Thread by @skpkaruna

#KVAnand
சுமார்15 ஆண்டுகளுக்கு முன், தமிழ்நாடு முற்போக்கு எழுத்தாளர் சங்கம் தனது மாநில மாநாட்டை திருவண்ணாமலையில் நடத்தியது. அதற்கு வரவேற்புக்குழுத் தலைவராக என்னைத் தேர்ந்தெடுத்து இருந்தனர். அதில் கலந்து கொள்ள பல திரைப்பிரபலங்களை அழைத்திருந்தோம். பாலுமகேந்திரா சார் ஒரு வாரம்

எங்களுடனே தங்கி கலந்து கொண்டார். அந்த நிகழ்ச்சியில் கலந்து கொள்ளுமாறு நண்பர் பவா செல்லதுரை பலருக்கும் போஸ்ட் கார்ட் அனுப்பி இருந்தார். அது வழக்கமான ஒன்று. யாரும் அதை மதித்து வரப் போவதில்லை. ஆனால், கே.வி.ஆனந்த் வந்தார்.
நிகழ்ச்சி நடந்த எங்கள் டேனிஷ் பள்ளி வாசல் கேட்டில் தோளில்

பையை மாட்டிக் கொண்டு ஒரு கட்டையான உருவம் நின்று கொண்டிருந்ததைக் கண்ட பவா, அவர் அருகில் சென்று யார் சார் நீங்க? யாரை பார்க்கணும்? பாவம்.. ரொம்ப நேரமா நின்னுகிட்டு இருக்கீங்க? என கேட்க, என் பேர் கே.வி. ஆனந்த் சார்., இங்கே பவா செல்லதுரை என்பரை பார்க்கணும்னு கையில் இருந்த தபால்

அட்டையை நீட்டினார் அப்போதே தேசிய விருது வாங்கி, புகழின் உச்சத்தில் இருந்த கே.வி.ஆனந்த்.
தொலைவில் இருந்து ஓடி சென்று அவரை அழைத்து வந்து பாலுமகேந்திராவுடன் அமர வைத்த அந்தக் கணம் இன்னமும் அப்படியே நினைவுக்கு வருகிறது. அன்று தொடங்கிய நட்பு! எப்போது செய்தி அனுப்பினாலும் உடனே பதில்

அனுப்புவார். எனது ஒரு பிறந்தநாளையும் தவறவிடாமல் வாழ்த்து அனுப்புவார். அவரது படம் பார்த்தால், சின்னதா விமர்சனக் குறிப்பை அனுப்புவேன். உடனே அழைத்து நன்றி சொல்வார். குறைகளை சொன்னாலும் ஏற்றுக் கொள்வார்.
தமிழ் சினிமாவின் க்ளிஷே காட்சிகள், வசனங்களை கிண்டல் செய்து ஓர் இரவு முழுவதும்

சிரித்து மகிழ்ந்தது நினைவுக்கு வருகிறது. நானும், கே.வி.ஆனந்தும், லிங்குசாமியும் சேர்ந்து சினிமா பாரடைசோ எடுக்கப்பட்ட இடங்களைக் காண இத்தாலி போகலாம் என பேசினோம். காலம் அதில் ஒரு கணக்கை சட்டென முடித்து விட்டது.
நினைவஞ்சலிக் குறிப்புகள் எழுதியே எனக்கும் மனசு மரத்துப் போகிறது.