Nu eens kijken wat ik hiervan vind. Erg genoten van haar andere boeken.
Lieve studenten, dit is dus géén open vraag ;-)
Mijn eerste, zonder nadenken gegeven antwoord op de vraag was overigens: ‘Omdat je tot ca. 60-70 jr geleden van ongecontroleerde seks zwanger werd of syfilis kreeg’. Maar dat is vermoedelijk een te prozaïsch antwoord. We lezen verder.
Het is wel erg geschreven vanuit de Amerikaans-masculiene preutsheidcultuur. Waar kerken in haar jeugd blijkbaar dit soort dingen lieten invullen door meisjes. Even voor de duidelijkheid: links is dus fout.
Tegelijk ademt het boek wel die totale verheerlijking en romantisering van seks die je ook in de Amerikaanse evangelicale cultuur vindt. Alleen moet die seks bevrijd worden uit de gevangenis vd reinheidscultuur en masculinisme.
Op p. 58-9 een verhaal dat zich moeilijk anders laat lezen dan dat je seksuele behoeften de weg wijzen in het geestelijk leven. Seks is ‘heilig’. Seksuele behoefte wordt hier geduid als ‘talent’ en ‘gave’ (charisma). Superromantisch, discours. Ook heel Amerikaans, ergens.
En dat alles dan tegen de achtergrond van een kerkelijke cultuur die blijkbaar werkelijk geobsedeerd is door seks. Geen kans werd onbenut gelaten voor kuisheidsgeloften, masturbatiegesprekken, kuisheidsringen en zo maar door. Althans, door de bril van Bolz.
Het ademt de geest van een pastor die zich hartstochtelijk verbonden voelt met gebroken en gefrustreerde mensen en die zich verzet tegen een ideaal van cis/hetero/maagdelijkheid als wat God behaagt. En ze kan schrijven. Maar het pakt me tot nu toe minder dan haar eerdere boeken.
En tegelijk blijf ik haken bij deze passage. Als menselijk verslag is dit één ding. Maar hoe hier God erbij gesleept wordt... ‘It was good’. Daar moet ik nog es een nachtje over slapen.
De Nashville-verklaring was een groot iets in de VS. Bolz en haar gemeente stelden daartegenover de Denver-verklaring op. Hier zie je wel aardig de breedte vh (westerse) christendom als het gaat over gender en seks.
Ik stop dit draadje nu maar. Het gaat allemaal over erg sensitieve dingen, niet zo geschikt voor Twitter. Net het hoofdstuk over abortus uit. Houd de indruk dat het ijzeren fundamentalisme in de USA een soort uitdagende reactie oproept. >
Dat is wel stoer en begrijpelijk, maar het ontsnapt naar mijn gevoel niet echt aan het verbeten debat in de USA. Onbevredigend, als u mij deze term veroorlooft. Kan wel instemmen met deze recensie van @elsaeikemalazarus.nl/artikel/2019/0…
En na lezing vh boek houd ik een ongemakkelijk gevoel over. Niet over de standpunten op zich, maar het boek is te defensief, haast zichzelf overschreeuwend. Dit artikel verwoordt iets van m’n ongemak google.nl/amp/s/www.getr…
Er is in het boek weinig tot niets te vinden vd kwetsbaarheid en zelfkritiek in haar eerdere boeken. Althans, dat is mijn leeservaring.
En hier verwoordt hij, overigens venijniger dan ik het zou doen, m’n teleurstelling over dit boek. Het voelt onrijp, onevenwichtig, te veel bepaald door issues theamericanconservative.com/dreher/pastrix…
De vraag die blijft hangen: wat als een ca 50-jarige mannelijke predikant dit boek had geschreven na z’n vrouw & moeder van z’n kinderen te hebben verlaten vanwege onbevredigende seks? Ik heb zo’n idee... Enfin, genoeg hierover. Lees haar eerdere boeken, die zijn geweldig.
