இந்த கோவில் - ஆனந்தபத்மனாப சுவாமி கோவில் மிகவும் சிறப்பு வாய்ந்த கோயில். இந்தக் கோவில் உருவான விதம் ஒரு பெரிய அதிசயம்! இந்தக் கோவிலை அடையாளம் காட்டியவர் மகாபெரியவா. (ஸ்ரீ சுரேஷ் பஞ்சநாதன் தளத்தில் உள்ள கட்டுரைக்கு நன்றி). ஒருமுறை காஞ்சி மகாபெரியவா மடத்தில் பக்தர்களுடன் உரையாடும்
போது அவர்களிடம், காஞ்சியில் உள்ள ஏகாம்பரேஸ்வரர் கோவிலுக்கு அருகிலுள்ள சிவன்-விஷ்ணு கோவில் பற்றி உங்களில் யாராவது கேள்விப்பட்டிருக்கிறீர்களா, அது எங்கிருந்தது, இப்போது எப்படி இருக்கிறது என்று கேட்டார். அக்கோவிலைப் பற்றி யாரும் அறிந்ததாகத் தெரியவில்லை. எனவே, கோவில் பற்றிய வரலாற்று
குறிப்புகளை சரிபார்த்த பிறகு அடுத்த நாள் காலையிலேயே அந்த இடத்தைக் கண்டுபிடிக்க சுவாமிகள் முடிவு செய்தார். அவரும் அவருடைய சீடர்களும் அந்த இடத்திற்குச் சென்றபோது, ஒரு வீட்டைக் கண்டு அவர்கள் ஏமாற்றமடைந்தார்கள். எந்த ஆலயத்தின் அடையாளங்களும் அங்கு இல்லை! சுவாமிகள் பின்னர் ஒரு
குறிப்பிட்ட வீட்டிற்கு நடந்து சென்றார். அவர் ஒரு சீடரை கதவைத் தட்டச் சொன்னார். வீட்டின் உரிமையாளர் கதவைத் திறந்தபோது, பெரியவாளைக் கண்டு மிகுந்த மகிழ்ச்சி அடைந்து கீழே விழுந்து வணங்கினார். பெரியவா நேராக உரிமையாளரிடம் மடத்துக்கு வீட்டை விற்கத் தயாரா என்று கேட்டார். அதற்கு அவர்
அந்த வீடு தன் மூதாதையர் சொத்து, மேலும் அது தனது ஒரே சொத்து என்பதால் விற்க முடியாது என்று மன்னிப்புக் கோரினார். பெரியாவா அவர் பதிலில் ஏமாற்றம் அடையவில்லை. அதைப் பற்றி யோசிக்கும்படி கேட்டுக் கொண்டார். மேலும் எந்த நேரத்திலும் அவர் வீட்டை விற்க விரும்பினால், அவரை நேரடியாக தொடர்பு
கொள்ள வேண்டும் என்றும் கூறினார். சில நாட்களுக்குப் பிறகு வீட்டு உரிமையாளர் பெரியாவாளை அணுகி, தனது மகன் உடல்நிலை சரியில்லாமல் இருப்பதாகவும், அறுவை சிகிச்சை தேவை என்றும், மகனின் சிகிச்சைக்காக பணம் திரட்ட வீட்டை விற்க முடிவு செய்துள்ளதாகவும், அவர் சொந்த கிராமத்துக்கே திரும்பிச்
செல்ல முடிவு செய்துள்ளதாகவும் கூறினார். அவரது மகனுக்கு கேடு எதுவும் நடக்காது என்றும், அவர் ஆரோக்கியமான நீண்ட வாழ்க்கையை வாழ்வார் என்றும் சுவாமிகள் அவரிடம் கூறினார். காஞ்சியிலேயே அவருக்கு இன்னொரு வீட்டை ஏற்பாடு செய்வதாகவும் அவரிடம் கூறினார். வீடு 2 வாரங்களுக்குள் காஞ்சி
மடத்திற்கு மாற்றப்பட்டது. அந்த சிறுவன் உள்ளூர் மருத்துவமனையிலேயே நல்ல சிகிச்சை பெற்று உடல்நிலை தேறினான்.
