۱) موضع رسمی ایران این است که اتفاقات اخیر، ریشه در اقدامات تحریک‌آمیز ناتو دارد؛ اما ایران جنگ را چاره نمی‌داند و طرفین را به یافتن یک راه حل سیاسی و دموکراتیک در این باره دعوت می‌کند. موضع دقیق و اصلی ایران را باید در اظهارات وزارت امور خارجه و سخنگوی آن جستجو کرد،
۲) هر چند مقصر اصلی ناتو و کشورهای غربی هستند که در سه دهه اخیر، دغدغه‌ها و ملاحظات امنیتی جدیِ روسیه را نادیده گرفتند، اما اقدام اخیر نظامی روسیه علیه اوکراین یک اقدام غیرقانونی، برخلاف حقوق بین‌الملل و تهدید جدی علیه صلح و امنیت جهانی است...
۳) و هر موضعی از جانب ایران که به تصریح یا تلویح ایران را مدافع آن جلوه دهد به زیان منافع ملی ما خواهد بود.
۳) حمایت از این اقدام چه در قالب اظهارات رسمی و چه در قالب رأی به قطعنامه‌ای که اکنون در مجمع عمومی سازمان ملل در دست بررسی است، ایران را در جامعهٔ جهانی منزوی و افکار عمومی را علیه ما، بسیج خواهد کرد.
۴) موضع ایران در این ماجرا باید یک موضع خنثی، داورمنشانه، قانون‌محور و مبتنی بر حقوق بین‌الملل باشد، نه یک موضع سیاسی و جانبدارانه به نفع روسیه! به خصوص اینکه تداوم جنگ و بروز فجایع انسانی در آن، سوگیری ایران به نفع کشور مهاجم را توجیه نمی‌کند.
۵) به نظر من لازم است ایران از طریق ارائه یک پیشنهاد حقوقی، مانند پیشنهاد انعقاد یک معاهده میان روسیه و ناتو، بی‌طرفی خود را به نمایش بگذارد و خود را از گزند همسویی با یکی از طرفین دعوا مصون نگه دارد.
۶) ایران می‌تواند موضع خنثی، داورمنشانه و قانون‌محور خود را در ابتدای امر با پیشنهادات و رأی خود به قطعنامه در دستورکار مجمع عمومی سازمان ملل نشان دهد.
۷) ایران می‌تواند در قالب همین اجلاس ویژه مجمع عمومی رسماً پیشنهاد دهد میان روسیه و ناتو معاهده‌ای منعقد شود که در آن ناتو متعهد شود در ازای دریافت ضمانت‌های امنیتی از روسیه در قبال کشورهای اروپای شرقی، روند توسعه اعضایش را متوقف یا به قلمروی مرزهای جولای ۱۹۹۱ بازگرداند.
۸) میان روسیه و ناتو هیچ چارچوب و رابطه حقوقی خاص و ویژه‌ای برقرار نیست؛ گفت: تنها رابطه حقوقی میان روسیه و ناتو، موازین عمومی و کلیات مندرج در منشور سازمان ملل متحد است که به وضوح در مهار تنش و جلوگیری از برخورد نظامی میان آن‌ها، کارآمدی خود را از دست داده است.
۹) در نتیجه، پیشنهاد انعقاد یک معاهده امنیتی میان این دو قدرت نظامی، ریشه در یک ضرورت و یک نیاز مهجور مانده بین‌المللی دارد.
۱۰) حتی اگر از پیشنهاد ایران، استقبال نشود، صرف ارائهٔ این پیشنهاد، کارکرد خود را برای ایران که همان حفظ موضع، خنثی و قانون‌محور در این نزاع است را تأمین خواهد کرد.
۱۱) در واقع، اتخاذ یک موضع قانون‌محور و داورمنشانه به ایران اجازه می‌دهد از یکسو روابطش با مسکو را تیره نکند و از سوی دیگر از تبعات همسویی با آن نیز در امان بماند ضمن اینکه در آن تعریضی نیز به غرب و ناتو مستتر است که با رویکر سیاست خارجی کلان ایران، همخوانی دارد.
۱۲) در بُعد عملی، اظهار کرد: روسیه به دنبال تغییر رژیم در اوکراین و مختل کردن روند پیش‌روی سازمان ناتو و حتی بسط اتحادیه اروپاست.
۱۳) در بُعد کلان‌تر، پوتین به دنبال تغییر ذهنیت و نگاه غرب به روسیه است به نحوی که با به چالش کشیدن مرزهای جغرافیایی در دلِ قاره اروپا می‌خواهد روسیه را به عنوان یک بازیگر غیرقابل اغماض به کُرسی بنشاند و در این راه نیز تبعات و پیامدهای ماجراجویی اخیر را محاسبه کرده.
۱۴) پوتین معتقد است در هر حال، غرب قصد دارد به بهانه‌های مختلف به تدریج از طریق اِعمال تحریم اقتصاد روسیه و به تبع جایگاه راهبردی روسیه را تضعیف کند. به بیان دیگر، تحریم را یک عنصر ثابت در سیاست غرب علیه روسیه می‌داند.
۱۵) مذاکرات برجام در مرحله نهایی قرار دارد و به گفته وزارت امور خارجه ایران، ۹۸ درصد متن توافق با اجماع طرفین نهایی شده است و اگر در روزهای آینده، پیش از تشدید بحران اوکراین یا بروز یک اتفاق یا فاجعه انسانی، توافق منعقد شود...
۱۶)...، احتمال اینکه درگیری اوکراین، مذاکرات وین را مختل کند به حداقل می‌رسد. اما هرچه زمان بگذرد و متغییرهای پیرامونی زیاد شود، احتمال اینکه مذاکرات تحت‌الشعاع تشتت در گروه ۴+۱ و دشمنی غرب و روسیه قرار گیرد، افزایش پیدا خواهد کرد.
۱۷) در نتیجه، در این میان «زمان» عنصر مهم و تعیین‌کننده‌ایست.
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
