🏛Miñaoko estela M. Lourdes Albertos-ek aurkitu zuen 1970ean, egindako ikerketa bati esker (EAA, 1970). Estela honetan hurrengoa irakur daiteke:
AE(L)LIA
HELLICE
HELASSE
K.o. II. mendean datatu zen.
🎭Ae(l)lia Hellice eskaintzailea izango litzateke eta Helasse jainko indigenaren izena. Eskaintzailearen izena greziar jatorrikoa da, morroia izango zelarik, seguruenik.
👨🏻🎓Joaquin Gorrochategui-k dioenez, S bikoitza soinu indigenen egokitze bat izango litzateke, latinera bihurturik. Hasperena (H) nabarmendu beharko genuke, hau Akitaniako 34 antroponimo eta 4 teonimoetan baitago (datu hau 1984koa da, gaur egun gehiago ezagutuko direlarik).
✍🏻Akitaniako teonimo batzuk -e amaiera dute (Lahe, Garre, Erge...), baita ere, baina, dudarik gabe, Barbarin-en (Nafarroa) topatutako Selatse teonimoa da gertukoena.
⛪️Beste bi estelak Durrumako elizan gauzatutako hainbat erreformetan aurkitu ziren, 1994an. 28 estela dokumentatu ziren guztira, 31 zati ezberdin aurkitu zirelarik.
🤷🏻♂️19. estelak landare-dekorazioa zuen. Estelaren goiko zatian aurrera begiratzen duen gizaki baten irudia dago, bi besoekin plater erlijiosoak (paterak) sostengatzen dituelarik. Hiru laurdeneko tunika errektangularra janzten du.
📝 Inskripzioa hurrengoa da:
D(IIS) M(ANIBUS)
LUTBEL
SCOTTIO
ANN (ORUM) LXXI
UXOR MARITO
PIENTISS(I)MO
H(IC) S(ITUS) ES(T)
⚫️Lutbelscottio protoeuskarazko izen bat izan daiteke. Seguruenik hiru elementuetan ezberdinduta dago: lut, bels, cottio. Antzeko adibideak agertzen dira Akitanian: (H)arbelsis, Aherbelste edo Bonbelex, adibidez.
Termino honek (bels, belex, beles) beltz hitzarekin zerikusia izan dezake. Iberiarrean ere agertzen da, Belesdileis edo Bilesiton kasuetan, adibidez.
⚔️Lut- terminoa Numantziako gerrari buruzko Apianoren aipu batean (Lutia), moneta zeltiberiarretan (Lutiakos) eta Luzaga-ko brontzean (lutiakei) agertzen da.
🌙20. estelan aurrera begiratzen duen gizaki baten irudia dago baita ere, bi besoekin zehaztugabeko objektuak sostengatzen dituelarik. Bere eskuineko besoaren gainean goraldian dagoen ilargi bat dago, alderantziz jarrita. Tunika trapezoidal bat janzten du.
📝Inskripzioa hurrengoa da:
D(IIS) M(ANIBUS)
LUNTBEL
SAR AN(N)O(RUM) LXXI
Badirudi Luntbelsar-ek lehen aipatutako Lutbelscottio-rekin lotura izan dezakeela, biak izanik protoeuskarazko antroponimoak. -ar terminoa Akitaniar (Orcotarris edo Hotarris), Nafar (Vmmesahar edo Abisunhari) eta izen iberiarretan (Carinabar o Isbadaris) agertzen da.
👨👦Ahaideak izango ziren, seguruenik, indigenen onomastikan ohikoa baita semeak bere aitaren izenaren zati bat eramatea, Akitaniako Bonbelex/Harbelexsis-en kasuan gertatzen den bezala.
🚨 En nuestra sección #Lecturasparaelfinde interrumpimos las entradas dedicadas al primer número de Estudios de #Arqueología Alavesa. El motivo no es otro que homenajear a Elisa García Retes, arqueóloga de la @araba_eus que se ha jubilado.
🧩 Elisa ha sido un apoyo constante para todas las arqueólogas que trabajamos en #Álava. Su conocimiento del oficio y del Patrimonio arqueológico de Álava han permitido una relación fluida entre la administración y todas las personas implicadas en nuestra Arqueología.
🎯 Así que, a modo de homenaje por estos años de servicio, os vamos a ofrecer los artículos que Elisa ha publicado en nuestra revista.
🚨 Ostiralero, #AstebururakoIrakurketak atala eskaintzen dizuegu. Gaurko egunean, Estudios de #Arqueología Alavesa-ko artikulu bat gomendatu ordez, Elisa García Retes-i buruz hitz egingo dizuegu, @araba_eus-eko arkeologoa, orain dela egun batzuk erretiratu baitzen.
🧩 Urte hauetan zehar, Elisak #Arabako arkeologoei ezinbesteko laguntza eskaini die. Arabako Ondareari buruz daukan jakintzak eta bere profesionaltasunak administrazioaren eta Arkeologiako profesionalen arteko erlazioa errazagoa izatea ahalbidetu du.
🎯 Omenaldi gisa, gure aldizkarian idatzitako artikuluak eskainiko dizkizuegu. Lehenengo kasua, gaur egun @IAAAAI3-ren logoa den estelari buruzkoa izan zen: ‘Una estela discoidea en las cercanías de Iruña’ deituta. academia.edu/44625488/Una_e…
🏛La estela de Miñano Mayor fue decubierta en una investigación llevada a cabo por M. Lourdes Albertos en 1970 (EAA,1970). En esta estela se puede leer el siguiente texto:
AE(L)LIA
HELLICE
HELASSE
Se dató en torno al siglo II d.C.
🎭Ae(l)lia Hellice sería la oferente y Helasse el nombre del dios indígena. El nombre de la oferente es de origen griego, muy probablemente de una sierva.
⛪️ 🔚 Como vimos, en 1773, Carlos III decretó el fin de los cementerios urbanos de las iglesias. Esto se debió a motivaciones reformistas e higiénicas, y supuso la creación de cementerios fuera de las ciudades.
⛪️ 🔚 Ikusi genuen bezala, 1773. urtean, Carlos III.-ak eliza barruko ehorzketak debekatu zituen. Hilerriak hirietatik kanpo atera zituzten osasun eta higien arrazoiak zirela eta. Horrela, hilerri garaikideen sorrerari ekin zioten.
📍Gaur Ermuko Andra Mariaz hitz egingo dizuegu (Santa María del Muermo, pelikula bati jarraituz). Eliza hau Sergio Escribanok zuzendutako talde batek induskatu zuen 2015 eta 2019. urteen artean.
⚰️ Eliza-fase ezberdinak dokumentatu ziren, baina hirugarren elizaz hitz egingo dugu gaur. Eliza honek XVI eta XVIII. mendeen arteko hilobiak zituen. Oso ondo kontserbatu izan dira hilobi hauetako arropak eta hatuak, orain ikusiko dugun bezala.