#LetsTalkDesign odc. 11. Brylle i Jakobsen, dwóch ludzi z lampą.
Jak to jest, być kreatywnym artystą/architektem, stworzyć mnóstwo dzieł lepszych i gorszych a przejść do historii jako autor jednego przedsięwzięcia, wymyślonego tylko po to, żeby zarobić trochę pieniędzy?
Jak to jest, być kreatywnym artystą/architektem, stworzyć mnóstwo dzieł lepszych i gorszych a przejść do historii jako autor jednego przedsięwzięcia, wymyślonego tylko po to, żeby zarobić trochę pieniędzy?
Flemming Brylle za bardzo się tym nie przejmuje i sam mówi o sobie "the most unknown artist of the world”. Preben Jakobsen już nam tego nie powie, zmarł w zapomnieniu w 2012. Na szczęście jego wpływ na krajobraz powojennej Anglii jest powoli odkrywany na nowo. 
Historia zaczyna się w 1965 kiedy 2 duńskich 30-ltaków założyło w Helsingør spółkę Quality System. Miała ona produkować lampy do samodzielnego składania - pomysł na który Jakobsen wpadł, bawiąc się talią kart. Polystyrol, giętki plastik miał dawać się wyginać jak karty właśnie.
Tak powstała Cosmo, lampa-układanka do samodzielnego złożenia (z 40 części). Polystyrol użyty do jej produkcji miał doskonałe właściwości rozpraszające światło, dzięki czemu pomysł znakomicie wpisał się w #DanishModern wnosząc do niego jednocześnie stylistykę #SpaceAge
Cosmo odniosła sukces, co pozwoliło obu młodym twórcom rozwinąć produkcję kolejnych modeli. Wszystkie charakteryzowało połączenie plastiku i dbałości o rozproszenie światła, wszystkie nawiązywały też do nie-duńskiej, popartowskiej estetyki.
Jedną z bardziej cenionych - i mocno dziś poszukiwanych - lamp duetu Brylle/Jakobsen jest "Moonlight", z regulacją natężenia światła w postaci ruchomej przesłony. Występowała jako lampka nocna, stojąca i wisząca, w wielu wariantach kolorystycznych
Moją ulubienicą jest model "Strips" zbudowany z pasków polystyrolu "rozpiętych" na arylowym rusztowaniu. Efekt świetlny - nieziemski.
Quality System działała do 1985. Na fali popularności oświetlenia vintage została reaktywowana w 2003 i sprzedaje zarówno remaki, jak i nowe projekty (ma jednak nowych właścicieli). Natomiast jeśli chcecie tanią lampę autorstwa Brylle/Jakobsen to jest nią Knappa z Ikei :)
Tu jeszcze Brylle i Jakobsen w czasach początków Quality System i w czasach jej świetności. Oraz zabawna "String Light" inspirowana... no myślę że wiadomo czym inspirowana ;)
Na miejscu oby panów każdy byłby chyba zadowolony. Pieniądze, rozpoznawalność w branży, udane choć nie przełomowe projekty... Problem w tym, że duetowi Brylle/Jakobsen w ogóle nie o to chodziło. Obydwaj mierzyli znacznie wyżej. Design przemysłowy miał być tylko źródłem utrzymania
Flemming Brylle uważał się za "prawdziwego" artystę. Malował, rzeźbił i... mimo względnej rozpoznawalności pozostał niedoceniony. Złośliwie powiedziałbym, patrząc na jego dzieła że nie całkiem bezzasadnie - choć część rzeźb ładnie komponuje się z modernistyczną architekturą
Niektóre jego grafiki są bardzo fajne kolorystycznie, ale akty przytłaczają mnie swoją (zamierzoną zapewne) niezgrabnością. Mogą posłużyć za obiekt dekoracyjny, ale trudno mi je traktować jak dzieła sztuki.
Rynek zweryfikował Bryllego podobnie; podstawę jego utrzymania stanowi obecnie... projektowanie wzorów graficznych dla firmy Troldtekt, produkującej panele akustyczne i naścienne. Nadruki offsetowe wg projektów Bryllego faktycznie nadają wnętrzu (lub zewnętrzu) charakteru
Jakobsen natomiast miał bardziej ekstrawagancką ambicję: architekturę krajobrazu. Mieszkając od 1961 w UK, prowadził pracownię, projektującą przestrzeń - parki, ogrody i zieleń. Jako autor ponad 170 projektów i wykładowca akademicki wywarł duży wpływ na przestrzeń Wlk. Brytanii
Niestety, większość jego projektów przepadła, a on sam od l. 90 wycofał się z czynnego życia akademickiego i zawodowego. Obecnie jest odkrywany na nowo przez młode pokolenie architektów krajobrazu, czego przejawem m. in monografia Karen Fitzsimon
Celem Jakobsena było stworzenie "ogrodu modernistycznego", godzącego architekturę modernizmu z tradycją "dzikich" (choć starannie planowanych) ogrodów angielskich. Patrząc na zachowane pozostałości trudno mi ocenić, czy mu się to udało ;)
