#ஶ்ரீகிருஷ்ணன்கதைகள் ரமேஷ் சந்திரா என்ற பெயருடைய ஒருவர் ராஜஸ்தானில் இருந்தார். அவர் கிருஷ்ணபகவானின் அன்பான பக்தராக விளங்கினார். அவருக்குச் சொந்தமாக ஒரு மருந்துக் கடை இருந்தது. அந்த கடையின் ஒரு மூலையில், பகவான் கிருஷ்ணரின் சிறிய படம் வைத்திருந்தார். தினம் கடையை அவர் திறந்த உடன், 
கடையை சுத்தம் செய்து விட்டு கிருஷ்ண பகவானின் படத்தையும் சுத்தம் செய்வார். மிகுந்த மரியாதையோடு அந்தப் படத்திற்கு தூபம் ஏற்றுவார். அவருக்கு ஒரு மகன், பெயர் ராகேஷ். மகன் ராகேஷ் தன் படிப்பை முடித்துக் கடையில் உட்கார்ந்து கொள்வதை வழக்கமாக கொண்டு இருந்தார். அவருடைய அப்பா செய்து கொண்டு
இருக்கும் இவை எல்லாவற்றையும் பார்த்துக் கொண்டு இருப்பார். ஆனால் கடவுள் நம்பிக்கை கிடையாது. இந்த விஷயம் பற்றி அவனிடம் வாதாட அல்லது விவாதம் பண்ண ரமேஷ் சந்திரா விரும்பாமல் அமைதி காத்தார். காலம் கடந்து சென்றது. அவருக்கும் வயதாகி விட்டது. தனது முடிவு நெருங்கி விட்டது என்பதை அவர்
அறிந்து கொண்டார். ஆகவே, ஒரு நாள் அவர் அவருடைய மகனிடம், “ராகேஷ் நீ கடவுளை நம்புகிறாயோ இல்லையோ, எனக்கு ஒன்று போதுமானது. நீ கடின உழைப்பாளி, இரக்கமான், நேர்மையானவன். உன்னிடம் ஒன்று மட்டும் கேட்டு கொள்கிறேன் செய்வாயா” என்றார்.“உறுதியாகச் செய்வேன் அப்பா. நான் சம்மதிக்கிறேன்” என்று
கூறினார். “மகனே, என் மரணத்திற்குப் பின், கடையில் இருக்கும் ஸ்ரீ கிருஷ்ணன் படத்தை தினமும் சுத்தம் செய்ய வேண்டும். ஏதாவது கஷ்டத்தில் நீ எப்போதாவது சிக்கிக் கொண்டால், உன் கையை குவித்து உன்னுடைய பிரச்சனையை ஸ்ரீகிருஷணரிடம் கூறு. நான் கூறியது போல் இதை மட்டும் செய்து விடு.” என்றார்.
மகனும் சம்மதித்தார். சில நாட்களுக்குப் பிறகு அப்பா இறந்து போய் விட்டார். காலமும் கடந்து கொண்டே இருந்தது. ஒரு நாள் கனமழை பெய்து கொண்டிருந்தது. வாடிக்கையாளர் எண்ணிக்கையும் மிகக் குறைவாகவே இருந்தது. மின்சாரம் வேறு கஷ்டத்தைக் கொடுத்துக் கொண்டிருந்தது. திடீரென்று முழுவதும் சொட்ட
சொட்ட நனைந்து கொண்டே ஒரு பையன் ஓடி வந்தான். “அண்ணா, எனக்கு இந்த மருந்து தேவைப் படுகிறது. என் அம்மா மிகவும் சுகவீனமாக இருக்கிறாள். இந்த மருந்தில் நான்கு ஸ்பூன்கள் உடனடியாக கொடுத்தாக வேண்டும். அதன் பிறகுதான் உன் அம்மாவைக் காப்பாற்ற முடியும் என்று டாக்டர் கூறி விட்டார். இந்த
