Thread by @bslagter

Velen vroegen me wat ik vond van het artikel van @zeynep in @TheAtlantic over dispersie (k), clustering en superverspreiding.

Het is (a) een geweldig artikel, (b) niets nieuws en (c) super belangrijk voor een betere dans. 👇

medium.com/the-atlantic/t…

2/ Eind mei en begin juni werd er al veel gesproken over de k en de betekenis van een lage k voor de dynamiek van de virusverspreiding.

Op 20 mei schreef @pesla dit draadje erover.

https://twitter.com/pesla/status/1263014074109001731

3/ Hoe lager de k is, hoe meer invloed één enkele gebeurtenis op het gemiddelde kan hebben.

Die ene gebeurtenis vinden is dan heel waardevol. Begin juni stond in NYT het artikel 'Just Stop the Superspreading', en schreef ik een draadje over dispersie.

https://twitter.com/bslagter/status/1267906187598667778

4/ Inzicht in deze dynamiek is geweldig waardevol als je uitbraken moet bestrijden:

(a) De meeste besmettingen doven vanzelf uit
(b) Sommige besmettingen zijn het begin van een enorm cluster

Laat (a) liggen en besteed alle energie aan (b). Maar wie zijn dat?

5/ Eerste punt. Je kunt het bron- en contactonderzoek eraan aanpassen, en zo snel mogelijk op zoek gaan naar de bron van een cluster (backwards tracing).

Heel snel kunnen testen, eventueel met sneltests, helpt dan enorm.

https://twitter.com/c_drosten/status/1311406550817402881

6/ Dat is lastig tot onmogelijk met de hoeveelheid besmettingen die we nu in NL hebben. We zijn nu zicht en grip kwijt en GGD's zijn overbelast. Wachttijd voor tests is enorm opgelopen, en testbereidheid is laag.

Dus eerst virusdruk enorm omlaag!

7/ Ik denk daarnaast dat er nog veel te winnen is met slimme data-analyse van casusgegevens en testuitslagen. Patronen in bijvoorbeeld persoonskenmerken, datum en tijd, plaats en Ct-waardes zouden wel eens aanwijzingen kunnen geven over clusters.

8/ Intermezzo: Gladwell gebruikte de epidemie als model voor The Tipping Point. De superverspreider is daar de Connector, die banden heeft in allerlei kringen.

Bij coronavirus speelt vermoedelijk niet alleen de persoon maar ook de locatie (ruimte) een rol in superverspreiding.

9/ Tweede punt. Je kunt intussen best wat goed onderbouwde aannames doen over de condities waaronder die superverspreiding plaatsvindt, zoals eigenschappen van de plek, de omstandigheden en de persoon.

Zeynep Tufekci benoemt die ook in het artikel.

10/ Als tientallen of honderden bij een enkele gebeurtenis geïnfecteerd raken, ligt aerogene verspreiding voor de hand.

Daarbij past een beleid dat preventief gericht is op vermijden van de 3 D's: dichte ruimtes, drukke plekken, dichtbij anderen.

11/ Het slim vermijden van drukke, slecht geventileerde ruimtes kan goed passen bij een betere dans met het virus.

Met de huidige virusdruk hebben we de luxe van slimme, verfijnde maatregelen niet meer, en is gewoon elke bijeenkomst met veel mensen verboden.

12/ Tot slot. We zitten in het complexe domein. Elke verandering van gedrag beïnvloedt de dynamiek van de verspreiding, en dus de R en de k.

Absolute waarheden en een in steen gebeitelde aanpak past daar niet bij. Experimenteren en snel leren wel.

13/ De inzichten van Tufekci zijn interessant. Maar: ogen op de bal.

De zorg staat onder grote druk. Velen zijn ziek. We hebben geen zicht en grip meer.

Laten we eerst dat fixen. En daarna (of intussen) nadenken over hoe we het niet nog een keer zo uit de hand laten lopen.