Dit staat ook al in zijn proefschrift. Had ik al gezegd dat hij daar nooit op had mogen promoveren?
Natuurlijk had ik dat. Ik schreef het, in bedekte termen, al in 2012. Toen was ik een broekie, en wist ik het niet goed te plaatsen. Nu ben ik UD en denk ik: hier hebben essentiële controlemechanismes gefaald, en daar moet echt eens goed naar gekeken worden.
Niet om Baudet zijn titel af te pakken - inmiddels weet iedereen wel dat dat proefschrift ondermaats is als wetenschappelijk werk (niet als pamflet, het is een uitstekend pamflet, maar géén wetenschap).
Ook niet om Cliteur te pakken (hij is verantwoorsslijk, ja).
Ook niet om Cliteur te pakken (hij is verantwoorsslijk, ja).
Wel om herhaling te voorkomen. Hier moeten we echt van leren, en dit mag niet zo makkelijk meer passeren. Wat moet anders? Minder autonomie promotores bij samenstelling commissie?
Hoe kun je promoveren op een proefschrift dat allerlei uitspraken doet over de tweede wereldoorlog en de daaropvolgende decennia zonder dat minstens de helft van je leescommissie historisch is? Dat moet beter.
Laat leden van lees- en promotiecommissies verklaren in hoeverre ze gekwalificeerd zijn het inhoudelijke argument van een proefschrift op waarde te schatten, en houdt daar een papertrail van bij. Gewoon, 200 woorden onderbouwing. Zou normaal moeten zijn.
Dan krijg je stukjes als: 'Vanuit mijn achtergrond bij rechtsfilosofie kan ik erg goed de juridische en filosofische kant van het argument beoordelen, minder goed het historische'.
Leg je dat van een hele commissie naast elkaar, dan kan iedereen de lacunes zien.
Leg je dat van een hele commissie naast elkaar, dan kan iedereen de lacunes zien.
Ik zou er zelfs voor zijn om dat soort verklaringen publiek te maken. Maak het proces maar volledig transparant. De academie verdient dat.
