ﺷﻌﺮی ﻓﻮﻕﺍﻟﻌﺎﺩه از #ایرج_میرزا
گفتگوی یک انسان با خر!
ﺭﻭﺯﯼ ﺑﻪ ﺭﻫﯽ ﻣﺮﺍ ﮔﺬﺭ ﺑﻮﺩ
ﺧﻮﺍﺑﯿﺪﻩ ﺑﻪ ﺭَه، ﺟﻨﺎﺏ ﺧﺮ ﺑﻮﺩ
ﺍﺯ ﺧﺮ ﺗﻮ ﻧﮕﻮ ﮐﻪ ﭼﻮﻥ ﮔُهَر ﺑﻮﺩ
ﭼﻮﻥ ﺻﺎﺣﺐ ﺩﺍﻧﺶ ﻭ ﻫﻨﺮ ﺑﻮﺩ
1/7
گفتگوی یک انسان با خر!
ﺭﻭﺯﯼ ﺑﻪ ﺭﻫﯽ ﻣﺮﺍ ﮔﺬﺭ ﺑﻮﺩ
ﺧﻮﺍﺑﯿﺪﻩ ﺑﻪ ﺭَه، ﺟﻨﺎﺏ ﺧﺮ ﺑﻮﺩ
ﺍﺯ ﺧﺮ ﺗﻮ ﻧﮕﻮ ﮐﻪ ﭼﻮﻥ ﮔُهَر ﺑﻮﺩ
ﭼﻮﻥ ﺻﺎﺣﺐ ﺩﺍﻧﺶ ﻭ ﻫﻨﺮ ﺑﻮﺩ
1/7
ﮔﻔﺘﻢ ﮐﻪ ﺟﻨﺎﺏ ﺩﺭ ﭼﻪ ﺣﺎﻟﯽ
ﻓﺮﻣﻮﺩ ﮐﻪ ﻭﺿﻊ ﺑﺎﺷﺪ ﻋﺎﻟﯽ
ﮔﻔﺘﻢ ﮐﻪ ﺑﯿﺎ ﺧﺮﯼ ﺭﻫﺎ ﮐﻦ
ﺁﺩﻡ ﺷﻮ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺻﻔﺎ کن!
2/7
ﻓﺮﻣﻮﺩ ﮐﻪ ﻭﺿﻊ ﺑﺎﺷﺪ ﻋﺎﻟﯽ
ﮔﻔﺘﻢ ﮐﻪ ﺑﯿﺎ ﺧﺮﯼ ﺭﻫﺎ ﮐﻦ
ﺁﺩﻡ ﺷﻮ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺻﻔﺎ کن!
2/7
گفتا که برو مرا رها کن
زخم تنِ خویش را دوا کن
نه ظلم به دیگری نمودین
نه اهل ریا و مَکر بودیم
3/7
زخم تنِ خویش را دوا کن
نه ظلم به دیگری نمودین
نه اهل ریا و مَکر بودیم
3/7
ﺭﺍﺿﯽ ﭼﻮ ﺑﻪ ﺭﺯﻕِ ﺧﻮﯾﺶ ﺑﻮﺩﯾﻢ
ﺍﺯ ﺳﻔﺮﮤ ﮐَﺲ، ﻧﺎﻥ نَرُﺑﻮﺩﯾﻢ
ﺩﯾﺪﯼ ﺗﻮ ﺧﺮﯼ ﮐُﺸَﺪ ﺧﺮﯼ ﺭﺍ؟
ﯾﺎ ﺁن‌که بُرَد ﺯ ﺗﻦ، ﺳﺮﯼ ﺭﺍ؟
4/7
ﺍﺯ ﺳﻔﺮﮤ ﮐَﺲ، ﻧﺎﻥ نَرُﺑﻮﺩﯾﻢ
ﺩﯾﺪﯼ ﺗﻮ ﺧﺮﯼ ﮐُﺸَﺪ ﺧﺮﯼ ﺭﺍ؟
ﯾﺎ ﺁن‌که بُرَد ﺯ ﺗﻦ، ﺳﺮﯼ ﺭﺍ؟
4/7
ﺩﯾﺪﯼ ﺗﻮ ﺧﺮﯼ ﮐﻪ ﮐﻢ ﻓﺮﻭﺷﺪ؟
ﯾﺎ ﺑﻬﺮ ﻓﺮﯾﺐِ ﺧﻠﻖ ﮐﻮﺷد؟
ﺩﯾﺪﯼ ﺗﻮ ﺧﺮﯼ ﮐﻪ ﺭﺷﻮﻩخوار ﺍﺳﺖ؟
ﯾﺎ ﺑﺮ ﺧﺮ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﺳﻮﺍﺭ ﺍﺳﺖ؟
5/7
ﯾﺎ ﺑﻬﺮ ﻓﺮﯾﺐِ ﺧﻠﻖ ﮐﻮﺷد؟
ﺩﯾﺪﯼ ﺗﻮ ﺧﺮﯼ ﮐﻪ ﺭﺷﻮﻩخوار ﺍﺳﺖ؟
ﯾﺎ ﺑﺮ ﺧﺮ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﺳﻮﺍﺭ ﺍﺳﺖ؟
5/7
دیدی تو خری شکسته پیمان؟
یا آن‌که ز دیگری بُرَد نان؟
دیدم سخنش همه متین است
فرمایش او همه یقین است
6/7
یا آن‌که ز دیگری بُرَد نان؟
دیدم سخنش همه متین است
فرمایش او همه یقین است
6/7
گفتم که ز آدمی سری تو
هرچند به دید ما خری تو
بنشستم و آرزو نمودم
بر خالق خویش، رو نمودم
ای‌کاش که قانون خریت
جاری بشود به آدمیت
ـ #ایرج_میرزا
تمام
7/7
هرچند به دید ما خری تو
بنشستم و آرزو نمودم
بر خالق خویش، رو نمودم
ای‌کاش که قانون خریت
جاری بشود به آدمیت
ـ #ایرج_میرزا
تمام
7/7
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
