Tweet

அன்பெழில்

Mar 8 • 23 tweets • 5 min read

#தத்தாத்ரேயர் #அவதூதர்
மன்னன் யயாதியின் மகன் யது தன் தந்தை கேட்டபடி அவரின் வயோதிகத்தைப் பெற்றுக் கொண்டு தன் இளமையை அவருக்குத் தர ஒத்துக் கொள்ளாததால் மூத்த மகனாக இருந்தும் ஆட்சி பொறுப்பு அவனுக்கு கிட்டவில்லை. வருத்ததுடன் காட்டில் அலைந்து வந்த அவன், மகிழ்ச்சியில் திளைத்திருந்த

தத்தாத்ரேயரை காண்கிறான். ஞான ஒளியுடன் திகழ்ந்த அவர் காலில் விழுந்து அவர் யார் என்று கேட்கிறான். உலக பற்றை அறவே விட்டொழித்தவன், ஆத்ம ஞானப் ப்ரம்மானந்தத்தை பிடித்துக் கொண்டு அதில் திளைப்பவன் - அவதூதன் என்கிறார் அவர். அவரிடம், எனக்கும் அஞ்ஞானத்தில் இருந்து விடுபட வழி சொல்லிக்

கொடுங்கள் என்று கேட்கிறான். நானும் உன் மாதிரி சாதகன் தான். வாழ்க்கையே உலகில் பெரிய பள்ளிக்கூடம். அதில் எண்ணற்ற சாதகர்களுக்கு குருமார்களும் இருக்கிறார்கள். என்னைப் பொறுத்தவரை இருபத்திநாலு சந்தர்ப்பங்களில் எனக்கு உபதேசம் செய்தவர்களை என்னை உய்விக்க வந்த 24 குருக்களாக ஏற்றுக் கொண்டவன

என்றார். சாக்ஷாத் ஸ்ரீ தத்தாத்ரேயருக்கு ஒரு குரு அவசியமா என்ன? அவரே ஜகத்குரு. சுவாமி என்னால் நம்ப முடியவில்லையே. உங்களுக்கு யார் குரு என்று கேட்கிறான் யது. குரு என்று நீ யாரையெல்லாம் நினைக்கிறாயோ அவர்கள் எல்லோருமே குரு தான் என்றார் அவர். யாராக இருந்தாலும் அவர்களுடமிருந்தும் அறிய

வேண்டியவை இருந்தால் அவர்களும் குரு தான். இந்தப் பதிலைக் கேட்டு ஆச்சரியப்பட்ட யது, சுவாமி ஒருவருக்கு ஒரு குரு தானே இருக்க முடியும்? தங்கள் பதில் வித்தியாசமாக உள்ளதே என்றான். அவனிடம், "பஞ்ச பூதங்களான ஆகாயம், நீர், நிலம், நெருப்பு, சூரியன், சந்திரன்,
காற்று, புறா, மலைப்பாம்பு, கடல்

விட்டில்பூச்சி, வண்டு, தேனீ, குளவி, சிலந்தி, யானை, மான், மீன், பருந்து, பாம்பு ஆகியவையும், நாட்டியக்காரி பிங்களா, ஒரு குழந்தை, ஒரு பணிப்பெண், அம்பு தயாரிப்பவன் ஆகியோரும் என் குருக்கள் ஆவர்" என்றார் தத்தாத்ரேயர். யது ஏதும் புரியாமல் நின்றதைக் கண்ட தத்தாத்ரேயர் இதற்கு விளக்கம்

அளித்தார்.
1.பொறுமையை பூமியிடம் கற்றேன்.
2. தூய்மையை தண்ணீரிடம் தெரிந்து கொண்டேன்.
3.பலருடன் பழகினாலும், பட்டும், படாமல் இருக்க வேண்டும் என்பதைக் காற்றிடம் படித்தேன்.
4.எதிலும் பிரகாசிக்க வேண்டும் என்பதை நெருப்பு உணர்த்தியது.
5.பரந்து விரிந்த எல்லையற்ற மனம் வேண்டும் என்பதை ஆகாயம்

