Thread by @skpkaruna

தேர்தல் தொடர்பாக இன்னொரு விஷயம் பேசலாமா?
தேர்தல் அலுவலர்கள் பெரும்பாலும் ஆசிரியர்கள்தான் என்பதால் 65% பெண்கள்தான். நாள் முழுக்க தெரியாத ஊரில் பழகாத மனிதர்களுடன் தங்கி இருந்து பணியாற்ற வேண்டிய சூழல். வெகு சிலருக்கு கணவர் உடன் வந்து வெளியே காத்திருப்பார். மற்றபடி பெரும்பாலும்

தனியேதான் வருவார்கள். இந்த அலுவலர்களின் பயணம், பாதுகாப்பு, உணவு குறித்து மாவட்ட நிர்வாகம் பெரிதாக மெனக்கெடாது. மொத்த அழுத்தத்தையும் சமாளித்தாக வேண்டிய இக்கட்டான பணி இது. பல தேர்தல் அனுபவங்களில் நான் கவனித்தது இவை. பெரும்பாலும் கிராமங்களில் பெண் அலுவலர்கள் வந்து இறங்கியவுடனே ஊர்

அவர்களை தத்தெடுத்துக் கொள்ளும். பல வீடுகளில், இங்கேயே படுத்து தூங்கிட்டு விடிகாலை போம்மா என்பார்கள். வாக்குச்சாவடி அருகில் இருக்கும் வீடுகளின் கழிப்பறை, உடைமாற்றும் அறைகள் இவர்களுக்காக திறந்து விடப்படும். பெரியவர்கள் அத்தனை கரிசனையோடு கவனித்துக் கொள்வார்கள். லோக்கல் அரசியல்வாதி

பெரும்பாலும் மதியம் கட்டிங் போட்டு விடுபவர்கள்தாம். உள்ளே ஒருவருக்கொருவர் கடுமையான சொற்களில் ஏசிக் கொள்பவர்கள்., பல சமயங்களில் அடிதடியும் நடக்கும். ஆனால், தமிழக தேர்தல் பணியில் பெண்களுக்கு இதுவரை ஒரு கண்ணியக் குறைவும் நடந்ததில்லை. பாதுகாப்பும் தேவைப்படுவதில்லை. நம் மக்கள்

இயல்பாகவே பெண்களை, அட்லீஸ்ட் அசலூர் பெண்களிடம் மரியாதையுடன் நடந்து கொள்பவர்கள் என்பதற்கு இதுதான் சான்று. ஓரிரு விதிவிலக்குகள் இருக்கலாம்! பொதுவாக நாம இப்படிதான். இப்படியான உறவுகள் சில தேர்தல் முடிந்தவுடனும் தொடர்ந்துள்ளன. ஒரு சில திருமண ஏற்பாடுகளும் கனிந்துள்ளன. வடமாநிலங்களிலும்

இப்படிதான் பாதுகாப்பாக உணர்கின்றனரா என தெரியலை! அரசு பாதுகாப்பு இல்லாமலேயே இரண்டு இரவு, ஒரு பகல் அயலூரில் கடுமையான பணியை செய்ய பாதுகாப்பானச் சூழலை உருவாக்கித் தந்துள்ளது நம் தமிழ்ச் சமூகம். ஒற்றை அசம்பாவிதம் இன்றி பொதுத்தேர்தலை முடிப்பதும் கூட நம் திராவிடப் பண்பாட்டின் சாதனைதான்.

இதையெல்லாம் நியாயமாக நான் சிறுகதைகளாக எழுதணும். அத்தனை அனுபவங்கள்! அவதானிப்புகள் உள்ளன. என்ன செய்வது? சோம்பல் பேர்வழி என்பதால் டிவிட்டரிலேயே கொட்டி விடுகிறேன். எல்லோரும் @narsimp ஆக முடியாதே? 😒🚶🚶