۵/١ یکی از ویژگی‌های ذهنی آدمی، درهم تنیده بودن حافظه و احساسات است. ارزیابی ما از واقعیت‌ها و یا برداشت ما از خاطرات به میزان زیادی با شدت احساسات همراه با آن مرتبط است. به عبارتی حقیقت و درستی یک باور و ماندگاری آن معمولا با احساسات همراه با آن متناسب است.
ذهن ما به شکلی است که هرچقدر احساس ترس یا عصبانیت از یک تهدید و نگرانی بیشتر باشد، آن را بیشتر جدی و واقعی تصور می‌کند. احساسات باور ما را تقویت می‌کند، و در ادامه باور هم به احساسات ما دامن می‌زند. فرد هر چه بیشتر در گرداب احساسات عمیق خود فرو رود، از منطق بیشتر فاصله می‌گیرد
در طول یک مشاجره داغ، هر دو طرف هر لحظه بر درست بودن حس خود بیشتر مطمئن می‌شوند و پذیرش طرف مقابل غیرممکن به نظر می‌رسد. مجری‌های برنامه‌های سیاسی عقیدتی انگیزشی ... هم به خوبی می‌دانند که هیجان بیشتر و صدای بلند باعث اثرگذاری بیشتر است.
تجربه‌هایی همراه با احساساتی نظیر ترس، خشم، و همچنین احساسات مثبتی مانند هیجان و نشاط، فارغ از معنا و واقعیات، اثر عمیقی بر باور و ذهن آدمی دارند. این امر جنبه اثرگذار شور مذهبی است. اگر شخصی مراسم دسته‌جمعی و هماهنگ عقیدتی را تجربه کند، باور به خود آن عقیده را راحت‌تر می‌پذیرد.
فشار شدید روانی و احساسات عمیق می‌تواند روشی برای ایجاد خاطرات غیرواقعی باشد. فشار و ترس شدید در هنگام بازجویی یک مظنون توسط پلیس می‌تواند جزییاتی نادرست به روایت متهم وارد کند، و روایتی پر از تناقض بسازد. خاطرات جدیدی که شخص می‌تواند تا آخر عمر به آن باور داشته باشد.
نقل از
نقل از
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
