Gaurko #ArkeologiaOsteguna Micaela Portilla (1922-2005) ikertzaileari eskaini nahi diogu. Oraindik ere, #Araba-ko #Ondarea-z eginiko hainbat punta-puntako lanen egilea gogoan dugu.
👀 Seguraski, gure txioetan noizbait bere izena agertu da… Agian Gasteizko Micaela Portilla Ikergunea ezagutzen duzue... Baina, ba al dakizue nor izan zen ikertzaile hau?
👩🏻🎓 Micaela Portilla Vitoria historialari eta maistra gasteiztarra izan zen, eta bere ikerketak #Araba-ko Erdi Aroa hobeto ezagutzeko balio izan digute.
📓 Ezinbestekoa da bere tesia “Torres y casas fuertes de Álava” (1978) aipatzea. Izan ere, #Araba-ko Erdi Aroko Historia ulertzeko funtsezkoa da.
🔎 #Araba-ko dorreen banan-banako ikerketa horren helburua sintesi geografikoa, historikoa, arkitektonikoa eta artistikoa osatzea zen. Hurrengo txioetan, Portillaren analisiaren zenbait eraikuntza ezagutuko ditugu.
💡 Micaela Portilla-ren beste lanik ezagutzen al duzue? Ziur baietz, kontaiguzue!
🏆 Bere bizitzan zehar, hainbat omenaldi jaso zituen. Adibidez, 1982. urtean, Gasteizko hiriak bere alaba kutuna izendatu zuen.
📔 1987. urtean, Venancio del Val Sosa-ren “Mujeres Alavesas” liburuko atal bat eskaini zioten.
🏅 Urte batzuk geroago, bere ikerketa etnografikoen garrantziagatik, 1997. urtean, @ei_sev-ek Manuel Lekuona saria eman zion, bere lana omentzeko.
🏛 Bestalde, Euskal Herriko Unibertsitateko lehenengo emakume Honoris causa doktorea izendatu zuten (@UPVEHU).
🗣 Hil zenetik, hainbat homenaldi egin diote #Araba-n: liburuak, ekitaldiak, hitzaldiak, eskola bat eta abar.
🎙 Adibidez, 2018. urteko Ondarearen Europako Jardunaldietan, “Ondarea, emakumeen emaria” leloa hautatu zen hainbat Arabar emakumeen garrantzia aldarrikatzeko. Ekiltaldien artean, Micaela Portillari buruzko hiltzaldi bat egon zen, #Ondarea-ren igorle gisa.
🎒 Baina homenaldiak ez dira liburuak eta hitzaldiak bakarrik izan. #Trebiñu-n, adibidez, orain dela urte batzuk Micaela Portillaren Ibilbidea osatu zuten. Izan ere, bere familia #Saraso-koa zen.
Este #JuevesArqueológico queremos dedicárselo a Micaela Portilla (1922-2005), una investigadora a la que #Álava recuerda con especial cariño por sus importantes trabajos en lo que al #Patrimonio respecta.
👀 Seguramente os haya aparecido su nombre en alguno de nuestros tuits… Tal vez conozcáis el Centro de Investigación de Micaela Portilla en Vitoria… Pero, ¿sabéis quién fue esta investigadora?
👩🏻🎓 Micaela Portilla Vitoria fue una historiadora y pedagoga vitoriana, y sus investigaciones nos han servido para conocer mucho más de la Edad Media en #Álava.
🚨 En nuestra sección #Lecturasparaelfinde interrumpimos las entradas dedicadas al primer número de Estudios de #Arqueología Alavesa. El motivo no es otro que homenajear a Elisa García Retes, arqueóloga de la @araba_eus que se ha jubilado.
🧩 Elisa ha sido un apoyo constante para todas las arqueólogas que trabajamos en #Álava. Su conocimiento del oficio y del Patrimonio arqueológico de Álava han permitido una relación fluida entre la administración y todas las personas implicadas en nuestra Arqueología.
🎯 Así que, a modo de homenaje por estos años de servicio, os vamos a ofrecer los artículos que Elisa ha publicado en nuestra revista.
🚨 Ostiralero, #AstebururakoIrakurketak atala eskaintzen dizuegu. Gaurko egunean, Estudios de #Arqueología Alavesa-ko artikulu bat gomendatu ordez, Elisa García Retes-i buruz hitz egingo dizuegu, @araba_eus-eko arkeologoa, orain dela egun batzuk erretiratu baitzen.
🧩 Urte hauetan zehar, Elisak #Arabako arkeologoei ezinbesteko laguntza eskaini die. Arabako Ondareari buruz daukan jakintzak eta bere profesionaltasunak administrazioaren eta Arkeologiako profesionalen arteko erlazioa errazagoa izatea ahalbidetu du.
🎯 Omenaldi gisa, gure aldizkarian idatzitako artikuluak eskainiko dizkizuegu. Lehenengo kasua, gaur egun @iaaaai3-ren logoa den estelari buruzkoa izan zen: ‘Una estela discoidea en las cercanías de Iruña’ deituta. academia.edu/44625488/Una_e…
🏛La estela de Miñano Mayor fue decubierta en una investigación llevada a cabo por M. Lourdes Albertos en 1970 (EAA,1970). En esta estela se puede leer el siguiente texto:
AE(L)LIA
HELLICE
HELASSE
Se dató en torno al siglo II d.C.
🎭Ae(l)lia Hellice sería la oferente y Helasse el nombre del dios indígena. El nombre de la oferente es de origen griego, muy probablemente de una sierva.
🏛Miñaoko estela M. Lourdes Albertos-ek aurkitu zuen 1970ean, egindako ikerketa bati esker (EAA, 1970). Estela honetan hurrengoa irakur daiteke:
AE(L)LIA
HELLICE
HELASSE
K.o. II. mendean datatu zen.
🎭Ae(l)lia Hellice eskaintzailea izango litzateke eta Helasse jainko indigenaren izena. Eskaintzailearen izena greziar jatorrikoa da, morroia izango zelarik, seguruenik.
⛪️ 🔚 Como vimos, en 1773, Carlos III decretó el fin de los cementerios urbanos de las iglesias. Esto se debió a motivaciones reformistas e higiénicas, y supuso la creación de cementerios fuera de las ciudades.