மருந்து உங்களிடம் இருக்கிறதா?” ராகேஷ் மருந்து சீட்டைப் பார்த்து விட்டு, என்னிடம் உள்ளது என்று கூறி மருந்து பாட்டிலை கொடுத்து அனுப்பினார். அந்தப் பையன் கிளம்பிய உடனே, ராகேஷ் கவுண்டரைப் பார்த்தார். வியர்த்து, விறுவிறுத்துப் போனார்! ஒரு வாடிக்கையாளர் சிறிது நேரத்துக்கு முன்புதான்
ஒரு பாட்டில் எலி விஷத்தைத் திருப்பிக் கொடுத்து விட்டு சென்றிருந்தார். கரண்ட் இல்லாததால் ராகேஷ் லைட் வந்த பிறகு, அதனை சரியான இடத்தில் வைத்து விடலாம் என்று எண்ணிக் கொண்டே அதை கவுண்டரில் வைத்து விட்டார். ஆனால் இந்த மருந்து பாட்டிலுக்குப் பதிலாக எலி விஷம் இருந்த பாட்டிலை எடுத்துக்
கொண்டு சென்று விட்டான் பையன். அவனுக்கு படிக்கவும் கூட தெரியாது. கடவுளே! இந்த சொற்கள் தானாகவே ராகேஷின் வாயிலிருந்து வெளியே வந்தன. இது என்ன பேரழிவு! அவருக்கு அவர் அப்பாவின் வார்த்தைகள் நினைவுக்கு வந்தன. உடனே கைகளை குவித்து, கிருஷ்ண பகவான் படத்தின் முன்னே சென்று, கனத்த இதயத்தோடு
பிரார்த்தனை செய்யத் தொடங்கினார்: “பிரபுவே! அப்பா எப்போதும் வழக்கமாக கூறுவார், அதாவது நீங்கள் இருக்கிறீர்கள் (கடவுள் இருக்கிறார்) என்று. நீங்கள் அங்கே இருப்பது உண்மை என்றால், தயவு செய்து இன்று நடக்கும் கெட்ட நிகழ்வை தன் மகனின் கைகளில் விஷத்தைப் பெற்று ஒரு அம்மா குடிப்பதை நடக்க
விடாமல் செய்து விடுங்கள்” என்று இறைஞ்சினான். “அண்ணா” அந்த நேரத்தில் ஒரு குரல் பின்னால் இருந்து கேட்டது.“அண்ணா, சேற்றில் நான் வழுக்கி விழுந்து விட்டேன். மருந்து பாட்டிலும் உடைந்து விட்டது! தயவு செய்து வேறு ஒரு பாட்டில் தாருங்கள்.”
அழகிய புன்னகையுடன் தோற்றமளிக்கும் ஸ்ரீ கிருஷ்ணனை
அழகிய புன்னகையுடன் தோற்றமளிக்கும் ஸ்ரீ கிருஷ்ணனை
படத்தில் பார்த்துக் கொண்டிருக்கும் போது, ராகேஷின் முகத்தில் கண்ணீர் பாய்ந்தோட தொடங்கியது. ஒரு நம்பிக்கை அவருள் விழித்தெழுந்தது. அதாவது மேலே யாரோ ஒருவர் இருக்கிறார். அவர்தான் இந்த பிரபஞ்சத்தையே ஆட்டுவித்துக் கொண்டிருக்கிறார். சிலர் அவரைக் கடவுள் என்று அழைக்கிறார்கள். சிலர் அவரை
ஈடு இணையற்றவர் என்று அழைக்கிறார்கள். சிலர் அவரை எங்கும் நிறைந்திருக்கும் தெய்வீக சக்தி என்றும் கூறுகிறார்கள். ஸ்ரீ கிருஷ்ணன் மீது அன்பும் பக்தியும் நிறைந்த இதயத்தோடு செய்யப்படும் பிரார்த்தனையானது ஒரு போதும் வீணாகாது என தன் அனுபவத்தில் உணர்ந்தார்.
சர்வம் ஶ்ரீ கிருஷ்ணார்ப்பணம்🙏🏻
சர்வம் ஶ்ரீ கிருஷ்ணார்ப்பணம்🙏🏻
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
