Thread by @Sanderturnhout

Als wetenschappelijk onderzoek ons energiezuinige koelkasten of goed werkende medicijnen brengt, kan dat rekenen op onze waardering. Maar als de feiten ons een waarheid voorhouden die we niet zo leuk vinden, gebeuren er andere dingen.

Sommige mensen weigeren zoiets te accepteren en gaan doelredeneren: ‘het kan gewoon niet kloppen’ en daar zoeken ze dan de ‘feiten’ bij. Het rapport van #HenriPrins is hier een goed voorbeeld van. samenlevinglandbouwnatuur.nl/natuur-anno-20…

Niet iedereen ziet het meteen maar hier gebeuren vanuit wetenschappelijk perspectief hele gekke dingen. Wat zijn dan de belangrijkste fouten? Als eerste de referentie. Dit is de #meanspeciesabundance #msa: clo.nl/indicatoren/nl…

De bedoeling hiervan is niet de norm op 1850 te stellen maar om zomaar het jaar 2000 als vertrekpunt te nemen is wel een beetje gek. Bij natuur en landschap is het van belang om te weten waar je vandaan komt voordat je een zinvolle discussie kan voeren over waar je naartoe kan.

Natuur is maar in beperkte mate maakbaar. De samenleving ook trouwens. Maar een zinvolle discussie voeren is niet de bedoeling van de onderzoeker en ook niet van de stichting die er achter zit. Ik kom daar op terug.

De grotere wetenschappelijke fouten zitten in de gekozen methode. Als je uitspraken baseert op verspreidingstrends kom je hooguit tot correlatie. Dat wordt al snel drijfzand omdat Prins heel veel soortgroepen lukraak in de blender gooit.

De relatie met de conclusies wordt daardoor willekeur. Het @statistiekcbs schrijft in het NEM Kwalititeitsrapport 2022 over verspreidingstrends:

"Mits achteraf toch standaardisatie kan worden aangebracht, met name gericht op het bepalen van de (kans op) aan- of afwezigheid (...)

van een soort op een locatie, zijn trends in verspreiding te berekenen."

U kunt dat hier nalezen: longreads.cbs.nl/meetprogrammas…

Als je dat wil, heb je minstens trefkansen nodig want je moet iets doen met waarnemersinspanning. Je moet je waarnemers kennen, statistisch gesproken. Maar het is specialistisch werk, vol voetangels en klemmen.

Het misschien overbodig om op te merken maar ik doe het toch maar even: het is echt een heel raar idee dat je met een paar middagen google denkt dat je het in je eentje beter weet dan tientallen jaren ervaring van honderden wetenschappers.

Het mag, de geniale eenling is theoretisch mogelijk, maar adresseer dan die wetenschappers. Zeg: “de manier waarop CBS trendberekeningen uitvoert klopt niet want…” Ik garandeer u, als u een punt heeft, gaan de deuren open en wordt u bij vertrek bedankt.

Verspreidingstrends zijn niet geschikt zijn om kwaliteitsuitspraken op te baseren. Als er in het bos één brandnetel staat, en één braamstruik, dan zijn die soorten aanwezig. Als ze gaan woekeren, zijn ze nog steeds aanwezig: de verspreiding verandert niet.

Omgekeerd hetzelfde: als ergens duizend aardbeivlinders zitten, is Aardbeivlinder aanwezig. Als je van duizend daalt naar 4 nog steeds. Dit is precies wat we in de aantalsmonitoring zien: enorme daling bij veel groepen.

Maar het laatste restje houden we kunstmatig in leven met intensief herstelbeheer. Ook dat zien we; soms werkt herstelbeheer, bij natte duinvalleien bijvoorbeeld. Bij heide niet.

Het grote uitsterven heeft plaatsgevonden vóór 2000. Als je al een keer verdwenen bent, kun je dat niet nog een keer doen. De lijn kan niet blijven dalen. Maar een rechte lijn is nog geen goed nieuws. Ook zoiets zit bordevol nuances.

https://twitter.com/Sanderturnhout/status/1644719920062644225?t=FDBwk6BUENLmKtZhx7QYIQ&s=19

De volgende fout is dat er uitspraken over stikstof 1 op 1 gerelateerd worden aan de verspreidingstrends. Dan begrijp je niet hoe #stikstof in de natuur doorwerkt: daar zijn sterk vertraagde effecten, ook wel na-ijleffecten genoemd. Of cumulatie.

In de jaren zeventig was de uitstoot van #stikstof veel hoger dan nu, dat is correct. Maar toen vlogen er nog moerasparelmoervlinders in Nieuwkoop. Die zijn in de jaren 80 uit Nieuwkoop en daarmee uit Nederland verdwenen.

In de redenatie van Prins verdwijnen moerasparelmoervlinders dan omdat de stiktofuitstoot daalt. Het tegendeel is waar. Door stikstof gaat het moeras langzaam stuk.