தெரிவித்தது.
6.ஒரே சூரியன் இருந்தாலும் பல குடங்களில் உள்ள தண்ணீரில் பிரதிபலிப்பது போல மெய்ப்பொருள் ஒன்றாக இருபினும் மனம் பலவாறாக சிந்திப்பதை உணர்ந்தேன். 7.நிலையாமையை சந்திரனிடம் தேய்ந்து கொண்டேன்.
8.வேடன் ஒருவன் புறாக்குஞ்சுகளைப் பிடித்தான். அவற்றின் மீது அன்பு கொண்ட தாய்ப்புறா

தானும் வலியச் சென்று வலையில் சிக்கியது. இதில் இருந்து பாசமே துன்பத்திற்கான காரணம் என்பதை உணர்ந்தேன்.
9.எங்கும் அலையாமல் தன்னைத் தேடி வரும் உணவைப் பிடித்துக் கொள்வது போல, கிடைப்பதை உண்டு பிழைக்க வேண்டும் என்பதை மலைப்பாம்பிடம் கற்றேன். 10.பல்லாயிரம் நதிகளை ஏற்றுக்கொள்ளும் கடல் போல,

எவ்வளவு துன்பம் வந்தாலும் ஏற்கும் பக்குவத்தை கடலிடம் படித்தேன்.
12.விட்டில்பூச்சி விளக்கின் ஒளியில் மயங்கி அதில் விழுந்து சங்கமிக்கிறது. அது போல மாயையில் விழாமல் இருக்க அதனிடம் கற்றுக் கொண்டேன்.
13.தேனை பல மலர்களிடமிருந்து சேகரித்து சேர்த்து வைக்கும் தேனீயிடம் பல மூலங்களின் மூலம்

ஞானத்தை அடைவதை கற்றுக் கொண்டேன். 14.எல்லாவற்றையும் மறந்து மகிழ்ச்சியாய் இருப்பதை தாயிடம் பால் குடிக்கும் குழந்தையிடம் கற்றேன்.
15.பணிப்பெண் ஒருத்தி அரிசி புடைக்கும்போது வளையல்கள் உரசி ஒலி எழுப்பின, இரண்டு வளையல்களில் ஒன்றை அவள் கழற்றியதும், ஒலி அடங்கியது. இதில் இருந்து இரண்டு பேர

இருந்தாலும் தேவையற்ற விவாதம் ஏற்படும் என்பதைப் புரிந்து கொண்டு, தனிமையே சிறந்தது என்ற முடிவுக்கு வந்தேன்.
16.புற்களால் குழிக்குள் மாட்டிக்கொண்ட பெண் யானையைப் பார்த்த ஆண் யானை, அதன் மேல் ஆசை கொண்டு அதுவும் வீழ்ந்தது. இதில் இருந்து, பெண்ணாசையும் துன்பத்துக்கு காரணமென்பதை உணர்ந்தேன்

17.ஒரு நாட்டியக்காரி வருமானத்துக்காக காத்திருந்து யாரும் வராததால், பேராசையை ஊட்டும் புலனின்பத்திற்காக அல்லவா என் வாழ்க்கையைச் செலவழித்து விட்டேன். என்றும் அழியாத ஒன்றைப் பற்றி இனி நினைப்பேன் என்று எண்ணி அனைத்தையும் துறந்து ஞான மார்க்கத்தில் பிரவேசித்தாள். அவளிடம் இருந்து ஆசையை

விட்டால் திருப்தி கிடைக்கும் என்பதை புரிந்து கொண்டேன்.
18.அம்பு செய்யும் ஒருவன் அவன் கூரிய அம்பைச் செய்வதிலேயே குறியாக இருந்தான். அருகிலே சென்று கொண்டிருந்த ஒரு படை அலங்கார அணிவகுப்பைக் கூட அவன் பார்க்கவில்லை. அவனது இந்த செய்கையில் இருந்து கூர்மையாக ஒரே கவனத்துடன் லட்சியத்தில்

இருக்க வேண்டும் என்பதை நான் கற்றுக் கொண்டேன்.
19.இசையில் பெரும் விருப்பமுள்ள மான்கள் அதை வேட்டையாடுவோருக்கு அதனால் இலக்காகிறது. புலனின்பமும் பற்றும் நம்மை பலவீனப்படுத்துகிறது என்பதை மானிடம் இருந்து கற்றுக் கொண்டேன்.
20.இரை தேடும் பறவை ஒன்று ஒரு செத்த எலியைத் தூக்கிக் கொண்டு

