Een paar gedachten in de aanloop naar het verkennersdebat. Over relativeringen, afleidingsmanoeuvres, uitvluchten en het belang >
Je hoorde de afgelopen week soms zeggen dat het op zich wel begrijpelijk is dat andere partijen willen weten of het CDA een stabiele partner is. En dat het vaker is voorgekomen dat in een formatieproces over personen wordt gesproken >
Ik heb geen vergelijkingen gezien die opgaan. Ging dan bijvoorbeeld in een gevorderd stadium van de informatie over de vraag of een nipte meerderheid stabiel was. Of over de vraag wie vicepremier werd. Zo ver mij bekend niet over wegpromoveren van een terecht kritisch Kamerlid >
Nog los van het feit dat het al heel lang slecht is, en feitelijk in strijd met de Grondwet, dat van Kamerleden uit de coalitie blinde trouw wordt verwacht, nota bene aan een regeerakkoord waar ze vaak nauwelijks over hebben meegepraat en dat ze in een paar uur moeten goedkeuren>
Dus nee, aan dat ‘Omtzigt, functie elders’ is niets normaal. En al was dat het wel. Het wordt tijd dat we minder vaak schouderophalend uitleggen dat de dingen in Den Haag nu eenmaal gaan zoals ze gaan. De vraag moet echt nog vaker dan nu gesteld of het niet anders en beter kan >
Dan: oude en nieuwe verkenners proberen de status van het stuk klein te maken. ‘Inventariserende voorbereidingsnotities’, ‘intern’, ‘voorbereidingsmemo met aandachtspunten’. Is ruis. Je schrijft zo vroeg iets op omdat het van belang is, blijkt ook uit overige punten op het stuk >
Er is een sterke beweging om alle schuld op de oud-verkenners te laden. Van Rutte en Kaag, de nieuwe verkenners, oud-VVD-informateurs Kamp en Rosenthal en van de oude verkenners zelf. Dat houdt geen stand en niet alleen omdat verklaringen steeds wisselen en de bron onbekend is >
Zoiets komt alleen op een agenda terecht als het vanzelfsprekend is dat ‘het probleem Omtzigt’ moet worden besproken. Zoiets heeft geschiedenis, gaat over een klimaat, over vele, doorlopende informele contacten. Mede daarom zegt de ontkenning over de officiële gesprekken weinig>
In Den Haag wordt vaak zo gelogen dat de leugenaar er moeilijk op is te pakken. Rutte is specialist. Als andere Kamerleden vandaag verontwaardigd gaan blazen, komen ze alleen maar minder te weten. Slechts precieze, afpellende vragen kunnen misschien meer aan het licht brengen >
'Heeft u op enig moment met iemand gecommuniceerd over de rol van Pieter Omtzigt? Wanneer dan? Met wie? Wat was de strekking? Is het ooit, met wie dan ook gegaan over Omtzigts toekomst?' Dat soort dingen. Een rustig verhoor onder ede zou eigenlijk beter werken dan een debat >
En misschien blijkt dan dat Rutte hier niets mee te maken heeft (en Kaag en Hoekstra bijvoorbeeld ook niet). Je mag dat niet uitsluiten. Maar voor die conclusie is het vooralsnog te vroeg >
Twee dingen tot slot. Zie her en der de verzuchting: laat de koning het weer doen. Zou slecht zijn. Met deze rol voor de Kamer is de kans groter dat dit soort machinaties wordt ingeperkt. Lelijk wat we nu zien, maar nu kan dat proces ten minste verbeterd. Democratie is rommelig >
En: wordt over debat vandaag gesproken als whodunnit, in termen van politieke schade of met als vraag of het de formatie bemoeilijkt. Maar iets anders staat op het spel: wat is het enige waard dat een burger heeft om rechtstreeks invloed uit te oefenen, wat is een stem waard? <
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
