Nasa Cayman Islands ang Pharmally International Holding Co. LTD.
Tanyag ang Cayman Islands sa money laundering at sa pera ng mga politikong kurakot.
Lahat ng mga operation ng Pharmally sa Pilipinas ay under sa Pharmally International Holding Co. LTD. na sa Cayman Islands ang address.
Heto ang news sa Taiwan:
"...the former chairman of Cayman Islands-registered Pharmally International Holding Co, was indicted for allegedly colluding with Chinese businesspeople to falsify accounts and financial statements."
May Pharmally Philippines Holdings PTE. LTD pa sa Singapore. May bank account ba ang mga Duterte sa Singapore? Bakit paborito ng mga Duterte puntahan ang Singapore?
May bank accounts din ba ang mga Duterte sa Cayman Islands?
It's intellectual dishonesty if we deny the PPE in 2016 as overpriced, but it has to be contextualized. I will do that by examining high corruption or corruption above (Duterte's PPE) and low corruption or corruption below (Aquino's PPE).
If you ask government suppliers, they will tell you that it is expensive to procure in the Philippines. Perhaps some materials are imported. Another reason is that too many officials demand kickbacks, which force bidders to overprice their goods during the rigged bidding process.
In the corruption below, local suppliers have to curry favor with the people who handle bidding and release funds and those government officials whose jobs are to inspect for registration requirements and monitor business activities and facilities. Even cops demand their shares.
Sa bawat araw na dumating, diving ang kanyang unang event. Dahil kapos sa tangkad, ipinasok ang kalahating katawan sa drum para kumuha ng tubig-ulang sumadsad sa ilalim. Dinahan-dahan upang hindi malabusaw ang naghalong dumi at kalawang.
Ibinuhos ang sinalok sa palanggana. Kapag nangalahati na, ang balde naman. Pagsisid ng mga kamay, bumula ang pulbos na sabong binabad, ang hudyat ng pagkukusot. Tatlong metro ang taas ng binurol na labahin. Sampung metro ang pagitan ng sampayan sa bubong at ng ibabang babagsakan.
Bata pa, sinanay na siya ng ina sa pagkula. Binihasa sa pagpili ng sabon--dapat daw mura, matagal maupos, malaki, at mabisa sa mantsa. Tide ang paborito niya sa mga de-kolor. Perla sa mga puti. Pagbahing ang dulot ng Chlorox sa kanya kaya naghiwa at nagpisil na lang ng kalamansi.
Nabulabog na lang isang umaga ang tahimik na bayan ng San Ildefonso nang biglang naglaho ang matandang residenteng si Mang Caloy, lagpas sisenta, balo, walang mga anak, at wala na ring malapit na kaanak. Sa pagkaalam ng karamihan, wala siyang kaaway o kagalit.
Dahil sa kabaitan kaya siya pinagtiyagaang hanapin ng mga kababayan. May mga gustong bumawi dahil natulungan daw noong sila ay nangailangan. Pinautang. Binigyan ng bigas. Inabuluyan. Pinatuloy sa bahay. Malalawak ang mga sakahan ni Mang Caloy kaya madali sa kanya ang pagtulong.
Meron ding mga nagkusang sumali sa paghahanap dahil mabuting tao ang nawala. Kahit maliit na bagay, walang mapuna. Kung may paligsahan ng kabaitan, sa kanya raw ang pinakamalaking tropeo. Katangi-tangi siya sa bayang wala pang isang libo ang populasyon kaya lahat ay magkakilala.
Hindi ko kayang pigilan ang lakad ng aking mga paa. Kusang humakbang dahil may sinundan. Naitanong ko na rin sa sarili kung ako ang nagdala ng mga paa o ako ang dinala nila. Nanginig ang aking mga kamay. Nangatog ang mga tuhod. Tumaktak ang pawis. Tumulo ang aking laway.
Sa tanda ko, hindi ako ganito noon. Kalaban ko ang paghihintay. Kaaway ko ang pagkabagot. Ayoko 'yong bumuntot. Lalong ayaw ko ang magmanman. Kahit ang mga mata lang ang pagalawin, pagkapagod pa rin ang dulot nito. Ang kasabikang gumapang sa balat ay nagpapagal din ng katawan.
Binaybay niya ang gilid ng daan. Paglilimayon ang bagal ng paglalakad. Kahit saan-saan tumingin. Tila nabigatan ng mga bisig na hindi magaslaw.
Nasa kabilang gilid naman ako ng daan. Nagkunwaring naghanap ng puwedeng bilhin sa bangketa. Sa direksiyon niya ang aking mga sulyap.
Napangitan sa mundo kaya tinusuk-tusok niya ng karayom ang mga mata hanggang sa naglaho ang liwanag. 'Yan lang ang kayang isalaysay ni Ernie sa mga nagtanong kung paano siya nabulag. Walang pagsisisi. Hindi galit kaninuman. Napatawad na ang mundo.
Kapag hiningan ng detalye, nanahimik siya. Ang barungbarong pa lang sa iskwater na gawa sa basura--mula sa upos na gulong na pampabigat sa pinagtagpi-tagping yerong bubong hanggang sa tabla at trapal na sahig na sumadsad sa putikang kulay ng tae at abo--ay mahabang paglalahad na.
Tuwing kinulit, napilitan at nagkuwento, "Noong nagbinata ako ang aking pagkabulag. Nagising na lang isang araw at muhing-muhi sa mga kulay ng lusak at dumi. Napangitan ako sa dagang lumobo ang tiyan at lumutang. Ayoko na sa mga grasa, usok, at alikabok. Nagtampo ako sa liwanag."
Maninilip daw ako. 'Yan ang kinalat sa buong kapitbahayan. Tuwing dumaan ako sa mga bahay-bahay, bigla na lang kumalabog ang mga bintana. Kapag may sinulyap ang mga mata ko, tumitig sila. Kung tumitig ako, nagsialisan. Nanghubad daw ang aking tingin.
May mga sandaling ako na lang ang nahiya at tumalikod. Kahit wala silang sinabi, basang-basa ko ang pagpigil ng mga ngusong sumigaw ng manyak, jakolero o sira-ulo. Ipinagdasal pa ng iba na magkakuliti ako, mapuwing o mabulag. Buti na lang, kahit sore eyes ay hindi ko naranasan.
Nagsimula ang lahat noong may bagong-kasal na lumipat sa bahay na kaharap ng aking nirentahang tirahan na may balkonaheng tambayan ko tuwing nanigarilyo. Mahangin kasi. Inatipan pa ng tolda kaya hindi ako nabilad sa araw o nahamugan sa gabi. Nasanay na ang aking utak sa puwesto.