یک قدم مهم برای مقابله با شرم اینه که در موردش حرف بزنیم و بتونیم حرف دیگران رو هم بشنویم. هر چقدر ما شرم‌مون رو پیش خودمون بیشتر نگه داریم، اون در ذهن ما بزرگتر و ترسناکتر میشه، ولی اگه بتونیم با کسی راجع بهش صحبت کنیم، قدرتش رو از دست میده. /۱ 
کتاب اصطلاح «ظرف پتری» استفاده می‌کنه - ظرفی که برای کِشت باکتری در آزمایشگاه استفاده میشه - میگه شرم هم همینه. اگه در محیط تاریک نگهداری بشه، رشد می‌کنه. ولی وقتی میاریدش بیرون تا نور ببینه، کوچیک میشه. /۲
از ارتباط با دیگران (حرف زدن از شرمها و شنیدن حرفهای بقیه) متوجه میشیم در این تجربه‌ها تنها نیستیم، و خیلی‌های دیگه هم درگیر مسائل مشابهی هستن. ارتباط با دیگران به ما شهامت میده تا تغییری در خودمون ایجاد کنیم، یا باعث تغییر بزرگتری در گروه بزرگتر و اجتماع بشیم. /۳
حتی شخصی‌ترین تغییرات هم تاثیر زیادی در اطرافیان ما میذارن. ما با تمرین شهامت و مهربونی (برای حرف زدن از شرمها و شنیدن حرف دیگران) باعث تغییر در خیلی‌های دیگه هم میشیم. /۴
ولی در ارتباط با دیگران مشکلاتی هم وجود داره و به این راحتی‌ها نیست. مثلا ما همیشه در حال دسته‌بندیِ «ما و اونها» هستیم. «اونها» افرادی هستن قضاوتشون می‌کنیم و خودمون رو ازشون فاصله می‌دیم. /۵
مسائلی هستن که باعث دسته‌بندی «ما و اونها» میشن:
- اعتیاد (مواد، الکل، سکس)
- مشکلات روانی (افسردگی، بایپولار بودن، …)
- بیماری‌های خاص (ایدز، بیماری‌هایی مقاربتی،…)
- خودکشی
- سابقه کیفری
- تجاوز و تعرض
- فقر و ورشکستگی
- اعتقادات مذهبی‌های غیرمرسوم
- تحصیلات پایین
- طلاق /۶
- اعتیاد (مواد، الکل، سکس)
- مشکلات روانی (افسردگی، بایپولار بودن، …)
- بیماری‌های خاص (ایدز، بیماری‌هایی مقاربتی،…)
- خودکشی
- سابقه کیفری
- تجاوز و تعرض
- فقر و ورشکستگی
- اعتقادات مذهبی‌های غیرمرسوم
- تحصیلات پایین
- طلاق /۶
شاید یکی بگه این موارد یکسان نیستن. مثلا طلاق به اندازه اعتیاد بد نیست. کتاب میگه اولا اینطور نیست؛ برای عده‌ای قضاوت بخاطر موضوع طلاق حتی قوی‌تر از اعتیاده. ولی اینجا اصلا دسته‌بندی خوب و بد مطرح نیست. مشکل اینه که سر این موضوع‌ها، آدمها رو قضاوت می‌کنیم و از خودمون نمی‌دونیم /۷
ما سر این مسائل دیگران رو قضاوت و رابطه‌مون رو قطع می‌کنیم. وقتی یکی در گروه «اونها» قرار گرفت، ما دیگه نیازی به همدلی و درکِ درد اون نمی‌بینیم. حتی ممکنه اون رو مقصر هم بدونیم - مثلا بگیم "چون لباس نامناسب پوشیده بود یا در محله خطرناکی رفته بود، طبیعی بود که بهش تجاوز بشه." /۸
گاهی تجربه‌ی دیگران جز موارد گفته شده نیست، ولی انقدر برای ما ترسناکه که نمی‌خوایم باور کنیم ما هم می‌تونستیم جای اونها باشیم. /۹
مثلا وقتی تو اخبار می‌شنویم برای یکی اتفاق بدی افتاده، سریع می‌گردیم ببینیم کجا زندگی می‌کرده، نژادش چیه، تو چه طبقه اجتماعی بوده و… به محض اینکه اولین تفاوت رو متوجه شدیم، خودمون رو ازش جدا می‌بینیم تا دچار ترس نشیم. /۱۰
برای مقابله با شرم، هم ما باید بتونیم از شرم‌مون حرف بزنیم، و هم توانایی شنیدن داستان شرم دیگری رو داشته باشیم. ولی با همین قضاوت کردن‌ها و فاصله گرفتن‌ها، ما ارتباط خودمون رو با اونها قطع می‌کنیم. بخاطر همینه که در مقابل شرم آسیب‌پذیر می‌مونیم. /۱۱
در دادگاهها، مرسومه که وکلای متهم‌ها تلاش می‌کنن تا «هیئت منصفه» با قربانی ارتباط برقرار نکنن - به ویژگی‌هایی از ظاهر، شخصیت، یا پیشینه‌ی قربانی اشاره می‌کنن تا متفاوت دیده بشه و بقیه هم ازش فاصله بگیرن. کتاب میگه این کاریه که ما هم در مقابل داستان شرم خیلی‌ها می‌کنیم. /۱۲
اگه دائما در حال فاصله گرفتن و قضاوت کردن باشیم، وقتی اتفاق مشابهی برای خودمون بیافته چکار می‌کنیم؟ تو این شرایط خودمون هم علیه خودمون میشیم. چون همیشه خودمون رو متقاعد کرده بودیم که این اتفاق برای ما نمیافته، حالا که افتاد، با خودمون فکر می‌کنیم چقدر مشکل‌دار و خطاکار هستیم. /۱۳
ما با بقیه ارتباط برقرار نمی‌کنیم تا خودمون یا اونها رو "نجات" بدیم. ما با اونها ارتباط برقرار می‌کنیم، چون می‌دونیم خودمون هم می‌تونستیم تو موقعیت اونها باشیم. /۱۴
ما تنها یک قدم کوچیک فاصله داریم تا تبدیل بشیم به همونهایی که قضاوتشون می‌کنیم.
تنها یک بار با یکم زیادی الکل خوردن؛ دیر نه گفتن؛ کمی زیادی گرم گرفتن؛ رانندگی بد کردن؛ در مکان نامناسب بودن و… ممکنه همون تجربه‌ای رو داشته باشیم که فکر می‌کردیم هیچوقت سر خودمون نمیاد. /۱۵
تنها یک بار با یکم زیادی الکل خوردن؛ دیر نه گفتن؛ کمی زیادی گرم گرفتن؛ رانندگی بد کردن؛ در مکان نامناسب بودن و… ممکنه همون تجربه‌ای رو داشته باشیم که فکر می‌کردیم هیچوقت سر خودمون نمیاد. /۱۵
توصیه آخر کتاب در این فصل اینه بدونیم با چه کسی برای چه موضوعی میشه صحبت کرد. لزوما یک نفر برای همه موضوع‌ها مناسب نیست. مثلا یکی ممکنه برای مسائل اعتقادی حمایتگر مناسبی باشه، ولی برای تربیت فرزند و مادر بودن قضاوتگری بکنه. /۱۶
هر چقدر ارتباطات بهتری داشته باشیم، دسترسی به افراد مناسب بیشتری داریم تا در مورد موضوعهای سخت باهاشون حرف بزنیم و بر حس شرم‌مون غلبه کنیم. /۱۷ و پایان
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
