The third regnal year (1055 CE) of #RajendraChola-II inscription in #Jambai Village in #Villuppuram district records the gift of 32 Kasu in memory of a lady by name Sendan Umaiyal (சேந்தன் உமையாள்) for burning a perpetual Nanda Lamp in the temple of 1/n
Thanthontri-Mahadevar at #Valaiyur alias Rajendra-puram by one "Palanguran Kunran" (பழங்கூரன் குன்றன்) the Tax Collector of #Kugurppadi the hamlet of Narippalli-nadu.
The gift is said to be in response to a demand made by the community "Nangudisai Padinenbhumi Nanadesi" 2/n
நான்குதிசை பதினெண்பூமி நானாதேசிகள் (வெளிநாடுகளில் சென்று வாணிபத்தில் ஈடுபடுபவர்கள் - வணிகப் பெருங்குழுக்கள்) who held him responsible for the suicide of that lady by poison because of some threat held out by him with regard to a tax due! 3/n
This inscription reveals that the revenue tax dues were collected strictly & sometimes it went to the extent of leading the people concerned to end their life.
Here the motivation of killing herself was treated as guilt & since the deceased was the mother of a security man! 4/n
Thereby the chiefs of his group caused him to take her life it seems. However, by way of acceptance of the guilt, they made arrangements to burn lamp before God and relieved of that crime. 5/5
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
சங்க காலத்திற்கு முன்பிருந்தே மன்னார் வளைகுடாவில் எடுக்கப் பெற்ற முத்துக்கள் கிரேக்க, ரோமானிய நாடுகளில் மிகவும் புகழ்பெற்று விளங்கின.
இதற்கு மெகஸ்தனிஸ் முதலான வெளிநாட்டவர் குறிப்புகள், சங்க இலக்கியங்கள், பாளி மொழி நூலான மகாவம்சம் போன்றவை சான்று தருகின்றன
சங்க இலக்கியங்கள் பாண்டிய நாட்டை ஒட்டிய கடல் பகுதியில் #முத்துக்குளித்தல் பற்றியும், இத்தொழில் புரிந்த #பரதவர்கள் பற்றியும் மிகுந்து குறிக்கின்றன.
அறுபதுகள் (1960-69) வரை மன்னார் வளைகுடாவில் #முத்துக்குளித்தல் தொடர்ந்து நிகழ்ந்து வந்துள்ளது!
கடந்த நூற்றாண்டின் பிற்பகுதி தொடங்கி செயற்கையாக முத்துச்சிப்பி வளர்க்கும் தொழில்நுட்பம் இந்தியாவிலும், பிறநாடுகளிலும் சிறப்பாக ஐப்பானிலும் வளர்ந்த காரணத்தினால் மரபுவழி #முத்துக்குளித்தல் தற்போது நடைபெறுவதில்லை.
#சட்டிச்சோறு எவ்வாறு கொடுக்கப்பட்டது என்பதை பின்வரும் கல்வெட்டுகள் விரிவாக எடுத்துரைக்கின்றது!
#சட்டிச்சோறு என்பதற்கு கோயில் வேலைக்காரர்களுக்கு கொடுக்கப்படும் "உரிமை பிரசாதம்"என திரு T. N சுப்ரமணியம் அவர்கள், "தென்னிந்திய கோயிற் சாசனங்கள்" நூலில் விளக்கம் கூறுகிறார்.
இது திருவிழாவிற்கு வரும் அடியார்களுக்கு, யாத்திரிகர்களுக்கு அளிக்கப்பட்டதாக பல கல்வெட்டுக்கள் கூறுகின்றன!
க) திருவண்ணாமலைக் கல்வெட்டு:
முதலாம் இராசேந்திர சோழன் காலத்தில் திருவண்ணாமலைக் கோயிலில் பல பணிகள் நடைபெற்றிருக்கின்றன.
இவனுடைய பணி மகன் ஒருவன் “பாண்டிய உதய திவாகரன்” என்பவன் சோழமண்டலத்து அருமொழித்தேவ வளநாட்டு ஓர்வலக் கூற்றத்து ராஜராஜ நல்லூரைச் சேர்ந்தவன்.
பண்டைத் தமிழ் மக்கள் பொருளீட்டும் நோக்கில் கடல் வணிகத்தில் ஈடுபடக் கலங்களைப் பயன்படுத்தியதோடு, கடற் போருக்கும் கலங்களை மிக அதிக அளவில் பயன்படுத்தி வெற்றியிற் சிறந்தவர்களாக விளங்கினர்...!
பண்டைக் காலங்களில் மேலைக் கடற்கரைக்கு வந்த மேலை நாட்டுக் கப்பல்களைக் கடம்பர் நாட்டுக் கடற் கொள்ளைக்காரர்கள் கொள்ளையடித்தனர். இதனால் சேர நாட்டுத் துறைமுகங்களுக்கு வெளிநாட்டுக் கப்பல்கள் வர அஞ்சின!
சேர நாட்டில் #செங்குட்டுவன் என்னும் சேர மன்னன் தனது கடற்படையின் வலிமையால் கடற்கொள்ளைக் கூட்டத்தை அடக்கி,
"கடல் பிறக்கோட்டிய குட்டுவன்"
என்று #பதிற்றுப்பத்து பாடலொன்றில் பின்வருமாறு புகழ்ந்துரைக்கப் பெற்றான்!
வாணிபத்திற்காக மட்டுமன்றி, நாட்டுப் பாதுகாப்பு பணிகளுக்காகவும் பிற மன்னர்கள் மேல் போர் தொடுப்பதற்காகவும் கடல்வழி பயன்படுத்தப்பட்டது.
தமிழகத்தின் மூவேந்தர்களில் சேர மன்னர்கள் கடற்போரில் வல்லவர்களாகத் திகழ்ந்தனர்.
அவர்கள் கடற்போரில் சிறந்தவர்கள் என்பதற்கு இலக்கியங்களில் சான்றுகள் பல காணப்படுகின்றன.
பரணர் #பதிற்றுப்பத்து பாடலொன்றில், சேரமன்னன் குமரி முதல் இமயம் வரை சென்று ஆரிய மன்னரையெல்லாம் வென்றான் என்றும் அவன் கடற்போரில் வல்லவனாதலால் "கடல் பிறக்கோட்டிய குட்டுவன்" என குறிப்பிடுகின்றார்!
மற்றும் ஒரு #பதிற்றுப்பத்து பாடலில் (42:20-28; 45:18-22) கடற்படையினர் மரக்கலங்களில் செல்லும் #பரதவர்கள் போன்று கப்பல்களில் சென்று பகைவர் மீது போர் தொடுத்தனர் என்றும், மேலும் செங்குட்டுவனை #பரதவம் என்று சிறப்பித்தும் பாடியிருப்பதைக் காணலாம்!