#رشتو
وضعیت بازار سهام این روزها، آینه تمام‌نمای ایران است؛ مردمی نااُمید و مسئولانی ابله. مردم نااُمید هستند، همانطور که در دنیای واقعی، مهاجرتِ دانشجویی به آمال و آرزوی بسیاری از جوانان تبدیل شده است، اینجا در بازار سهام هم مردم می‌خواهند بروند، به هر قیمتی هم می‌خواهند بروند.
وضعیت بازار سهام این روزها، آینه تمام‌نمای ایران است؛ مردمی نااُمید و مسئولانی ابله. مردم نااُمید هستند، همانطور که در دنیای واقعی، مهاجرتِ دانشجویی به آمال و آرزوی بسیاری از جوانان تبدیل شده است، اینجا در بازار سهام هم مردم می‌خواهند بروند، به هر قیمتی هم می‌خواهند بروند.
خُب این پول‌ها را کجا می‌برند؟ یک بخشی می‌شود تقاضای مصرفی که مردم با آن نان و پنیر می‌خرند، یک بخش دیگر هم سرمایه‌گذاری در سایر بازارها، ترجیحاً دارایی‌های کریپتو یا شاید هم طلا. چرا؟ چون آن‌جا معتقدند کنترل سرمایه‌شان دست خودشان است،
دیگر اینطور نیست هر خری با یک مصاحبه، با سرمایه مردم بازی کند.
ایراد مسئولان بازار سهام اما در دو بحث است، یک عده که خُب فاسد هستند، اما یک عده نیت‌های خیر دارند ولی واقعاً افراد متخصصی نیستند.
ایراد مسئولان بازار سهام اما در دو بحث است، یک عده که خُب فاسد هستند، اما یک عده نیت‌های خیر دارند ولی واقعاً افراد متخصصی نیستند.
این افراد دقیقاً مصداق آن جمله‌ی ولتر هستند که می‌گفت: “جاده جهنم را با نیت‌های خیر سنگ‌فرش کرده‌اند.” با فراگیرشدن پدیده “مهاجرت‌های یک‌طرفه” با بحران افراد متخصص مواجهیم،
من نمی‌توانم از چهارتا امام صادقیِ ریشو که احتمالاً تمام دوران تحصیل را هم در انجمن اسلامی دانشگاه سپری کرده‌اند، انتظار طراحی و اصلاح ریزساختارهای بازار و نگارش دستورالعمل برای ابزارهای نوین مالی را داشته باشم. این‌ها بعضاً پسرهای گلی هستند، ولی انتظار بیشتر از این‌ها نمی‌رود.
نکته دیگر در بحث مطالبه‌گری است، ما مردم می‌خواهیم هرچه می‌شود، سریع تمام شود. یعنی در واقع خودمان، به دست خودمان، داریم خودمان را نابود می‌کنیم. زمان انتخابات امریکا، در همین توئیتر بودند افرادی که عکس پروفایل خودشان را به ترامپ تغییر دادند، یعنی امیدوار بودند ترامپ بیاید،
رئیس‌جمهوری که سخت‌ترین تحریم‌های تاریخ را علیه ایران امضا کرد، رئیس‌جمهوری که اُمیدِ یک ملت را که بعد از امضای برجام ایجاد شده بود، از آن‌ها گرفت. با چه استدلالی این را می‌گفتند؟ اینکه ترامپ بیاید تا مردم آن‌قدر وضعشان بد شود که به آن‌جایشان برسد و اعتراض کنند.
در همین انتخابات خودمان هم داشتیم، استدلال آن‌هایی که مشارکت نکردند چه بود؟ اینکه رئیسی بیاید و یکبار هم که شده تکلیف خودمان را مشخص کنیم. اشتباه برداشت نکنید، حرف من مذمت رای دادن یا ندادن شما نیست،
فقط نمی‌توانم قبول کنم افرادی با این دیدگاه، دلِشان برای تولید در این ممکلت بسوزد و هر وقت بورس با ریزش مواجه شد، از تولید مایه گذارند. ما زمان انتخابات، ریشه اعتدال‌گرایی (به‌معنی واقعی کلمه و نه خط فکری حسن روحانی) را یکبار برای همیشه از بیخ و بُن قطع کردیم، شدیم “ما” و “آن‌ها”
ما مردم آن زمان معتقد بودیم دیگر اوضاع از این بدتر نخواهد شد، اما تاریخ همیشه به ما نشان می‌دهد که اوضاع بدتر می‌شود، خیلی هم بدتر می‌شود. ما فقط خواستیم روی آتش بنزین بریزیم که بیشتر درد نکشیم. دلیل اینکه این روزها دولت به وضعیت بورس، واکنش خاصی نشان نمی‌دهد هم همین است.
دولت خود را نماینده یک قشر خاصی از مردم می‌داند، قشری که از بخش ضعیف جامعه است و امکان وثیقه‌گذاری ندارد، در نتیجه تمام نیروها را بسیج می‌کند تا بانک‌ها وامِ بدون وثیقه و ضامن بدهند. قشری که اولویت اولش، مسکن است، قشری که منبع اصلی درآمدش، سود تقسیمی شرکت‌ها نیست،
بلکه به‌دنبال طرح‌های زود بازده (پرورش بلدرچین و زنبورعسل) است، قشری که افزایش پرداختی یارانه، می‌تواند در زندگیش تحول بزرگی ایجاد کند و... آشنا به‌نظر می‌رسد، نه؟ شبیه آرای احمدی‌نژاد در آن سال‌ها. حالا اینکه این وسط سرِ چهارتا صنعتِ متمول بریده شود هم اتفاق خاصی نمی‌اُفتد.
دست آخر هم بگویم اینکه دوستان می‌گویند این‌کار هم گریبان دولت و اقتصاد و این‌ها را می‌گیرد، تنها بزرگ جلوه دادن وضعیت است. در دید کوتاه‌مدت (که بحث من اینجاست) شاید صندوق‌های درآمد ثابت با اوضاع نامساعدی مواجه شوند (که من فعلاً اسم بحران روی آن نمی‌گذارم)،
در دید بلندمدت هم باید قبول کنیم که بازار اینجاها نمی‌ماند، بلکه با “تورم + رشد “GDP رشد می‌کند. در نتیجه به‌نظرم صندوق‌های بازنشستگی با بحران‌های بزرگ‌تری، فارغ از وضعیت امروز بازار سهام مواجه خواهند شد.
با بزرگ‌تر نشان دادن وضعیت بد این روزهای بورس نزد سیاسیون و گداییِ تزریق nمیلیون دلار و عمل و به فُلان وعده اوضاع بهتر نمی‌شود. همانطور که قبلاً گفتم، اگر حس و حالی برای مطالبه هست، باید در راستای ایجاد بازار کارا، شفاف و منصفانه باشد.
مخلص کلام این که اوضاع را پیچیده نکنید، بازار سهام با احساسات و عواطف و تصمیمات مردمِ واقعی، در دنیایِ واقعی عجین است. هر وقت اوضاع آن‌جا خوب شد، اوضاعِ اینجا هم خوب خواهد شد. /
و چقدر ریسک صندوق‌های درآمد ثابت قابل پیش‌بینی بود، و چه به به و چه چه هایی شنیدیم آن روزها...
https://twitter.com/OracleofOmaha30/status/1304812122627506179?s=20
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
