Reakcja władz #Gruzja na zaangażowanie Michaiła Sakaszwiliego w ukraińską politykę jako szefa organu doradczego prezydenta Zeleńskiego jest stosunkowo zrozumiała, gdyż postać byłego prezydenta dalej stanowi oś polaryzacji politycznej w #Gruzja.
https://twitter.com/dszeligowski/status/1258718467135614976
Sam Sakaszwili, wcześniej działając w ukraińskiej polityce, wykorzystywał swoją "medialność" do odnoszenia się do wewnętrznych spraw gruzińskiej polityki. W tym roku ma to tym bardziej znaczenie, w kontekście zaplanowanych na jesień wyborów parlamentarnych w tym kraju.
#Sakaszwili, mimo, że pełni obecnie w Gruzji jedynie funkcję honorowego lidera Zjednoczonego Ruchu Narodowego #ZRN, jego macierzystej partii, i mimo, że musi to robić zza granicy (nie może wrócić do Gruzji, bo ciążą na nim zarzuty), wciąż wpływa na gruzińską scenę polityczną.
Jego środowisko polityczne znacznie się jednak podzieliło (obecnie macierzysty #UNM posiada jedynie 6 mandatów w parlamencie), a osią podziałów (w tym oddzielenia się partii Europejska Gruzja) był właśnie stosunek do samego Sakaszwiliego.
Tzw. "obóz post-Sakaszwili" w Gruzji przegrywa wszystkie wybory od 2012 roku z Gruzińskim Marzeniem. Przy każdych wyborach Michaił Sakaszwili zapowiada swój powrót (w przypadku zwycięstwa opozycji). W tym roku również będzie może być o to trudno.
Mimo kilkumiesięcznych protestów antyrządowych w Gruzji (od czerwca 2019), zarówno społecznych, jak i politycznych (opozycyjnych), Gruzińskie Marzenie utrzymuje silną pozycję, a na scenie polityczne nie dokonał się przełom, ani nie wykształciły się nowe inicjatywy polityczne.
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