சில நாட்களுக்குப் பிறகு, சுவாமிகள் ஒரு ஸ்தபதியை அழைத்து அந்த வீட்டின் அருகே தோண்ட சொன்னார். அவர் குறிப்பிட்டு சொன்ன இடத்தில் ஒரு கழிப்பறை இருந்தது. அதை உடைத்து 6 அல்லது 7 அடி
தோண்டிய பிறகு அங்கு அவர் ஒரு லிங்கத்தைக் கண்டார்! அவர் லிங்கத்தை வெளியே எடுக்க முயன்றார் ஆனால் முடியவில்லை. இதைக் கேட்ட சுவாமிகள் அந்த இடத்திற்கு வந்து கங்கை நீரை லிங்கத்தின் மீது தெளித்தார், அபிஷேகம் செய்தார், வில்வத்தை அதில் வைத்து ஆரத்தி எடுத்தார். இப்போது லிங்கத்தை வெளியே
எடுங்கள், என்றார் சுவாமிகள். லிங்கம் சிரமமின்றி வெளியே வந்தது. சுவாமிகள் ஓய்வெடுக்க வேண்டாம், மேலும் தோண்டி விடுங்கள்! என்றார். ஸ்தபதி மீண்டும் தோண்டத் தொடங்கி உலோக ஒலி வந்தவுடன் அவர் தோண்டுவதை நிறுத்தினார். ‘அனந்தசயனம்’ சாய்ந்திருக்கும் நிலையில் ரங்கநாதரின் அழகிய சிலையைக்
கண்டு அவர் ஆனந்த அதிர்ச்சியடைந்து இன்பத்தில் அழ தொடங்கிவிட்டார். அதன்பின் சுவாமிகள் அங்கு ஒரு சிறிய கோவிலைக் கட்டும்படி அறிவுறுத்தினார். "ஹரியும் ஹரனும் ஒரே இடத்தில் காணப்பட்டதால், இந்த கோயிலை ஸ்ரீ அனந்த பத்மநேபேஸ்வரர் (பத்மநாபா+ ஈஸ்வரர்) என்று அழைக்கட்டும்" என்றளினார் மகாபெரியவா
இந்தக் கோவில் மடத்தின் பராமரிப்பில் உள்ளது. இக்கோவிலில் உள்ள ஈஸ்வரனை மூன்று சங்கராச்சார்யார்களும் சிவ ராத்திரி அன்று வந்து மூன்றாம் ஜாம பூஜையில் கலந்து கொண்டு இருக்கின்றனர். இப்பொழுது இக்கோவில் பள்ளத்தில் உள்ளதால் புனர் நிர்மாணம் செய்யப்பட உள்ளது. முடிந்தவர்கள் பண உதவி செய்யலாம்.
அழைப்பிழதில் உள்ள தகவலை படித்தீர்களானால் எப்படி அனந்தன் என்ற நாகம் சிவலிங்கத்தைப் பிரதிஷ்டை செய்து வழிபட்டது என்பது தெரியும். இந்த தலத்தில் மகாவிஷ்ணு அனந்தன் மேல் சயனிப்பதால் ஆனந்தசயனனாக அவர் சிவ பூஜை செய்திருக்கிறார். இக்கோவில் சென்று சிவன் விஷ்ணு இருவரின் அருளை பெறுவோம்.
சம்சார சாகரத்தில் சிக்கி உழலுகிறோம் என்று நினைத்தால் நாம் எம்பெருமானின் அருளுக்கு ஆளாகிறோம். சம்சார சாகரத்தில் மிகவும் சந்தோஷமாக இருப்பதாக எண்ணினால் நாம் எம்பெருமானின் லீலைக்கு உகந்தவர்கள் ஆகிறோம் - #பெரியவாச்சான்பிள்ளை. இவர் வைணவ உரையாசியர்களுள் முதன்மையானவர். இவர் நாலாயிர
திவ்வியப் பிரபந்தம் முழுமைக்கும் உரையெழுதியுள்ளார். இதனால் இவரை “வியாக்கியானச் சக்கரவர்த்தி” (வியாக்கியானம் என்றால் விளக்க உரை) என்கிற பட்டத்தைப் பெற்றவர். இவர் வடமொழி தமிழ் இரண்டிலும் பெரும் புலமை பெற்றவர். பெரியவாச்சான் பிள்ளை ஆவணி ரோகிணியில் யாமுனாசார்யர் நாச்சியாரம்மன்
இருவருக்கும் மகனாக திருவெள்ளியங்குடி என்னும் திவ்யதேசத்திற்கு அருகில் உள்ள சங்கநல்லூர் என்னும் ஊரில் கிபி 1167ல் அவதரித்தார். ஆவணி ரோகிணியில் அவதரித்ததால் இவர் கண்ணனின் அம்சமாகவே கருதப்பட்டார். இயற்பெயர் ஸ்ரீ கிருஷ்ண பாதர். கலிகன்றியாகிய திருமங்கையாழ்வார் திருக்கலிகன்றிதாஸராகிய
இன்று #நவராத்திரி ஆரம்பம். நவராத்திரியில் துர்கா, லக்ஷ்மிய, ஸரஸ்வதி தேவிகளை பூஜிக்கிறோம். இருப்பது ஒரே பராசக்திதான். துர்க்கையாக இருக்கும்போது வீரம், சக்தி தருகிறாள். மஹாலக்ஷ்மியாகி தனங்களைத் தருகிறாள். ஸரஸ்வதியாகி ஞானம் தருகிறாள்.
