Thread by @PunjabkingsGSS

ਨੇਪਾਲ ਵਿੱਚ ਗੁਰੂ ਘਰਾਂ ਦੇ ਮਾੜੇ ਹਾਲਾਤ
ਪੰਜਾਬੀਆਂ ਨੂੰ ਸਾਂਭ ਸੰਭਾਲਣ ਦੀ ਲੋੜ
@SGPCAmritsar

Bad Conditions of Guru Ghar in #Nepal #Sikh #GuruNanak
Location : Bishnumati,Kathmandu Nepal

Place Visited by #PunjabiTravelCouple
and Information shared by them on their Page.👇

ਨੇਪਾਲ ਦੇ ਦਰਵਾਜ਼ੇ 1950 ਤੱਕ ਸਭ ਲਈ ਬੰਦ ਸਨ। ਉਸ ਸਮੇਂ ਇੱਥੇ ਰਾਜਾਸ਼ਾਹੀ ਚੱਲਦੀ ਸੀ ਤੇ ਨੇਪਾਲ ਅੰਦਰ ਆਉਣ ਦੀ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਆਗਿਆ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਸੰਨ 1958 ਵਿੱਚ ਸਰਦਾਰ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੇਪਾਲ ਪਹੁੰਚਣ ਵਾਲੇ ਮੁੱਢਲੇ ਪੰਜਾਬੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਸਨ। ਉਹਨਾਂ ਇੱਥੇ ਆਕੇ ਰਾਜੇ ਦੀ ਆਗਿਆ ਨਾਲ ਟਰਾਂਸਪੋਰਟ ਦਾ ਕੰਮ ਖੋਲ੍ਹਿਆ। ਕਹਿੰਦੇ ਜਦ ਅਸੀਂ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ

ਇੱਥੇ ਟਰੱਕ ਲੈਕੇ ਆਏ ਤਾਂ ਇੱਥੇ ਦੇ ਲੋਕ ਟਰੱਕ ਦੇਖ ਦੂਰ ਭੱਜਣ ਕਿ ਭਲਾਂ ਇਹ ਕੀ ਬਲਾ ਹੈ।

ਦੱਸਦੇ ਹਨ ਕਿ ਗੁਰੂ ਮਹਾਰਾਜ ਦੀ ਕਿਰਪਾ ਨਾਲ ਕਾਰੋਬਾਰ ਸੈੱਟ ਹੋ ਗਿਆ ਤੇ ਇੱਥੇ ਰਹਿੰਦਿਆਂ ਸਾਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਕਿ ਗੁਰੂ ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਤੀਜੀ ਉਦਾਸੀ ਸਮੇਂ ਕਾਠਮੰਡੂ ਆਏ ਸਨ। ਉਦੋਂ ਕਿਹੜਾ ਹੁਣ ਵਾਂਗ ਫੋਨਾਂ ਵਿੱਚ ਨਕਸ਼ੇ ਜਾਂ ਹੋਰ ਸਾਧਨ ਸਨ।

ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਲੱਭਦੇ ਸੰਨ 1958 ਦੇ ਅਖੀਰ ਵਿੱਚ ਸਾਨੂੰ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਦੇ ਨਾਲ ਸੰਬੰਧਿਤ ਮੱਠ ਮਿਲਿਆ ਜਿਸਦੀ ਸੇਵਾ ਸੰਭਾਲ ਉਦਾਸੀ ਮਹੰਤ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ। 1959 ਦੀ ਵਿਸਾਖੀ ਅਸੀਂ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਮੱਠ ਵਿੱਚ ਹੀ ਮਨਾਈ। ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਇੱਥੋਂ ਦੇ ਇਤਿਹਾਸ ਬਾਰੇ ਹੋਰ ਫਰੋਲਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ।

ਲੱਭਦੇ-ਲੱਭਦੇ ਸਾਨੂੰ ਇਹ ਜਾਣ ਕੇ ਬੜੀ ਹੈਰਾਨੀ ਹੋਈ ਕਿ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਮੱਠ ਉਹ ਜਗ੍ਹਾ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬ ਆਪਣੀ ਤਿੱਬਤ ਦੀ ਉਦਾਸੀ ਦੌਰਾਨ ਆਏ ਸਨ ਤੇ ਉਸ ਸਮੇਂ ਇੱਥੋਂ ਦੇ ਰਾਜਾ ਮੱਲਾ ਨੇ ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬ ਨੂੰ 200 ਏਕੜ ਦੇ ਨੇੜੇ ਜਮੀਨ ਭੇਟ ਕੀਤੀ ਸੀ।