பறந்தது. அதைப் பார்த்த கழுகு மற்றும் பருந்துகள் அதைத் துரத்தலாயின. அங்கும் இங்கும் அலைந்த அது கடைசியில் தன் இரையைக் கீழே போட்டது. இரையைக் கீழே போட்டவுடன் மற்ற பறவைகளிடம் இருந்து சுதந்திரம் கிடைத்தது. அதிலிருந்து உலக இன்பங்களைச் சுமந்து கொண்டு அதை நாடும் ஒருவன் மற்றவர்களுடன் சண்டை

இட வேண்டும், அவர்களால் துரத்தப்படுவான் என்பதை உணர்ந்து கொண்டேன்.
21.சிலந்தி திரவத்தினால் தனக்கென ஒரு கூட்டை அமைத்துக் கொள்கிறது. பிறகு அதைத் தனக்குள் சுருக்கிக் கொள்கிறது, அதே போல மஹா சக்தி பிரளய காலத்தில் அனைத்தையும் தன்னுள் இழுத்துக் கொள்கிறது. இதைச் சொல்லும் சிலந்தியும் என்

குரு என்கிறார்.
22.வண்டு தனது குட்டியை கூட்டில் வைத்து பத்திரமாக அது இருப்பதற்காக அங்கு கூட்டைச் சுற்றி ரீங்காரம் இடுகிறது. குட்டி அந்த ஓசையைத் தவிர வேறு எதையும் நினைப்பதில்லை. நாளடைவில் அதுவும் தாய் போலவே வடிவெடுக்கிறது. அது போலவே சாதகன் ஒருவன் தன் குருவையன்றி வேறு யாரையும்

நினைக்காமல் ஒரு முனைப்பட்ட தியானத்தினால் அவன் குரு போலவே உயரிய நிலையை அடைகிறான். இதைப் புழுவிடம் கற்றேன்.
23.பாம்பு எப்போதும் தனக்கென ஒரு உறைவிடத்தைக் கட்டிக் கொள்வதில்லை. கரையான்கள் தனக்கென ஒரு புற்றை அமைக்கும் போது பாம்பு அதில் வசிக்கத் தொடங்குகிறது. அதே போல் ஒரு சாது மடத்திலோ

கோவில் அல்லது மரத்தடியிலோ தான் தங்க வேண்டும். பாம்பு தன் பழைய சட்டையை உரித்துப் போட்டு விடுகிறது. அது போலவே ஒரு சாதுவும் தன் உடலை முழு விழிப்புடன் உதிர்த்து விட வேண்டும். இந்த உண்மையை பாம்பிடம் கற்றேன்.
24.மீன் பேராசைப் பட்டுத் தூண்டிலில் இருக்கும் இரையை உண்டு உயிரை இழக்கிறது.

இதிலிருந்து நாக்கை வெல்லும் ஒருவன் அனைத்தையும் வென்றவனாகிறான். அது தனது இருப்பிடத்திலிருந்து அதாவது ஜலத்திலிருந்து ஒரு போதும் வெளியேறுவதில்லை. அதே போலவே மனிதனும் தனது இருப்பிடமான உண்மையான ஆன்மாவை ஒரு போதும் விட்டு அகலக்கூடாது.
என்று தன் ஒவ்வொரு குருவைப் பற்றி சொல்கிறார். இதைக்

கேட்ட யது அமைதி பெற்றான்.
தத்தாத்ரேயர் கற்ற உயர்ந்த பாடம் நம் எல்லாருக்குமே! தத்தாத்ரேயரின் #அவதூதகீதை பகவான் ராமகிருஷ்ணர், ரமண மகரிஷி போன்ற பல மஹான்களால் சீடர்களுக்கு பரிந்துரைக்கப்பட்ட அத்வைத கிரந்தமாகும்.
நல்ல சீடனுக்கு எல்லாமே குருதான்.
சர்வம் ஸ்ரீ கிருஷ்ணார்ப்பணம்🙏🏾