलीवूडला अक्षरशः +
कोलतात. इकडे त्यांचे चित्रपट लागोत वा ना लागोत. दक्षिणेत त्यांचा चित्रपट मजबूत व्यवसाय करतो. दक्षिणेने अजून चित्रपट संस्कृती कशी जोपासलीये, हे पाहायचं असेल तर एकदा दक्षिणेत येऊन, भलेही भाषा ना का समजेना, चित्रपटगृहात धडकून पहा. मग कळेल काय असते अस्मिता आणि ती कशाशी कशी खातात ते.+
आज सकाळी घर वगैरे आवरून जरा टीव्हीसमोर बातम्या पहात बसलो होतो. आई आली. बातमी सुरु होती की कांजूरमार्गवरून राज्यशासनाला त्यांची भूमिका स्पष्ट करण्यासाठी एक आठवडा दिलाय. कांजूरमार्ग मध्ये मेट्रो कार शेड हलवण्याचा परस्पर निर्णय कसा घेतला+
ह्यावर मुंबई हायकोर्टात याचिका दाखल झालीये..
मेट्रो प्रकरणात होत असलेला अनाठायी विलंब आणि त्यामुळे होत असलेले हजारो कोटींचे नुकसान ह्याची कल्पना आईला आहे.
तळपायाची आग मस्तकात गेली होती आईच्या. तसं आई राजकारणावर फारसं बोलत नाही. त्यात बाबांच्या आजारपणात किती गोष्टींनी त्रास +
करून घ्यायचा? म्हणून ताणाचे विषयसुद्धा नसतात गप्पा मारताना..
पण आज आई भडकली होती..
"ह्यांचं काय जातंय एवढे मोठे प्रकल्प भिजत ठेवायला? ह्यांच्या मालमत्ता सुरक्षित आहेत. हे उद्योजक होतात. सामान्य माणूस काय करतो? ह्या असल्या मूर्खासारख्या निर्णयामुळे एवढं नुकसान होतं, ते आम्ही +
फडणवीस चुका मान्य करा..
होय फडणवीस आपण नुसतेच अपयशी मुख्यमंत्री नाही तर अपयशी राजकारणीसुद्धा आहात..
कारण..
● आपण नगरसेवकापासून अगदी मुख्यमंत्रीपदापर्यंत झेप घेतलीत पण कधी कोणाची जात काढली नाहीत कि कोणावर वैयक्तिक टीका केली नाहीत. असं कोणी करतं का?
● नैसर्गिक आपत्तीवेळी आपण +
घरात बसून केंद्राकडून पैसे हवेत असा घोष लावला नाहीत जरी आपल्याच पक्षाचे सरकार केंद्रात असले तरी. उलट कायद्यात बदल करून नुकसानभरपाईची रक्कम वाढवून संबंधितांच्या खात्यात वर्ग केलीत. असं कोण करतं? जनतेला आशेवर झुलत राहायची सवय आहे. तसंच झुलवत ठेवायचं असतं देवेंद्रजी. +
हेच आपल्या राज्याने आत्तापर्यँत पाहिलंय आणि द्यायचं म्हटलंच तर रुपायातले १०-२०पैसे फेकायचे काही जणांच्या तोंडावर उपकार म्हणून.. तेही आपल्याला जमलं नाही.
● मुख्यमंत्री झाल्यावर बायकोला चार भिंतीच्या आडच ठेवायचं असतं. तिचं स्वतंत्र अस्तित्व नाकारायचं असतं, हा ह्या पुरोगामी +
(साहेब झोपेतून उठल्यासारखे वाटत होते.. आज कदाचित दहा ऐवजी नौच्याच आधी झोपतील)
● कितीवेळा संवाद साधला, मला माहित नाही पण तुम्ही खूप सहकार्य केले. (कधी? काय? कोणी? कुठे?)
● महाराष्ट्राने जर काही ठरवलं तर तो काहीही करू शकतो..