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
Iets over correlaties en corona. Ik kreeg deze week vaak dit kaartje (24 nov-8 dec) toegestuurd met waar de piek van coronabesmettingen lag: Urk, Barneveld, etc. Conclusie: 'Bible-belt! Kerken!'. Daarvoor lag de piek in Amsterdam en Rotterdam, maar dat kwam blijkbaar minder uit.>
Punt is: het zwaartepunt qua besmettingen verschuift voortdurend. Op het jongste kaartje ligt het alweer anders (1-15 dec). En mogelijke oorzaken zijn zo veelzijdig en complex dat je er elke conclusie uit kunt trekken. >
Bijvoorbeeld: het overgrote deel vd besmettingen gebeurt thuis. Je kunt er uiteraard gif op innemen dat er dan meer besmettingen zullen zijn waar de gezinnen groter zijn. Et voilà. En aangezien jongeren zich minder aan de regels houden, is dat tegelijk nog een verklaring.
Vrijgevochten Pinksterevangelisten en een aantal Refokerken bezorgen de (duizenden) kerken in Ned een slechte naam. Zonde, echt zonde. trouw.nl/ts-b077f88d via @trouw
Je zou haast zeggen: dan in vredesnaam maar een tijdelijke wet (3 mnd of zo) die het verbiedt. Het zou dan alleen wel fair zijn om ook demonstraties van 30+ personen tijdelijk te verbieden. En eigenlijk ook alle meningsuitingen die het coronabeleid ondermijnen (vvmu).
Enfin, het is ergerniswekkend dat die handvol kerken en groepen onverstoorbaar doorgaat met het opzoeken vd grenzen. What happened to ‘houd vrede met alle mensen’, ‘heb uw naaste lief als uzelf’ of ‘geef geen aanstoot’?
Met alle ideologische strijd rondom Art 23, laten we niet vergeten waarmee het ook alweer begon: met de kwetsbare identiteitsvorming van adolescenten. Deze column verwoordt die boosheid op een manier die me raakt. parool.nl/columns-opinie…
Ik laat de Verlichtingsretoriek daarbij even buiten beschouwing en ook de suggestie dat we het hier zouden hebben over ideeën van 200 jaar oud (nog in 1996 was de helft vd VVD-fractie tegen homohuwelijk). Maar de boosheid en de drang kinderen te beschermen: ja, dat herken ik.
Een daarmee samenhangende theologisch-ethische vraag: zou de toegenomen kennis t.a.v. identiteitsontwikkeling en kwetsbaarheid van homoseksuele jongeren op dit punt niet de ethiek niet moeten beïnvloeden? 'Indien gij een van deze kleinen ergert...'.
Dacht nog even aan de observatie van historicus James Kennedy: in Ned duurt het lang voordat iets verandert, maar als het eenmaal zo ver is moet iedereen ook mee en wordt volstrekte consensus verwacht.
Even from the inside out (dus vanuit de ouders), over die homoseksualiteitsverklaring die (sommige?) refoscholen ouders laten ondertekenen: het betekent dat je als je je kind graag naar reformatorisch onderwijs stuurt jezelf moet vastleggen op een standpunt over hs. >
Ik vraag me af - me realiserend dat de band tussen kerk, gezin en school in deze kring innig is - of dit de refo-identiteit niet te 'dik' maakt. Hoe je het ook wendt of keert, niet alle ref mensen zijn overtuigd van dit standpunt. En ook daar ontwikkelen opvattingen zich. >
In feite zeg je dus als school: je kunt niet reformatorisch zijn als je van mening bent dat homoseksuele relaties (in liefde en trouw, etc.) ook naar Gods wil kunnen zijn. Moet je überhaupt zover willen gaan als school? Is dat niet kerkje of gezinnetje spelen? >
Sympathieke motie, maar ook heel principiële discussie: in hoeverre is het onderwijs verlengstuk vd opvoeding vd ouders dan wel burgerschapsvorming door de staat? En wat betekent dit voor kwesties van (seksuele) ethiek? nos.nl/l/2355936
Belangrijke vraag lijkt te zijn: kan dat, zo’n verklaring laten tekenen én een veilig klimaat hebben, waarin kinderen zich niet ongelijk behandeld weten? Lijkt me best lastig, eerlijk gezegd.