Waterkwaliteit loopt achteruit, moerasvegetatie sterft langzaam af en de waardplanten en de voedselkwaliteit voor de vlinders loopt terug met als uiteindelijk effect: uitsterven. Maar goed, dit is allemaal vóór 2000 gebeurd dus nu gaat het hartstikke goed. Sorry #cynitweet

Dit is allemaal al lang gezegd en geschreven. Over stikstof zijn er bovendien nog veldexperimenten, laboratoriumonderzoek, gerichte meetreeksen en, zo komen we bij de volgende fout: de datasets. Als je iets over stikstof wil zeggen moet je kijken naar stikstofgevoelige groepen.

Er is geen enkele zinvolle argumentatie te bedenken waarom je stikstofuitspraken zou willen baseren op verspreidingstrends van vleermuizen. Prins baseert zijn conclusies op zoogdierdata. Het was al onzin om verspreidingstrends te nemen, nu wordt het kwadratische onzin.

Zoogdieren zijn niet stikstofgevoelig, eerder andersom. Je kunt toename van reeën relateren aan toename van voedselrijkdom in de natuur. Gaat het dan goed met reeën? Er zijn 10.000 wildaanrijdingen met reeën per jaar, en daarbij wordt ook nog eens heel veel geschoten.

Boswachters spreken van #vraatschade. Vraag maar eens een boer of het goed gaat met ganzen. Het is in de economie misschien gebruikelijk om gewoon de euro’s op te tellen maar in ecologie gaat het echt ook om kwalitatieve oordelen.

Net als andere dwaallichten voor hem kiest ook Prins ervoor om de schuld te geven aan verdroging. Dit is vergelijkbaar met wat de tabakslobby deed met het verband tussen sigaretten en lonkanker.

Natuurlijk is gezond eten ook belangrijk voor je gezondheid maar dat maakt roken niet minder schadelijk. Natuurlijk is verdroging van belang; sterker nog: de schadelijke effecten van stikstof worden erdoor versterkt.

De resumé is: de gekozen data, de gekozen methode, de analyse én de conclusies deugen niet. Het zal wel weer polariserend gevonden worden maar het idee van wetenschap is dat je aperte nonsens bij de poorten weert. Het gaat hier niet om een foutje dat erin geslopen is.

Dat blijkt eigenlijk ook al uit het voorwoord. Hij zet activisten en wetenschappers aan de ene kant tegenover mensen die het ook niet altijd even nauw nemen met de waarheid aan de andere kant. Hoezo ook? En welke wetenschappers eigenlijk?

Hij zegt niet: de stikstofindicator van professor de vries deugt niet want… maar hij veegt gewoon wetenschap in één keer van tafel om zichzelf daar tegenover te zetten. Dit zie je vaker gebeuren; leer dat herkennen.

https://twitter.com/Sanderturnhout/status/1660277983540658176

Ik ben groot voorstander van verbreden van het debat en ook van harmonie in de samenleving; we moeten echt meer doen dan alleen maar data rammen en bijvoorbeeld dit soort gesprekken voeren ru.nl/onderzoek/over…

Maar juist mensen als Henri Prins vergiftigen dat debat in plaats van er een bijdrage aan te leveren. Want in een waardendialoog heb je respect voor de basisbeginselen van wetenschap en ga je in op wat anderen zeggen in plaats van de wetenschap in één bijzin van tafel vegen.

Door dit soort onzin te verspreiden doet de stichting het tegenoverstelde van wat ze zeggen te willen bereiken: een eind maken aan de polarisatie. Je kunt niet een einde maken aan polarisatie door een fantasiewereld in het leven te roepen en mensen te misleiden.

Hiermee bewijs je ook boeren die in onzekerheid zitten een slechte dienst. Want de problemen voor boeren verdwijnen niet als je wat tamelijk lukraak bij elkaar geharkte data in de blender gooit; sterker nog: de problemen worden groter.

Je vergroot de afstand tussen de ervaringswerkelijkheid van mensen, de wetenschappelijke feiten en de politieke realiteit. En die afstand doet pijn, aan alle kanten. Aan de kant van de natuur, aan de kant van het beleid en aan de kant van de boeren.

Waar niet? Het aantal boeren loopt net zo hard achteruit als het aantal boerenlandvogels en de daling is omgekeerd evenredig aan de melkproductie.

Er gaat meer dan 100 miljard om in de landbouwsector maar het is met al dit geld blijkbaar nog niet gelukt om 50.000 boeren een beetje toekomstperspectief te geven. Dat zegt van alles over de sector. Het niet voor niks dat dat #landbouwakkoord maar niet wil lukken.

De sector wil geen akkoord, de sector wil blijven melken. De boeren én hun koeien. Voor de overheid is zo’n akkoord helemaal niet nodig. Je kunt gewoon normeren en handhaven.
En als je dan vriendelijk wil zijn, zeg je: over vijf jaar gaan we handhaven. Succes met de omschakeling.

Je bespaart miljarden, je krijgt een echte transitie én de rotte appelen gaan uit de mand vallen. Je kunt boetes uitdelen in plaats van miljarden. Vraag je af waarom dat niet gebeurt. En vraag je af waarom er dit soort rapporten zijn.

Ze roepen vragen op en die vragen moeten eerst worden beantwoord. Er is twijfel, achterdocht en maatregelen worden uitgesteld. Het is mogelijk moedwil, het is mogelijk misverstand maar de effecten zijn desastreus. Hou hier mee op, hef die stichting weer op.