Thread by @SriManSG

#Covid #Lockdown #2YearsMemories #Caring
இந்தியாவில், கோவிட் லாக்டவுன் மார்ச் 2020 இறுதியிலும், சிங்கையில், ஏப்ரல் 2020 முதல் வாரத்திலும் ஆரம்பித்தது. அந்த சமயத்தில் லாக்டவுன் இரண்டு மாதங்கள் வரை நீடித்ததுனு நினைக்கிறேன். கோவிட் லாக்டவுன் காலங்களில், இந்தியா & Middle Eastல்

உள்ள எனது நண்பர்களை, அலைபேசியில் Whatsapp மூலம் ஒவ்வொருத்தருக்கு call பண்ணி பேச ஆரம்பித்தேன். சென்னைல நான் பணிபுரிந்த கம்பெனியில் ஒரு சிலர் தொடர்பில் இருந்தாலும் பலர் தொடர்பில் இல்லை. 20 பேர்கிட்ட call பண்ணி ஒரு வாட்ஸ்அப் குரூப்பை உருவாக்கினேன். சென்னைல இருக்கறவங்களே பலர் 20

ஆண்டுகளுக்கும் மேலாக தொடர்பை இழந்துள்ளனர். WA மூலம் மீண்டும் இணைவதில் பலர் மகிழ்ச்சியடைந்தனர். ஸ்கூல் Whatsapp குரூப் முன்னாடியே இருந்தாலும், 2-3 நண்பர்களை, எங்கே இருப்பாங்கன்னு யோசிச்சு அவங்களை பிடிக்க ட்ரை பண்ணலாமானு தோணிச்சு. கூட படித்த 10th friend ஒருவன், சாந்தோமில்

+2 படிச்சிட்டு, CITயில் டிகிரி படிக்க போய்ட்டான். அவனை, கடைசியா 96ல் பார்த்தேன். அவனை எப்படியாவது பிடிக்கணும் னு Facebook, LinkedIn லாம் ட்ரை பண்ணி US ல இருக்கானு தெரிஞ்சி போன் பண்ணி பேசினேன். அவன் செம ஷாக் ஆகிட்டான், எப்படிரா என்னை பிடிச்சேன்னு. லாக்டவுன் ஆரம்பிச்சி 3-4 வாரம்,

இதே வேலையா இருந்தேன். ஒருத்தரிடம் பேச ஆரம்பிச்சா, பழைய கதைகள், சென்னைல time spend பண்ணது, tour போனது, ஸ்கூல் daysன்னு பேசிக்கிட்டே இருப்பேன். மனைவியும் மகளும், அப்பா பழைய வரலாறு பேச ஆரம்பிச்சுட்டார் இடத்தை காலி பண்ணுவோம்னு கிண்டல் பண்ணுவாங்க. அந்த லாக்டவுன் நேரத்தில், கோவிட்

பீதியின் தொடக்க கட்டத்தில் அவர்கள் நன்றாக இருக்கிறார்கள் என்பதை அறிய எனது பெரும்பாலான நண்பர்களிடம் ஒரு தடவையாவது பேசிடனும்னு ஆரம்பிச்சது. இப்படியெல்லாம் நான் செய்வதைப் பார்த்து, ஒரு நாள் என் மகள் என்னிடம் கேட்டாள். அப்பா, நீங்க உங்க நண்பர்களுக்கு போன் பண்ணி பல பழைய நண்பர்களிடம்

பேசறீங்க, அவங்க எங்கே எப்படி இருக்காங்கனு check பண்றீங்க. உங்கள் பழைய நண்பர்கள் யாராவது, உங்களுக்கு call பண்ணி பேசினங்களான்னு கேட்டுச்சு. Actually, நான் அப்படி யோசிச்சு பார்க்கலன்னாலும், ஆனால் நான் சொன்னேன், சரிம்மா அது எனக்கு முக்கியமில்லை. Call பண்ணி பேசிய எல்லாரும் happy,

வாட்ஸ்அப் குரூப் create பண்ணதுக்கு happy, அது போதும்னு சொன்னேன்.
சில வாரங்களுக்கு முன் தமிழிசை போட்டிருந்த ட்வீட் பார்த்துட்டு இதை எழுதலாம்னு தோணிச்சு. அவங்க எழுதினது, "Have Someone who is addictive to talk to you. Its chill thrill".

இந்த மாதிரி பலர் அந்த சமயத்தில் உங்க friendsக்கு தொடர்பு கொள்ள முயற்சித்திருப்பீர்கள் என நினைக்கிறன்.
I would say; 'Have someone to remember to call you or text you at least in some interval'. A short caring call or message makes a difference to someone ❤️

Thanks for reading.

Thanks for your tweet @thamizhisai
FYR @Shanthhi