ਇਹ ਬਾਲਾਜੂ ਚੌਂਕ ਦੇ ਨੇੜੇ ਦੀ ਸਾਰੀ ਜਗ੍ਹਾ ਪੁਰਾਤੱਤਵ ਵਿਭਾਗ ਨੇਪਾਲ ਦੇ ਰਿਕਾਰਡ ਅਨੁਸਾਰ ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬ ਦੇ ਨਾਮ ਬੋਲਦੀ ਸੀ।

ਜਦ ਅਸੀਂ ਇੱਥੇ ਆਏ ਸਾਂ ਤਾਂ ਮੱਠ ਦੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦਾ ਸਾਰਾ ਇਲਾਕਾ ਘਣਾ ਜੰਗਲ ਸੀ। ਸਾਡੇ ਦੇਖਦੇ ਹੀ ਦੇਖਦੇ ਸਭ ਉਜਾੜ ਕੇ ਸ਼ਹਿਰ ਆਬਾਦ ਹੋਣ ਲੱਗ ਪਿਆ। ਨੇਪਾਲ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਗੁਠੀ ਸੰਸਥਾ ਹੈ ਜੋ ਜਮੀਨਾਂ ਦੀ ਦੇਖ-ਰੇਖ ਕਰਦੀ ਹੈ।

ਗੁਠੀ ਨੇ ਇਹ ਜਗ੍ਹਾ ਆਪਣੇ ਕਬਜੇ ਹੇਠ ਕਰਨੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ। ਇੱਥੇ ਰਹਿੰਦੇ ਮੱਠ ਦੇ ਮੁਨੀ ਮੰਨਦੇ ਹਨ ਕਿ ਇਹ ਮੱਠ ਘੱਟੋ-ਘੱਟ 400 ਸਾਲ ਪੁਰਾਣਾ ਹੈ। ਗੱਦੀ ਤੇ ਮੌਜੂਦਾ ਮਹੰਤ ਮੁਨੀ ਨਿੰਮੀ ਹਨ ਜੋ ਨੇਪਾਲ ਦੇ ਜੰਮਪਲ ਹਨ ਤੇ ਪਿਛਲੇ ਪੈਤੀਂ ਵਰ੍ਹਿਆਂ ਤੋਂ ਇੱਥੇ ਸੇਵਾ ਸੰਭਾਲ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ। ਮੱਠ ਵਿੱਚ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਦੀ ਬੀੜ ਹੈ ਜਿਸਨੂੰ ਮੁਨੀ

ਜੀ ਘੱਟੋ-ਘੱਟ ਦੋ ਸੌ ਸਾਲ ਪੁਰਾਣੀ ਹੱਥ ਲਿਖਤ ਮੰਨਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਹੱਥ ਲਿਖਤ ਦੇ 1554 ਅੰਗ ਹਨ। ਇਹ ਬੀੜ ਕਦੋਂ ਤੇ ਕਿਵੇਂ ਇੱਥੇ ਆਈ ਇਸ ਬਾਰੇ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਜਾਣਕਾਰੀ ਨਹੀਂ। ਸਭ ਇਹ ਮੰਨਦੇ ਹਨ ਕਿ ਇਹ ਸਿੱਖ ਰਾਜ ਦੇ ਨੇੜੇ ਇੱਥੇ ਆਈ, ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਮਹਾਰਾਣੀ ਜਿੰਦਾਂ ਜੋ ਕਿ ਗਿਆਰਾਂ ਸਾਲ ਇੱਥੇ ਰਹੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਸਮੇਂ ਇੱਥੇ ਆਈ ਹੋਵੇ।

ਮਹਾਰਾਣੀ ਜਿੰਦਾਂ ਨੇ 1849 ਵਿੱਚ ਨੇਪਾਲ ਦੇ ਰਾਜੇ ਤੋਂ ਸ਼ਰਨ ਲਈ। ਉਹ ਲੰਬਾ ਸਮਾਂ ਨੇਪਾਲ ਵਿੱਚ ਰਹੇ ਤੇ ਓਸ ਸਮੇਂ ਦੇ ਮੰਤਰੀ ਰਾਣਾ ਜੰਗ ਬਹਾਦਰ ਨੇ ਮਹਾਰਾਣੀ ਦੇ ਰਹਿਣ ਲਈ ਥਪਾਥਾਲੀ ਵਿੱਚ ਜਗ੍ਹਾ ਬਣਵਾਈ ਸੀ ਜੋ ਕਿ ਸੰਨ 1980 ਤੱਕ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਹੁਣੀ ਆਪਣੇ ਅੱਖੀਂ ਦੇਖਦੇ ਰਹੇ ਹਨ।