● लोका सांगे ब्रह्मज्ञान, स्वतः कोरडे पाषाण.. +
( आजचा घरकोंबडा, कालचा बाण)
● तुम्ही माझं जे ऐकता त्याला तोड नाही.. (मटकीला मोड नाही)
● अजितदादा म्हणतात तसा कोरोना गर्दीत चेंगरून मरणार नाहीये.. (दादा नाराज होत नसतात)
● योग्य वेळी मी सगळं उघडत आहे..
(सतरा वेळा..किंबहुना)
एवढ्या संपलं? संपलं एवढ्यात? तढ्यावए लंपसं?+
वएढ्यात पलंसं? श्या.. हा धक्का भयंकर आहे.. आहे भयंकर हा धक्का.. धक्का आहे हा भयंकर.. कुठं गेले अभ्यंकर?
काहीसुद्धा मनोरंजन झालं नाही.. फार अपेक्षेने ह्या चिंतेच्या वातावरणात मनावर मनोरंजनाचे फवारे उडतील, म्हणून आज डोळ्यांची पापणी नं लवता फेसबुक लाइव पाहिलं. स्वाती नक्षत्रातले +
वर्ष २००७
शिवसेना - ८३
भाजपा - २८
राष्ट्रवादी - १४
काँग्रेस - ७३
वर्ष २०१२
शिवसेना - ७५
भाजपा - ३१
राष्ट्रवादी - १३
काँग्रेस - ५२
वर्ष २०१७
शिवसेना - ८४
भाजपा - ८२
राष्ट्रवादी - ९
काँग्रेस - ३१
हे आकडेच बोलके आहेत. मुंबईत भाजपा किती आणि कशी वाढत आहे, +
हे कळण्यासाठी ह्यापेक्षा वेगळं काही नकोय.
शिवसेना ७५ - ८४, मध्येच राहिली आहे. भाजपा २८ पासून ८२ पर्यंत गेली आहे. ह्यामध्ये काँग्रेसची चांगलीच पिछेहाट झालीये. आणि नंतर त्यांनी मुसंडी मारली असलं काही झालं नाहीये. त्यांचा आलेख अधोगतीचाच दिसतोय. राष्ट्रवादी मुंबईत फारशी नाही. +
म्हणजे काँग्रेसचा जो परंपरागत मतदार आहे, ज्याला शिवसेना नको होती तो भाजपाला मतदान करतोय. आता शिवसेनेच्या ह्या दगाबाजीमुळे दुखावलेला त्यांचा मतदार नक्कीच भाजपाकडेच खेचला जाईल कारण तो काँग्रेस वा राष्ट्रवादीला मतदान करेल असं वाटत नाही. संपादक कितीही बोंबलले तरीही सेना म्हणजे +
ही थ्रेड आवर्जून वाचा आणि मविआ समर्थकांच्या थोबाडावर फेकून मारा. भलेही तुमच्या नावावर ही थ्रेड खपवा. काहीही अडचण नाही. फक्त जनतेला काही गोष्टी विसरून चालणार नाहीये.. जनतेने ह्या गोष्टी विसरणे जनतेच्या भल्याचे नाही.
माजलेल्या सरकारचे हे एक जुने पाप आहे, जे नवीन स्वरूपात +
आपल्यातल्या बर्याचजणांना भेडसावत आहे..
"जेंव्हा ३५ लाख शेतकऱ्यांना वाढीव बिलं देण्यात आली होती.."
किती? तब्बल ३५ लाख शेतकऱ्यांना...
कोरोनाकाळात सर्वसामान्य जनतेच्या माथी वाढीव बिलं मारून ह्या शासनानं जो काही जिझियाच वसूल करण्याचा सपाटा लावलाय, त्या अनुषंगाने राष्ट्रवादीच्याच +
काळात झालेल्या एक भयंकर घोटाळ्याची आठवण झाली..
निमित्त होतं पवारसाहेबांच्या वाढदिवसाचं..
त्यासाठी महाराष्ट्र भारनियमनमुक्त करायचा होता..
त्यासाठीचा अनुशेष भरून काढणे गरजेचे होते. तोटा कमी झालाय हे दाखवायचं होतं. यासाठी तब्बल ३३ लाख शेतकऱ्यांना वाढीव बिलं पाठवण्यात आली +