ஆதிபராசக்தியான துர்க்கையைப் பார்வதியோடு
ஐக்கியப்படுத்திச் சொல்லலாம். ஹிமவானின் மகளானதால் மலைமகள். மஹாலக்ஷ்மி பாற்கடலில் தோன்றியதால் அலைமகள். ஸரஸ்வதி எல்லா ஞானமும் தருவதால் கலைமகள். பர்வதராஜ புத்திரியாக வந்த அம்பாளும், பாற்கடலில் பிறந்த மஹாலக்ஷ்மியும், இரண்டு மஹரிஷிகளுக்குப் பெண்களாகவும் அவதரித்திருக்கிறார்கள்.
மஹாலக்ஷ்மியை மகளாகப் பெற்று, சீராட்டி வளர்க்க வேண்டும் என்று பிருகு மஹரிஷி தபஸ் செய்தார். அதற்கிணங்கவே லக்ஷ்மிதேவி அவருக்குப் மகளாக பிறந்தாள். பிருகுவுக்குப் புத்திரியானதால் பார்கவி என்று பெயர் ஏற்பட்டது.
‘பார்கவி லோக ஜனனி க்ஷீரஸாகர கன்யகா’ எனறு ஸம்ஸ்கிருத அகராதியான ‘அமர கோசம்’
Who is the real culprit behind the crimes committed by Vijay Mallya? Shame on #ManmohanSingh and #Chidambaram to be named by the British court as being behind the fraud committed by Mallya. Hearing the Mallya case on Friday, Justice Emma Arbaughnott stated in clear terms that,
that, "Indian banks had grossly violated their own rules and regulations in lending to Mallya's airline company Kingfisher. This can be seen 'with closed eyes' she stated. The above remarks were with reference to the then Prime Minister Manmohan Singh and Finance Minister
Chidambaram ordering the loan to Mallya, despite the bank's objection. On Friday Judge Emma Arbhannot of the Westminster Magistrate Court of London has openly exposed the malpractices and corruption committed by Indian banks in giving loans to Vijay Mallya. "Does any bank officer
#சரம_ஸ்லோகம்
ஸ்ரீ வைஷ்ணவர்களாக இருப்பவர்கள் தினமும் சொல்ல வேண்டிய சுலோகம் இது. ஜீவாத்மாக்களை கரை சேர்க்கும் உயர்வான விஷயம் இதிலுள்ளது.
"சர்வ தர்மான் பரித்யஜ்ய
மாமேகம் சரணம் விரஜ
அஹம்த்வா சர்வ பாபேப்யோ
மோஷயிஷ்யாமி மாசுச"
இந்த நாலு வரிகளில் ஒவ்வொரு சொல்லுக்கும் உயர்வான பொருளுள்ளது.
1. சர்வதர்மான் பரித்யஜ்ய- இந்தப் பதத்திற்கு மட்டும் ஆசார்யர் வேதாந்த தேசிகன் ஆறு அர்த்தங்களைக் கற்பிக்கிறார்.
(அ) பக்தியோகம் முதல் வேறெந்த யோகத்தையும் முழுமையாக கடைபிடிக்க முடியாத நம் இல்லாமையை உணர்ந்து, இங்கிருக்கும் வெறுமையினை உணர்ந்து எல்லா வழிகளையும் விட்டுவிடு என்பது முதல்
பொருள்.
