TO ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΕΞΕΤΑΖΕΙ ΤΗΝ ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ
Το γραφείο μας εκπροσώπησε τις οικογένειες Παπαγεωργίου και Αναστασιάδου στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, το οποίο με την απόφαση του το 2019 αναγνώρισε ότι η Ελλάδα παραβίασε
το ανθρώπινο δικαίωμα στην εκπαίδευση, επιβάλλοντας σε γονείς να αποκαλύπτουν στοιχεία θρησκευτικής συνείδησης για τους μαθητές.
Τώρα, το Συμβούλιο της Ευρώπης εξετάζει κατά πόσον η Ελλάδα συμμορφώθηκε με την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου. Αρμόδιο όργανο για την εποπτεία της εκτέλεσης της απόφασης είναι η Επιτροπή Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης.
Aρχικά, η Ελλάδα υπέβαλε στις 25.11.2020 μια έκθεση δράσεων, στην οποία ανέφερε ότι κατέβαλε την αποζημίωση των 22.566,52 ευρώ που επιδικάστηκαν από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο στις δύο οικογένειες και αναφέρθηκε και σε μέτρα που έλαβε για να αποφευχθεί η παραβίαση στο μέλλον.
Σε αυτό το έγγραφο, η Ελλάδα ισχυρίζεται ότι έχει άρει την παραβίαση με εγκύκλιο που εξέδωσε το Υπουργείο Παιδείας, κατά την οποία η απαλλαγή από το μάθημα των θρησκευτικών γίνεται με επίκληση "λόγων θρησκευτικής συνείδησης".
Ωστόσο, η Ελλάδα παραδέχεται ότι η Αρχή Προστασίας Δεδομένων με μεταγενέστερη απόφαση της έκρινε ότι θα αρκούσε η επίκληση "λόγων συνείδησης" κι ότι το "θρησκευτικής" είναι περιττό.
Το γραφείο μας, εκπροσωπώντας τις δύο οικογένειες απάντησε ότι το κράτος δεν έχει λάβει επαρκή μέτρα για την άρση της παραβίασης του ανθρώπινου δικαιώματος. Η αναφορά που υποβάλαμε στις 9.2.2021 είναι αναρτημένη στην ιστοθέση του Συμβουλίου της Ευρώπης: search.coe.int/cm/Pages/resul…
Στις παρατηρήσεις μας προς το Συμβούλιο της Ευρώπης τονίσαμε ότι η Ελλάδα εξακολουθεί να επιβάλλει την αποκάλυψη ευαίσθητων δεδομένων, καθόσον εμμένει στη διαδικασία υποβολής υπεύθυνης δήλωσης με επίκληση "λόγων θρησκευτικής συνείδησης",
κάτι το οποίο σύμφωνα με την εγκύκλιο προβλέπεται αποκλειστικά για ετερόδοξους, αλλόδοξους, άθρησκους, οπότε κατευθείαν οι απαλλασσόμενοι υποχρεούνται και πάλι να αποκαλύπτουν ότι δεν είναι Χ.Ο. για να λάβουν απαλλαγή.
Υπογραμμίσαμε επίσης ότι στις 15.1.2021 στην Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας δικάστηκε ακριβώς αυτό το ζήτημα, δηλαδή η επιβολή επίκλησης λόγων θρησκευτικής συνείδησης, ως αντίθετη στον GDPR και αναμένεται η απόφαση.
Για τους λόγους αυτούς υποστηρίξαμε ότι η Ελλάδα δεν έχει συμμορφωθεί με την απόφαση του Ευρ.Δικαστηρίου και ότι το Συμβ. της Ευρώπης πρέπει να εξακολουθήσει την εποπτεία για την άρση των παραβιάσεων του ανθρώπινου δικαιώματος στην εκπαίδευση ως προς το μάθημα των θρησκευτικών.
Αναμένεται η υποβολή παρατηρήσεων και από τους τρίτους παρεμβαίνοντες, σύμφωνα με την σχετική διαδικασία του Κανονισμού της Επιτροπής Υπουργών για την εποπτεία των κρατών ως προς την εφαρμογή των αποφάσεων του ΕΔΔΑ.
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
ΥΠΟΘΕΣΗ "ΕΝΩΣΗ ΑΘΕΩΝ ΚΑΤΑ ΕΛΛΑΔΑΣ" ΣΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ
Την 15.2.2021 το ΕΔΔΑ @ECHR_CEDH στην δημόσια προσβάσιμη ιστοσελίδα του το γεγονός ότι κοινοποίησε στην Κυβέρνηση της Ελλάδας την προσφυγή που είχε ασκήσει η Ένωση Αθέων @atheia Φεβρουάριο του 2018.
