Thread by @smitprabhu

सावरकरांना माफीवीर म्हणणाऱ्यांनी एक तर सावरकर न वाचता केवळ 'कुणाच्यातरी ओंजळीने पाणी प्यावे' तसे वरवरच्या टिकेवरून स्फूर्ती घेतली असावी अथवा आपल्या अंतस्थ हेतूस साध्य करण्याच्या प्रयत्नांतून सोयीनुसार #सावरकर वाचले असावेत.

ज्यांना 'सावरकरांनी माफीपत्रच लिहिले' असेच रेच -

(१/१३)

लागले असतील त्यांनी सप्टेंबर १९१४ साली अंदमानच्या कोठडीतून सावरकरांनी इंग्रज सरकारास लिहिलेले 'ते' पत्र डोळे आणि मेंदू उघडा ठेऊन अवश्य वाचावे.

हे संपूर्ण पत्र सावरकर वाङमयाच्या २ऱ्या खंडात पृष्ठक्रमांक १९४ ते १९६ वर आहे.

संपूर्ण पत्रातील केवळ एकाच परिच्छेदाचा दाखला देऊन -
(२/६)

आपल्यातील काही 'बुद्धिवंत' त्यास क्षमायाचना म्हणतात परंतु त्याच पत्रातील शेवटची काही वाक्ये सोयीस्कररित्या लपविली जातात कारण त्यामुळे या 'बुद्धिवंतांचे' कारस्थान उघडे पडते.

आता तर्काच्या कसोट्यांवर माफीपत्राची सत्यता पडताळायची झाल्यास या 'बुद्धिवंतांस' पहिला प्रश्न -

(३/१३)

विचारावयासा वाटतो की, जर सप्टेंबर १९१४ साली 'ते' पत्र लिहून त्याच वेळी सावरकरांची सुटका झाली असती तर त्यास माफीपत्र म्हणता आले असते. पण इंग्रजांनी सावरकरांना १९२१ साली अंदामानातून मुक्त करून रत्नागिरीस स्थानबद्धतेत ठेवले. जर ही सुटका 'त्या' माफीपत्राने झाली असती तर -

(४/१३)

१९२१ ते १९४७ सालापर्यंत इंग्रजांनी सावरकरांना 'त्या' पत्राच्या आधारे ब्लॅकमेल केले नसते का ?

पहिल्या महायुद्धात स्वतःच्या तुंबड्या भरून लष्कर, दारुगोळा, अन्न याचा सगळा खर्च भारतीयांकडून वसूल केल्यानंतर इंग्रज सरकारचा प्रतिनिधी महायुद्धाच्या समाप्तीनंतर भारतात आला होता.

(५/१३)

भारतीयांना चुचकारण्यासाठी आलेल्या आणि राजकीय सुधारणांचा प्रस्ताव क्रांतिक्रारी पक्षाला मान्य होईल का या विचारात असलेल्या त्या भारतमंत्री मॉटेंग्यूला सावरकरांनी पत्रानेच उत्तर दिले होते. त्यात सावरकर म्हणतात की, "लोकप्रतिनिधींच्या हातात सत्ता देण्याइतकी सुधारणा करणार असाल -
(६/१३)

आणि राजबंद्यांची सुटका करणार नसाल तर लोकांचा शासनव्यवस्थेवर विश्वासच बसणार नाही. अनेक देशभक्त हे वेगवेगळ्या तुरुंगात सडत आहेत, अनेकांवर हद्दपारी लादली गेली आहे अशा अवस्थेत देशात शांतता व संतोष नांदणार नाही. अंतर्गत स्वायत्तता नि राजबंद्यांची मुक्तता या गोष्टी विभक्त होऊ -

(७/१३)

शकत नाहीत."
"....ही भूमिका विशद करण्यामागचा माझा उद्देश राजबंद्यांची मुक्तता हाच असल्याने मला स्वतःला सोडले नाही, तरी मी असंतुष्ट राहणार नाही. उलट, मला सोडावे लागेल म्हणून इतर राजबंद्याना सोडण्यात येणार नसेल तर मला न सोडता ज्या शेकडो लोकांना सोडणे शक्य आहे त्यांना जरी -

(८/१३)

सोडले तरी मला त्यात खरोखर आनंदच होईल !"

आता वरील मजकुरास कुणी क्षमापत्र म्हणत असेल तर त्या निर्बुद्धाच्या आकलनशक्तीची कीव करावीशी वाटते.

या माहिती शृंखलेत अजून बरेचसे दाखले दिले असते पण विस्तारभयास्तव तूर्तास एवढेच म्हणेन की ज्या कुणास; मग तो सावरकरभक्त असो वा -

(९/१३)

सावरकरद्वेष्टा, त्याने समग्र सावरकर वाङमय वाचून मगच आपले मत बनवावे.

जे इंग्रज सावरकरांना आपला सर्वात मोठा शत्रू मानायचे आणि ज्या सरकारने त्यांना २ काळ्यापाण्याच्या शिक्षा लादल्या त्याच देशातील एक खासदार लॉर्ड फेन्नर ब्रॉकवेने ७ जून १९८५ ला ब्रिटिश संसदेत सावरकरांना -

(१०/१३)

श्रद्धांजली वाहिली.

८ जूनला ८० ब्रिटिश खासदार आणि ग्रीसच्या राजदूतांच्या उपस्थितीत झालेल्या सभेत हेच लॉर्ड ब्रॉकवे म्हणाले की, "ब्रिटिशांनी सावरकरांवर केलेले सर्व आरोप निराधार होते. सावरकरांसारखा देशभक्त असणे ही कोणत्याही देशाच्या दृष्टीने गौरवाची बाब आहे !"

(११/१३)

पण आम्हांला सावरकर शिकवले गेले नाहीत कारण जर सावरकर शिकवले गेले असते तर राष्ट्राभिमानी पिढी जन्मास आली असती ज्यामुळे स्वातंत्र्यानंतर काही कर्तुत्वशून्य संधीसाधूंना सत्ता आणि संपत्ती उपभोगता येणे शक्य नसते.
आणि हेच आहे सावरकरांना बदनाम करण्यामागील एकमेव कारण !

(१२/१३)

तेव्हा एखादा सावरकरद्वेष्टा दृष्टीस पडल्यास त्यास शिव्याशाप न देता त्यास सावरकर साहित्य वाचायचा सल्ला देऊन "अज्ञानत्व हरोनी बुद्धी मती दे!" असा अखंड जप करावयास सांगा.😊

संदर्भ -
१) "माझी जन्मठेप"
२) ..आणि सावरकर - डॉ.सच्चिदानंद शेवडे

#स्वातंत्र्यवीरसावरकर
#वंदेमातरम्🇮🇳

(१३/१३)

@threader_app please Compile.