ਉਹ ਜਗ੍ਹਾ ਇੱਥੇ ਮੌਜੂਦ ਸੀ ਤੇ ਹੁਣ ਉਸਨੂੰ ਢਾਹ ਕੇ ਹਸਪਤਾਲ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ।

ਫਿਰ ਸੰਨ ਇਕਾਂਨਵੇਂ ਵਿੱਚ ਅਮਰੀਕਾ ਤੋਂ ਕੁਝ ਸੱਜਣ ਆਏ ਤੇ ਉਹ ਦਾਅਵਾ ਕਰਨ ਲੱਗੇ ਕਿ ਇਹ ਮੱਠ ਵਾਲਾ ਸਥਾਨ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਖੁਦ ਲੱਭਿਆ ਹੈ ਜਦਕਿ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਹੁਣੀ ਪਿਛਲੇ ਚਾਲੀ ਸਾਲ ਤੋਂ ਇਸ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਰਹਿ ਰਹੇ ਸਨ। ਸੇਵਾ ਦੇ ਨਾਮ ਤੇ ਉਹ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਦੀਆਂ ਦੋ ਹੱਥ ਲਿਖਤ ਬੀੜਾਂ ਵੀ ਲੈ ਗਏ। ਉਹ ਕਿੱਥੇ ਕਿਸ ਕੋਲ ਗਈਆਂ ਕੋਈ ਰਿਕਾਰਡ ਨਹੀਂ।

ਪਰਾਇਆ ਦੇਸ ਤਾਂ ਪਰਾਇਆ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਦੇਸ਼ ਦਾ ਅਸੀਂ ਭਾਵੇਂ ਅਸੀਂ ਕਿੰਨਾ ਵੀ ਕਰ ਲਈਏ ਪਰ ਇਸਨੇ ਸਾਨੂੰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਪਰਦੇਸੀ ਹੀ ਮੰਨਿਆ ਹੈ। ਇਸ ਸਭ ਸਿੱਖ ਅਸਥਾਨਾਂ ਦੀ ਸੰਭਾਲ ਲਈ ਕਿੰਨੀ ਵਾਰ ਮੈਂ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਨੂੰ ਤੇ ਭਾਰਤੀ ਅੰਬੈਸਡਰਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਮਿਲਿਆਂ ਹਾਂ। ਸਿਰੋਮਣੀ ਕਮੇਟੀ ਨੂੰ ਚਿੱਠੀਆਂ ਲਿਖੀਆਂ ਸਨ ਪਰ ਕਿਸੇ ਨੇ ਪੱਲਾ ਨਹੀਂ ਫੜਾਇਆ।

ਸਰਦਾਰ ਸਾਬ ਹੁਣਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਵਲੋਂ ਕੋਈ ਕਸਰ ਨਹੀਂ ਛੱਡੀ ਅਤੇ ਹੁਣ ਵੀ ਇਹਨਾਂ ਥਾਵਾਂ ਲਈ ਸੁਪਰੀਮ ਕੋਰਟ ਵਿੱਚ ਕੇਸ ਚੱਲ ਰਿਹਾ ਹੈ।

ਸਾਡੇ ਵਿਦਵਾਨਾਂ, ਖੋਜੀਆਂ, ਇਤਿਹਾਸਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀਆਂ-ਕਾਲਜਾਂ ਦੇ ਬੰਦ ਕਮਰੇ ਸੈਮੀਨਾਰਾਂ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲਣ ਤੇ ਅਜਿਹੇ ਸਥਾਨਾਂ ਦਾ ਖੁਰਾ ਖੋਜ ਲੱਭਣ।

ਸਿੱਖ ਧਰਮ ਦੀਆਂ ਸਿਰਮੌਰ ਸੰਸਥਾਵਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕਿ ਅਜਿਹੇ ਸਥਾਨਾਂ ਦੀ ਗੌਰ ਕਰਨ ਤੇ ਸੇਵਾ ਸੰਭਾਲ ਦਾ ਜਿੰਮਾ ਆਪ ਲੈਣ ਤਾਂ ਜੋ ਭਵਿੱਖ ਵਿੱਚ ਗਲਤੀਆਂ ਦੇ ਦੁਹਰਾਅ ਤੋਂ ਬਚਿਆ ਜਾ ਸਕੇ। ਅਸੀਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਸਾਡੇ ਇਤਿਹਾਸ ਦਾ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਗੁਆ ਚੁੱਕੇ ਹਾਂ। #Sikh #Heritage #Nepal

@threadreaderapp unroll