#ஶ்ரீகிருஷ்ணன்கதைகள் ஐயன்மீர் என்ன காரியம் செய்து வீட்டிர்கள் என நடுங்கி விட்டார் ஏழே வயதான குழந்தை பராசரர், ஞானி மார்க்கண்டேயர் கையைப் பிடித்துக் கொண்டு. ஐயன்மீர் இது என்ன விபரீதமான அனுஷ்டானம்? ஏழு கல்ப யுகம் வாழ்ந்த முனிவர் தாங்கள் எங்கே, ஏழே வயதான குழந்தையான நான் எங்கே! என்னை 
தாங்கள் வணங்குவதாவது என்றது குழந்தை. அதற்கு மார்க்கண்டேயர் சொன்ன பதில், “ஒருவருடைய வயதை அவர் வாழ்ந்த காலத்தைக் கொண்டு நிர்ணயம் பண்ணக் கூடாது. எதை வைத்து வயதை நிர்ணயிப்பது என்பதற்கு ஒரு உதாரணம் இதோ. விவசாயி ஒருவன் இருக்கிறான். தன்னுடைய நிலத்தைப் பயிரிட்டு, அறுவடை செய்து, நெல்லைக்
கொண்டு வந்து களத்திலே அடித்து அம்பாரமாய் குவித்து வைத்திருக்கிறான். குவித்து வைத்த நெல்லை அவன் அப்படியே அளப்பதில்லை. நெல்லை ஒரு முறத்தில் எடுத்து நீளமாக தூற்றுதல் என ஒரு காரியம். அதவாது இப்படியும் அப்படியும் விசிற வேண்டும். விசிறியதால் தும்பு, தூசி எல்லாம் அகன்று போய் விடும்.
நெல் மணிகள் இடையிலே தேறி நிற்கும். அதை மறுபடியும் சேர்த்து அம்பாரமாய் குவித்து அளந்து எடுப்பார்கள். இதை போலத்தான், ஒருவன் எத்தனை நாள் வாழ்ந்தான் என்பது முக்கியமல்ல. எவ்வளவு நாள் பரந்தமான் சிந்தனையோடு அவன் வாழ்ந்தான் என்பதே முக்கியம். மீதி நாளெல்லாம் தூசியை மாதிரி தள்ள வேண்டியது
தான்.” அதனால்தான் மார்க்கண்டேயர் பராசரரை பார்த்து அப்படி சொன்னார். ஏழு ஜன்மங்கள் வாழ்ந்தாலும் பகவத் ஸ்மரணையோடு நான் வாழ்ந்த காலம் ஐந்து வருடம்தான். ஆனால் ஏழு வயதே வாழ்ந்த நீங்கள் இந்த ஏழு வயதும் பரந்தமான் சிந்தனையோடு இருந்து கொண்டிருப்பதனாலே, என்னைக் காட்டிலும் இரண்டு வயது
பெரியவனாகிறீர். அதனால் உங்களை வணங்குகிறேன் என்றார் மார்க்கண்டேயர். ஆகையால் வயது நிர்ணயம் என்பது பரந்தமான் சிந்தனையோடு வைத்து தான் ஏற்படுகிறது. இரு பாகவதரகள் ஒருவரை ஒருவர் சேவிக்கும்போது அந்த சேவை அவர்கள் இருவருக்கும் இடையே நின்று கொண்டிருக்கும் ஸ்ரீ விஷ்ணுவிற்குப் போய் சேருகிறது
அந்த வணக்கத்தை அவன் ஏற்றுக் கொள்வதால் தோஷம் சம்பவிக்காது. அந்த பாகவதோத்தமர்களுக்கு ஏற்றம் அதிகரிக்கும். அப்படிப்பட்ட உத்தமமான பரந்தமான் நம்மிடம் நினைவு உடையவன், வாத்ஸல்யம் உடையவன். நாமும் அவனிடத்தில் நினைவு உடையவர்களாய் இருத்தல் வேண்டாமோ?
சர்வம் ஶ்ரீ கிருஷ்ணார்ப்பணம்🙏🏻
சர்வம் ஶ்ரீ கிருஷ்ணார்ப்பணம்🙏🏻
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
