Thread by @lordsinov

Gençler kapağı yurt dışına atmak için yanıp tutuştuğu için onları "yeterince milli olmamakla suçlamak" yerine:

- Gençleri milli duygularla yetiştiremediği için eğitim sistemine,
- Gençlere ülkelerinde çabalamak için özgür ve liyakatli ortam sağlayamayan iktidara kabahat bulmalı.

Gençlere bir ufuk verilmezse, onlara ülkelerine bağlayacak nedenler sunulmazsa, özgürlük ve liyakat ortamı sağlanamazsa, ülkeleri terk ettiklerinde onlara kızmak ancak kuru gürültüdür.

Evlatlar vatanlarını terk etmeye başlamışsa sorumlu devlettir.

Bu ülke kurulduğunda parası yoktu, adam gibi üniversitesi yoktu, yolları limanları yoktu, güzel okulları yoktu.

Buna rağmen o dönemin gençleri ülkelerini terk etmedi. Çünkü devleti yönetenlerden umutları vardı. Ufukları vardı.

Bugün yoktur. Sorun tam olarak budur.

Gençler ülkelerindeki adam kayıran, fişleyen, yaftalayan, konuşturmayan ve düşündürmeyen ortamda kalmaktansa falanca ülkede garsonluk yapmayı, sokak temizlemeyi bile makul görebiliyorsa utancımızdan yerin dibine girmemiz gerekir.

Mehmet Ali Kağıtçı, bol sıfırlı maaş tekliflerine rağmen Avrupa'da kalmak yerine ülkesine döndü ve yerli kağıt sanayiini kurdu. Çünkü ülkesine inanıyordu. Umudu vardı.

O günün gençleri kalmak için nedenlere sahipti. Bugünün gençleri nedensiz bırakıldı.

Rektörler nepotist olmuşsa, sınavlara kopya karışmışsa, referanslar diplomaların önüne geçmişse, ortada liyakat kalmamışsa, umut kalmamışsa, vizyon kalmamışsa, ülkü kalmamışsa, eğitim kalmamışsa, gidenlere dil uzatmak milliyetçilik değildir.

Tüm bu şartlar altında gidenlere denebilecek yegane şey, kıvılcım olarak gitmeleri ve günün birinde alev olarak dönmeleridir.

Çünkü yarın, ülkemizi düzeltmek istediğimizde doğru adımlara atabilmek için bugün gidenlerin kapılarını çalacağız. Tarih çok defa yazmıştır.

"Gençliği yetiştiriniz. Onlara bilim ve kültürün olumlu fikirlerini veriniz. Geleceğin aydınlığına onlarla kavuşacaksınız. Özgür fikirler uygulamaya geçtiği zaman, Türk milleti yükselecektir."

Atatürk