(ஆ) நம் கையில் ஒன்றுமில்லை. எந்த விதமான சக்தியும் இல்லாதவர்கள் என்ற நமது சிறுமையை உணர்வது இரண்டாவது அர்த்தம்.
(இ) சரணாகதிக்குச் சொல்லப்பட்ட விஷயங்களைத் தவிர வேறு அங்கங்கள் இல்லையென்று உணர்வது, ப்ரபத்தியொன்று தான் இறுதியானது, உத்தமம் என்று அறிவது தான் மூன்றாவது பொருள்.
மூக பஞ்சசதீ ஸ்தோத்ரத்தில் பாதாரவிந்த சதகம் 92வது ஸ்லோகத்தில் ‘ஸ்வஸங்கா³த் கங்கேலி ப்ரஸவஜனகத்வேன ச ஶிவே’ என்று ஒரு வரி. கங்கேலி, அசோகம், காமகேலி என்று சில மரங்கள் உள்ளன. அந்த மரங்கள் சுமங்கலிகள் வந்து பேசிக்கொண்டிருந்தாலோ காலால் உதைத்தாலோ நன்றாக பூக்கும் என்று ஓர் ஐதீகம். அதே போல்
அம்பாளுடைய பாதத்தினுடைய சம்பந்தம் ‘ஸ்வஸங்கா³த்’.. ‘கங்கேலி ப்ரஸவஜனகத்வேன ச ஶிவே’ – சாதாரண சுமங்கலி பெண்கள் பாதம் பட்டாலே கங்கேலி மரம் பூக்கும் என்றால்.. “நாரீ குலைக சிகாமணி:”அம்பாளுடைய பாதம்பட்டு அந்த மரம் எவ்வளவு சந்தோஷம் பட்டு எவ்வளவு பூக்கும்! சாதாரணமாக வசந்தகாலம் வந்தால் இந்த
மரங்கள் எல்லாம் கொஞ்சம் பூக்கும். அம்பாளுடைய பாதத் தொடர்பாலே நன்றாக பூக்கின்றன. அதனால் உன் பாதத்தை வசந்தகாலம்.. ஸுரபி என்று சொல்லலாம். “ஸுரபி” என்கிற சொல்லுக்கு மூன்று வித பொருள் உள்ளன. எல்லாமே அம்பாளுடைய பாதத்துக்கு பொருந்தும் என்று மூக கவி அந்த ஸ்லோகத்தில் சொல்கிறார்.
சிறந்த இந்திய வரலாற்றாசிரியர் எம்.ஏ கான் -
இஸ்லாம் பரவியது வாள்முனையிலேயே என்று தகுந்த ஆதாரங்களுடன் நிரூபிப்பதுடன்
கல்வியிலும், கலாச்சாரத்திலும், செல்வத்திலும் மிக மிக முன்னேறி இருந்த இந்தியா போன்ற பல நாடுகள் எவ்வாறு இஸ்லாமியர்களால் சின்னாபின்னப்படுத்தப்பட்டன, படுத்தப்பட்டுக்
கொண்டிருக்கின்றன என்பதையும் குறிப்பிட்டிருக்கிறார். 629-ஆம் வருடம் மலபார் கரையில் குடியேறிய அரேபிய முஸ்லிம் வியாபாரிகள் அங்கிருந்த இந்துப் பெண்களை மணந்தார்கள். பின்னர் அங்கிருந்த இந்துக்களை மதம் மாற்றினார்கள். அந்த முஸ்லிம்களின் எண்ணிக்கை பத்தொன்பதாம் நூற்றாண்டின் மத்தியில்
பல்கிப் பெருகியது. இஸ்லாமிய சூஃபிக்களின் தூண்டுதல்களின் பேரில் அந்த முஸ்லிம்கள் இந்துக்களுக்கு எதிராகவும் அப்போது மலபாரின் சில பகுதிகளை ஆண்ட போர்த்துக்கீசியர்களுக்கு எதிராகவும் அடிக்கடி ஜிகாத் செய்வதினை வழக்கமாகக் கொண்டிருந்தார்கள். 1836-ஆம் வருடத்திலிருந்து 1919-ஆம் வருடம் வரை