Thread by @sigaramcamel

“İşçi sınıfının içinde doğmuştum ve on sekiz yaşımda başladığım noktanın da altındaydım
Toplumun mahzenindeydim, öyle sefil bir düşkünlük içindeydim ki bahsetmek uygun düşmez
Uygarlığımızın çukurunda, uçurumundaydım insan atıklarının, pislik ve kemiklerin toplandığı yerdeydim.”

Hikayelerini barlarda, ucuz otellerde, tren vagonlarında önce aklına yazdı.
Toplumun en aşağısındakilerin, görmezden gelinenlerin, ezilenlerin kalemiydi.
Jack London, 12 Ocak 1876’da San Francisco’da doğdu.

Jack London, yoksulluk içinde beş yaşındayken kendi kendine okuma yazmayı öğrendi.
Sekiz yaşındayken önce gazete sattı, sonra bir çiftlikte çalıştı.

Yaşadığı Oakland'da bulduğu şehir kütüphanesi, tüm hayatını etkiledi.

Bundan sonra sürekli kütüphaneye gitti ve geceli gündüzlü kitap okumaya devam etti.

London iyi para kazandığı dönemde 15 bin ciltlik şahsi kütüphanesini oluşturacak ve bu kütüphaneye “Benim ticaret araçlarım” diyecekti

1889’da ağır şartlar altında bir fabrikada çalışmaya başlayan Jack, bu durumdan kurtulabilmek için sütannesinden borç para aldı.

Satın aldığı tekneyle istiridye kaçakçılığına başladı.
Birkaç ay sonra teknesi fırtınada zarar gördü ve başka işlere yöneldi.

17 yaşında Japonya’ya gitmek için fok avlayan bir gemiye tayfa olarak yazıldı.
Dönüşte birkaç işe girip çıktı ve sonra demiryolu serserilerinin arasına karıştı.
Amerika’yı trenlerle ve yürüyerek dolaştı.

1894 yılında serserilikten Kanada‘da Niyagara Cezaevi’nde 30 gün hapis yattı.
Daha sonraları Yol adlı kitabında bu hapishanedeki ortamı “düşünülemeyecek korkunçlukta, insanın düşebileceği en derin çukur” olarak tarif etti.

Oakland’a dönerek liseye kaydoldu.
1898’de Oakland’a döndüğünde yazdıklarını bastırmaya çalıştığı o günleri, yıllar sonra Martin Eden’de anlatacaktı.

1896’da Berkeley Üniversitesi’ne başlayan ancak maddi zorluklar nedeniyle okula yarım dönem devam edebilen London,

bu dönemde sosyalizm ile ilgilendi ve daha sonra kendini sosyalist olarak tanımladı.

25 Temmuz 1897'de London, kayınbiraderi James Shepard ile Klondayk Altın Avı'na (Klondike Gold Rush) katılmak üzere denizlere açıldı.

Bu yolculukta sağlığı bozuldu.
İskorbüt hastalığına yakalandı, dişetleri şişti.
Öndeki dört dişini kaybetti.

Bu seyahat ona Vahşetin Çağrısı, Ateş Yakmak gibi eserleri için ilham verecek ve adını dünyaya duyuracaktı.

"Günde üç dört bin kelime yazayım dersem, gerektiği gibi çalışmış olmayacağımı biliyorum. iyi bir yazı, kalemi hokkaya daldırıp daldırıp yazılmaz. bir duvar örermiş gibi, taş üstüne taş yerleştirircesine, neyi nereye koyacağını bilmelidir insan." diyordu

1929 yılında New Masses adlı dergi, onun için şu kelimeleri kullandı:
"Gerçek bir proleter yazarı, işçi sınıfı için yazmakla yetinemez, eserlerinin bu sınıf tarafından okunması gerekir. Jack gerçek bir proleter yazarıdır.

Amerikan dehasının bugüne dek doğurduğu tek ve ilk proleter yazar. Okuyan işçi Jack London okuyor.
İşçilerin okuduğu tek yazar odur, bugüne dek edindikleri tek edebi deneme… Fabrika işçisi olsun, tarım işçisi olsun, tayfasından, gazete dağıtıcısına kadar bütün işçiler,

Jack London'u tekrar tekrar okurlar.
London, Amerikan işçi sınıfının en gözde yazarıdır."

Üniversitelerde, çeşitli derneklerde konferanslar, seminerler verdi aynı zamanda buralarda sosyalist fikirleri insanlara sundu ve onu sonuna kadar savundu.

London sadece romanlar ve hikayeler yazmadı.
O, keskin gözlem gücüne sahip bir röportaj yazarıydı da. 1904-1905’te Rus-Japon Savaşı’nda Kore ve Mançurya’ya savaş muhabiri olarak gitti, gazetecilik yaptı.

1906’da Collier’s Weekly dergisinde San Francisco depremi üzerine görgü tanıklığı raporu yayımlandı.

Kadınlara yer tanımayan bir erkek dünyasının propagandasını yaptığı, beyaz ırkın üstünlüğünü savunduğu gerekçesiyle de epey eleştirildi.

Jack London kariyeri boyunca defalarca intihalden de suçlandı.
Romanları hakkında başka yazarları kopyaladığı söylendi. London’a göre bu suçlamalar gerçeği yansıtmıyordu

Jack London, henüz 40 yaşındayken, 22 Kasım 1916’da hayata veda etti.
Ölümü hakkında üç iddia söz konusuydu;
böbrek yetmezliği, intihar ve kazara aşırı doz morfin.

Ünlü yazarın vasiyeti üzerine cesedi yakıldı ve “Öldüğüm zaman küllerimin bu tepede dinlenmesini istiyorum.” dediği yere götürüldü.

40 yıllık hayatına 50’den fazla eser sığdırdı.

“Benim tüm bu mücadele boyunca ne hissettiğimi, ne düşündüğümü bilmiyor, tanımıyorsun.
Açtım! Açtım! Aç!”
Martin Eden / Jack London

Kaynaklar;
haberler.com/jack-london/bi…
bilgihanem.com/jack-london-ki…
bilgiustam.com/jack-london-ki…
biyografi.net.tr/jack-london-ki…
listelist.com/jack-london-ki…
sanatokur.com/uygarligin-cuk…
medium.com/t%C3%BCrkiye/t…
huntington.org/verso/2018/08/…
biography.com/writer/jack-lo…