Η ανακοίνωση του ΕΔΔΑ περιλαμβάνει μια σύνοψη της υπόθεσης, αναφέροντας ότι αντικείμενο της προσφυγής αποτελεί ο τρόπος με τον οποίο παρουσιάζεται η αθεΐα στο βιβλίο των θρησκευτικών της Β’ Λυκείου στην Ελλάδα.
Γιατί o ΣΥΡΙΖΑ χρησιμοποιεί τον όρο "πολιτικός γάμος"; Μα για να αιτιολογήσει, για μια ακόμη φορά, τον λόγο για τον οποίο αποκόπτει τη τεκνοθεσία! Όπως ακριβώς έκανε και με το σύμφωνο συμβίωσης. t-zine.gr/politiko-gamo-…
Λες και το θέμα στην εποχή μας δεν είναι, πλέον, το μέλλον των παιδιών που ήδη γεννιούνται και τεκνοθετούνται από ομόφυλα ζευγάρια, αλλά το αν ο ΣΡΖ θα τα βρει με την ΝΔ για ένα νομοσχέδιο που θα μετονομαστεί το κουτσουρεμένο σύμφωνο συμβίωσης σε γάμο.
Η ρητορική αυτή δεν είναι καθόλου αθώα, αλλά δείχνει για μία ακόμη φορά πολιτική δειλία. Περισσότερα στο άρθρο.
Η μήνυση Κιμούλη δείχνει ότι σε συνθήκες τεκμηρίου της αθωότητας δεν είναι καθόλου απλό και επιφανειακό ή δευτερεύον το θέμα του τεκμηρίου της αθωότητας και της προστασίας της προσωπικότητας.
Καθένας που ισχυρίζεται οτιδήποτε δημόσια εις βάρος άλλου ατόμου, πρέπει να είναι σε θέση να το τεκμηριώσει, να το αποδείξει. Όταν λοιπόν ένα φερόμενο θύμα προσφεύγει στα Μέσα Ενημέρωσης
για να καταγγείλει έναν φερόμενο δράστη, πρέπει πιο πριν να έχει σταθμίσει όλους εκείνους τους παράγοντες για την εξέλιξη αυτής της πράξης.
Ευκαιρία είναι τώρα που η Ντόρα Μπακογιάννη έγινε αντιπρόεδρος της κοινοβουλευτικής συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης να ενημερωθεί και για την Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για την τεκνοθεσια
που προβλέπει από το 2008 ότι τα κράτη μπορουν να επεκτείνουν την τεκνοθεσια και για τα ομόφυλα ζευγαρια με σύμφωνο συμβίωσης.
Αυτά από το 2008, ενώ η Ντόρα έλεγε το 2015 όταν ψηφίστηκε το σύμφωνο στην Βουλή ότι το ψηφίζει μόνο υπό την αυστηρή προϋπόθεση ότι δεν θα περιλαμβάνει την τεκνοθεσια κι ενώ ήταν ήδη από ετών μέλος της κοινοβουλευτικής συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης.
Το σύμφωνο συμβίωσης δεν είναι το νομικό όχημα για να τεκνοθετήσει ένας ανύπανδρος άνδρας. Το σύμφωνο συμβίωσης είναι το μόνο υποκατάστατο που αναγνωρίζει η Ελληνική Δημοκρατία επειδή αρνείται να αναγνωρίσει τον γάμο μεταξύ ομόφυλων προσώπων.
Κι αφού το αναγνωρίζει για ομόφυλα άτομα, για να μην διακρίνει εις βάρος των ετερόφυλων επιτρέπεται και γι' αυτά η σύναψη συμφώνου συμβίωσης.
Στο ελληνικό δίκαιο δικαίωμα τεκνοθεσίας έχουν μεμονωμένα άτομα και έγγαμα ζευγάρια. Δεν έχουν δικαίωμα τεκνοθεσίας ζευγάρια με σύμφωνο συμβίωσης, ακριβώς επειδή ο ομοφοβικός έλληνας νομοθέτης απαγόρευσε την τεκνοθεσία για ομόφυλα ζευγάρια.
Πέντε χρόνια πριν, 22 Δεκεμβρίου 2015, η ολομέλεια της Βουλής των Ελλήνων ψήφισε την νομοθεσία για το σύμφωνο συμβίωσης χωρίς διακρίσεις λόγω φύλου.
Είχε προηγηθεί η καταδίκη της Ελλάδας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου στις 7.11.2013 διότι ο νόμος του 2008 πρόβλεπε, κατά παγκόσμια πρωτοτυπία, σύμφωνο μόνο για ετερόφυλα ζευγάρια.
Την δίκη κέρδισαν ομόφυλα ζευγάρια που προσέφυγαν στο ΕΔΔΑ και εκπροσωπήθηκαν από τον καθηγητή Νίκο Αλιβιζάτο και το Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι, το οποίο είχε μάλιστα προλάβει και είχε υποβάλει την πρώτη προσφυγή,