#धागा #Thread #कामगारांचे_राजकारण
गेल्या काही दिवसांपासून सोशल माध्यमांवर छायाचित्रातला हा संदेश प्रचंड व्हायरल होत आहे.
हा संदेश पसरवणाऱ्यांचा हेतू जाणून घेण्याच्या औत्सुक्याने लिहीलेला हा थ्रेड 🙏🙏🙏
गेल्या काही दिवसांपासून सोशल माध्यमांवर छायाचित्रातला हा संदेश प्रचंड व्हायरल होत आहे.
हा संदेश पसरवणाऱ्यांचा हेतू जाणून घेण्याच्या औत्सुक्याने लिहीलेला हा थ्रेड 🙏🙏🙏
महाराष्ट्राला काही स्वार्थी व अकार्यक्षम मुख्यमंत्री पहायला मिळाले.
त्यासोबतच महाराष्ट्र राज्याला स्व.यशवंराव, स्व.वसंतदादा असे अनेक कर्मयोगी मुख्यमंत्री देखील लाभले.
या महापुरूषांच्या नावाने सध्या सोयीस्करपणे राजकीय स्वार्थ लाटणाऱ्यांचे तथ्य समोर मांडण्याचा एक छोटासा प्रयत्न👇
त्यासोबतच महाराष्ट्र राज्याला स्व.यशवंराव, स्व.वसंतदादा असे अनेक कर्मयोगी मुख्यमंत्री देखील लाभले.
या महापुरूषांच्या नावाने सध्या सोयीस्करपणे राजकीय स्वार्थ लाटणाऱ्यांचे तथ्य समोर मांडण्याचा एक छोटासा प्रयत्न👇
बागायती शेती आणि पाण्याची मुबलक उपलब्धता असलेल्या महाराष्ट्राचा काही भाग दुष्काळग्रस्त देखील आहे. ह्या भागात राहणाऱ्या गरीब कष्टकरी लोकांना आजपर्यंत त्यांच्या भागात पाणी पोहोचवण्याच्या पोकळ आश्वासनांवर काॅंग्रेस सरकारने ६५ वर्षे टांगत ठेवले आहे.
कधितरी आपल्या भागात पाणी पोहोचेल ह्या भाबड्या आशेवर हा गरीब शेतकरी वर्ग स्वत:ची शेतजमीन असून देखील राज्याच्याच इतर प्रांतात काम करण्यास मजबूर आहे. आपल्या अनुपस्थितीत आपली जमीन कोणीतरी बळकावेल ह्या भितीपोटी हा वर्ग परप्रातांत जाणे टाळतो.
राज्याच्या हाॅटेल व्यवसायात तर मराठी माणूस शोधून सापडणे कठीण. कर्नाटकच्या शेट्टी लोकांचे इथे वर्चस्व. शेट्टीलोकांच्या हाॅटेल मधे काम मिळतंय म्हणून आपला भाग न सोडणारा. स्वतः व्यवसाय सुरू करण्यासाठी सरकारतर्फे शुन्य प्रोत्साहान मिळालेले हा एक दूर्दैवी वर्ग.
रस्ते वाहतूकीत सुद्धा इथे पंजाब मधून येऊन स्थाईक झालेल्या आपल्या शिख बांधवांचे वर्चस्व. मग ह्याच लोकांकडे चालक/वाहक म्हणून नोकरी करणारा मोठा वर्ग इथे आहे. स्वतः व्यवसाय सुरू करण्यासाठी सरकारतर्फे शुन्य प्रोत्साहान मिळालेला हा अजून एक दूर्दैवी वर्ग.
महाराष्ट्रातल्या रंगकाम करणारे कारागीर एकेकाळी देशात प्रसिद्ध होते. स्वतःच्या हिंमतीवर अटकेपार झेंडे लावले. आज त्यांच्या झालेल्या दुर्दशेला पण सरकारचा निष्काळजीपणाच जबाबदार आहे.
राज्यात बांधकाम व्यवसाय चांगला फोफावला असला तरी व्यवसायांचे मालक परप्रांतीयच.
पण कामगार मात्र राज्यातले. त्यांची जागा परप्रांतीयांनी कोणाच्या काळात घेतली व का हे पण महत्वाचे.
इथल्या भुमीपुत्रांना या व्यवसायात चालना देण्यासाठी ६५ वर्षात काय केले गेले हे पण विचार करण्यासारखे आहे.
पण कामगार मात्र राज्यातले. त्यांची जागा परप्रांतीयांनी कोणाच्या काळात घेतली व का हे पण महत्वाचे.
इथल्या भुमीपुत्रांना या व्यवसायात चालना देण्यासाठी ६५ वर्षात काय केले गेले हे पण विचार करण्यासारखे आहे.
महाराष्ट्रातील जनता स्वतःला समृद्ध समजते कारण त्यांच्या गरजाच मर्यादीत आहेत. आपला भागापासून फार जास्त दूर न जाणे ह्या गोष्टीला इथे सर्वोच्च प्राधान्य दिले जाते. यात वाईट काहीच नाही कारण हा देखील एक मनुष्यस्वभाव आहे.
इथल्या स्थायिक जनतेला स्वतः लक्षाधीशचे कोट्याधीश आणि कोट्याधीशचे अब्जाधीस होता आले असते हा विचार देखील कधी मनाला शिवलेला नाही आणि त्याचे एकमेव कारण मर्यादीत गरजा हेच आहे.
आज जो आपला महाराष्ट्र जगत आहे त्यापेक्षा कितीतरी पटीने चांगला महाराष्ट्र आपण जगू शकलो असतो किंवा जगू शकतो ह्याची जाणीवच काॅंग्रेसी राजकारण्यांनी होऊ दिलेली नाही.
परप्रांतातून लोंढे आले नाही म्हणून आपले राज्य समृद्ध आहे ही गोष्ट पसरवणाऱ्यांनी हा गैरसमज डोक्यातून काढणे भाग आहे. तसे असते तर दिल्लीत दुकान मांडलेले आपले सोनार, तमिळनाडू गाजवलेले आपले व्यापारी आणि इंदोर व हैदराबाद मधे स्थायिक असलेले आपले बांधव केव्हाच परत आले असते.
समाप्त
समाप्त
