Tweet

Kapheros

30 Dec 20, 26 tweets, 15 min read

İspanyollar tarafından İnka İmparatorluğu'nun yıkılışıyla birlikte, yani yaklaşık 16. yüzyılın ortalarından itibaren, Latin Amerika'da bir efsane dolaşıyordu.

Hemen herkes, Güney Peru'nun And Dağları'yla Pasifik Okyanusu arasında sıkışıp kalmış

çöl yaylalarındaki devasa geometrik şekillerden söz ediyordu.
Ama bütün söylenenler rivayetten öteye geçmemişti. Çünkü, bu şekilleri gören bir tek kişi bile yoktu.
On altıncı yüzyılın ortalarında, İspanyol tarihçi Cieza de L’eon, 1553 yılında yazdığı kitabında

Nazca Çölü’ndeki garip işaretlerden söz eder

1926 yılının eylül ayında, Profosör Julio C. Tello önderliğindeki bir arkeolog ekibi,
Peru’nun güneyindeki bir çölün uzantısında yer alan Nazca Düzlüğündeki Cantallo’da kazı yaparken,

ekipteki iki üye o bölgedeki bir tepeye tırmandılar ve olağandışı şaşırtıcı bir keşifte bulundular.
Nazca’daki çölün sanki dev bir cismin ya da varlığın yapabileceği büyüklükte çizimlerle dolu olduğunu gördüler.

Çölde, yüzlerce düz, kıvrımlı çizgili, geometrik şekiller ve hayvan çizimleri vardı. Ancak bunlar o kadar büyüktü ki sadece yüksekten bakıldığında seçilebiliyordu.
1930’larda, bu muhteşem çizimlerin üzerinden uçan Peru Hava Kuvvetlerinin pilotlarının çektiği fotoğraflarla

arkeologların keşfi doğrulandı.
Dünya bu geoglifleri, 1939 yılında Peru’nun başkenti Lima’nın 400 kilometre güneyindeki Nazca ovası üzerinde gözlem uçuşu yapan Amerikalı arkeolog Paul Kosok’un ilk fotoğrafları çekmesi üzerine görmüş ve tanımış oldu.

Paul Kosok'un fotoğraflarından beri, bilim dünyası şu soruların yanıtını arıyor: Bu dev şekilleri kim, nasıl ve hangi amaçlarla çizdi
800’e yakın düz çizgi, 300’e yakın geometrik şekil, 70’e yakın canlı (kuş, balık, maymun, örümcek, insan, ağaç ve çiçek) gibi şekiller bulunmuştur

Düz çizgiler oldukça uzun olup aralarındaki en uzun olanların 14 kilometreyi bulabilirken, canlıları temsil eden biyomorfik çizgilerin uzunluğu 15 ile 360 metre arasında değişebilmektedir.

MÖ 200 ile MS 700 arasında tarihlendirilmektedirler

Bazı antropologlara göre Nazca Çizgileri, tanrıları mutlu etmek üzere tasarlandı.
O dönemde tanrıların göklerden insanları seyrettiğine inanılıyordu.
Araştırmacılar, dev çizimlerin bölgede bulunmayan, uzaktaki yağmur ormanlarında ve

sahil kıyılarında yaşayan egzotik kuşların tasvirleri olduğunu ortaya çıkardı.
Araştırmacılara göre, bu çizimler yağmur getirdiği düşünülen canlıların onuruna yapıldı. Bölge halkları hayatta kalmak için yağmura büyük ihtiyaç duyuyordu.

Bir kesim bunların uzaylılar tarafından çizilen bir takım sembollerin olduğuna inanıyordu.

Bazı teorilere göre ise çizimler güneş, ay ve bazı yıldızların konumunu gösteriyor ve bir tür gök takvimi olarak kullanılıyordu.

Bölgede yapılan kazılarda ise bir piramit, tapınaklar, koridorları birbirine bağlanan bir şehir planı ve bazıları mumyalanmış olan 30 bin kadar insan cesedi ortaya çıktı. Üstelik kazılardan çıkan eşyalar ve giysilerin üzerinde de Nazca çizgilerinde yer alan semboller bulunuyordu.

