قاعدتا همزمان با رشد حجم اقتصاد امارات و افزایش شدید جمعیت به علت مهاجرت (نمودار پایین)، تقاضا برای انرژی هم بالا میرود.
جالب است بدانیم قرارداد کرسنت، ظاهرا محدود به یک میدان گازی مشترک با امارات بوده است...
یکی از مهمترین پیشرانهها در نظم عمومی منطقه، جریان گردش سرمایه و به صورت خاص همکاری در حوزه انرژی است.
حالا میتوان تداعی کرد افزایش شراکت ایران و کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس در حوزه انرژی، تا چه اندازه میتوانست روند تحولات منطقه را در فضای پسا2001 تحت الشعاع قرار دهد.
پینوشت:
در این رشتو، به مهمترین نقدهایی که در این زمینه مطرح شده پاسخ داده ایم:
مقدمه کوتاه:
ابعاد مختلف هر پدیدهی اجتماعی را باید به صورت مجزا بررسی کرد.
در قرارداد کرسنت هم ابعاد فنی، حقوقی، اقتصادی و ژئوپلتیک را باید مجزا از هم بررسی کرد.
ضمن اینکه باید بین زمان پیش از انعقاد (علل توافق) با زمان پس از انعقاد و متعهد شدن ایران (علل تعلیق) تفکیک نمود.
(1)
در رشتوی کوت شده، فقط و فقط از جنبه «ژئوپلتیکی» یا تأثیر احتمالی این قرارداد بر نظم عمومی منطقه و موازنه قدرت کشورها به بررسی موضوع پرداختیم.
زاویه ورود هم صرفا به بعد از انعقاد قرارداد برمیگردد که ما اجرای آن را متوقف کردیم.
معارضین سوری در واکنش به برکناری حسون و انحلال منصب «مفتی العام» (بالاترین مقام مذهبی سنی در سوریه)، شیخ «اسامه الرفاعی» را به عنوان مفتی العام سوریه انتخاب کردند!
اسامه الرفاعی، فرزند عالم بزرگ قدیمی سوریه، شیخ عبدالکریم الرفاعی (۱۹۰۴-۱۹۷۳) است که از سال ۱۹۷۱ (مقارن با آغاز دوره حکومت حافظ اسد!) جایگزین پدر در امامت مسجد عبدالکریم الرفاعی دمشق شد.
او در سال ۱۹۸۱ - به دنبال سرکوب قیام اخوان المسلمین - از سوریه فرار و به عربستان پناه برد.
با بهبود رابطه دمشق و ریاض در ابتدای دهه نود قرن پیشین، زمینه برای بازگشت الرفاعی به سوریه فراهم شد و او بار دیگر اداره مسجد عبدالکریم الرفاعی در محله کفرسوسه دمشق را از سر گرفت.
با آغاز اعتراضات در سال ۲۰۱۱، الرفاعی از نخستین کسانی بود که علنا علیه حکومت بشار اسد سخنرانی کرد...
@QawluAlsawarem@haj_naghi@AdnanMatouri سلام فرشاد جان، 1- ببین اولین نکته اینه که باید دو فاکتور «رشد جمعیت» و «بازگشت آوارگان» رو در نظر بگیریم.
در مورد حجم آوارگان هم اختلافاتی وجود داره، چون هر دولتی که آمار بیشتری ارائه بده، میتونه کمکهای بیشتری جلب کنه.
لذااگر آمار آوارگان و جمعیت سکنه هر منطقه رو جمع بزنی...
@QawluAlsawarem@haj_naghi@AdnanMatouri ... از جمعیت کل، فراتر میره.
الان اگر جمعیتهای آوارگان کشورهای همجوار و اروپا رو جمع و در کنار جمعیتهای ادعایی در مناطق سهگانه (نظام، معارضه و قسد) قرار بدی، به رشد حدودا 25 درصدی نسبت به جمعیت 2011 میرسی که ناشی از سه عامله:
1-بزرگنمایی درآمار
2-رشد جمعیت
3-بازگشت آوارگان
@QawluAlsawarem@haj_naghi@AdnanMatouri لذا اون منطق که بیایم مبنا رو آمار 2011 قرار بدیم و از طرفهای دیگر کم کنیم تا به جمعیت سنی تحت سیطره اسد برسیم، اشتباهه!
مطالعه این رشتوی ارزنده حاج حسین نخلی عزیز رو به همه دوستان توصیه میکنم.
بد نیست این خاطره رو هم نقل کنم تا به عمق مشکلات ایرانیان در درک دینامیسم تحولات داخلی عراق اشاره کنم.
در پایان هم ملاحظهای که نسبت به این رشتو دارم را عرض خواهم کرد.
این توییت، دلالتهای روشنی دارد.
هرچند منطق آماری، به اندازه ریاضی مستحکم نیست؛ اما کسی که اتمسفر سیاسی عراق را درک کرده باشد، افزایش اقبال به گرایشهای «ملیگرایانه» و هویتهای «وطندوستی» و «استقلالخواهی» را تصدیق میکند.
بد نیست بگویم چندی قبل (بعد از اعلام نتایج انتخابات)، یکی از این کارشناسان مشهور حوزه عراق (هوادار سرسخت «عصائب») در جمعی که به نسبت خودشان مؤثر هستند، ضمن نقدی گفته بود:
«در عراق مفهومی به اسم "ملت" وجود ندارد که صحبت از "قرائت ملی" شود!»
قربون برم خدا رایک بام و دو هوا را
یک بر بام سرما رایک بر بام گرما را
جناب قیس خزعلی در دیدار با نماینده ویژه سازمان ملل در امور عراق، ادلههای خود مبنی بر تقلب را ارائه دادند و بر پیگیری پرونده «تقلب و بازیگردانی مفتضح» تأکید کردند.
در پایان هم بر تداوم ارتباط تأکید شد...
البته که انتظار منطقی از یک سیاستمدار حرفهای، ارتباط با همه طرفهای مؤثر در حوزه قدرت است.
ولی اینکه مذاکرات بقیه گروهها را مصداق خیانت بدانند و حتی حرمت مرجعیت را هم نگه ندارند؛
آن وقت حالا خودشان عینا همان کار را انجام دهند، نشان دهنده یک ویژگی اخلاقی خاص است!!
ترجمه:
«علی مملوک و تعدادی از سران نظام سوریه با مقامات موساد و فرماندهان ارتش اسرائیل در "پایگاه حمیمیم" (فرماندهی ارتش روسیه در سوریه) و "قبرس" دیدار میکردند.
پیام هیئت اماراتی:
تلآویو شرط کرده تنها در صورت علنی شدن روابط (تطبیع) ادامه خواهند داد!»
«آلفرد ریاشی» از شخصیتهای برجسته آکادمیک لبنان و دبیرکل کنفدراسیون تداوم فدرالیسم، تأکید کرد هیئات یهودی (شامل نمایندگانی از کنست) در دمشق حضور داشتهاند.
آیا بشار اسد، بعد از نیم قرن، روابط پنهانی خاندان اسد با اسرائیل را فاش خواهد کرد؟