Bu çizgilerin bu kadar uzun süredir var olması, bölgedeki hava koşullarından kaynaklanıyor. Bölge, çok az yağmur alıyor ve rüzgâr neredeyse hiç yok.
Yani, bugün Nazca’ya gidip yere bir şey çizerseniz çizdiğiniz şekil uzun zaman boyunca orada kalır.

Bu dev çizgilerle ilgili ilk bilimsel açıklama Alman matematikçi Maria Reiche’den gelmiştir.
Yaptığı çalışmalar ile çizgilerin sırrının ancak bir kısmını açıklayabilen Reiche’nin kuramı, belli bir noktaya geldiğinde tıkanmaktaydı. Şekillerin Güneş, Ay ve

yıldızlardan bazılarının pozisyonlarını gösterdiğini ve bunların da insanlar tarafından tarım yaparken kullanıldığını söyleyen. Reiche’nin teorileri, çizgilerin bazıları için geçerli olabiliyorken, hayvan figürleri ile kısımları açıklamakta yetersiz kalmaktaydı.

Nazca’da yapılan kazılar ve araştırmalarda geoliflerin 12 kilometre kuzeybatı yönünde ortaya çıkarılan kazılarda (Cahuachi kazıları), çok sayıda eşya gün ışığına çıktı. Bu bölgede yapılan kazıları koordine eden İtalyan mimar ve arkeolog Guiseppe Orefici,

ayrıca burada 24 km kare genişliğinde dev bir nekropol ortaya çıkardı ve buraya tahminen 20 bin ile 30 bin kişi gömülmüştü.
Ortaya çıkarılan çok sayıda mumya, süs eşyası, müzik aleti gibi eşyaların arasında bulunan iki şey İtalyan arkeoloğun dikkatini çekmişti.

Üstlerinde geogliflerdeki çizgilere benzer şekillerin bulunduğu seramik vazolar, çanak çömlekler çıkarıldı. Bu eşyaların üzerinde de Nazca’daki yere çizilen desenlere benzer şekiller vardı.
Diğeri bir mezarda ortaya çıkarılan ölü töreni mantosu idi

Bu 2000 yıllık mantonun kenarlarına 500 tane küçük bebek işlenmişti.
Bebeklerin bir kısmı müzik aletleri çalıyor, diğerleri de ellerini havaya açmış bir şekilde dans ediyorlardı. Her bebeğin yaptığı hareketi bir başkası izliyordu.

İtalyan arkeolog, Nazca geogliflerinin dinsel bir ritüeli simgelediği tezini geliştirdi.
Nazca ile ilgili en tutarlı teori belki de John Reinhard tarafından üretildi. Onun, dağ – su – üretkenlik teorisi, antik güney Amerikalıların bu üç kavramı algılayış şekli ve

birbirleri ile olan bağlantısı üzerine kurulu.
Güney Amerika yerlileri için dağlar kutsaldır. Ayrıca dağlar bir su kaynağıdır. Reinhard bu düşünceden yola çıkarak Peru ve çevre kültürleri incelediğinde benzer motiflere karşılaştı.

Örneğin, Peru’da deniz kabuğu su aramak için kullanılan bir semboldür, zikzak motifler şimşeği temsil eder, akbaba figürü Latin Amerika’da genelde dağ tanrılarının mesajcısıdır ve örümcek ise yağmur işaretidir.

Nazca çizgilerinin ancak uzaylıların yardımıyla yapılabilecekleri fikri böylesine muazzam çizgilerin ancak tepeden bakılarak yapılabileceği iddiasına dayanmaktadır. Paranormal araştırmacı ve skeptik Joe Nickell, National Geographic’in Is It Real? programı için

sadece birkaç çubuk ve düğümlü kablo ile Nazca’daki meşhur “Örümcek” çizgisinin birebir aynısını oluşturmuştur.
Bazı araştırmacılar Nazca Çizgilerinin bir labirent oluşturduğunu iddia etti.
Bazı araştırmacılar ise antik bir hac yolunun bir parçası olduğunu iddia ediyor.

Yakın zamanda Nazca çizgileri çevresinde, aralarında sıra dışı yaratık betimlemelerinin de olduğu 143 jeoglif keşfedildi.

Nazca’nın sırrının üstündeki perde tam olarak kalkmış değil.