در «سی خاطره از عهد فرخنده پهلوی» در احترام به اشجار آمده است:
در تاریخ اسلامی ایرانیان داستان درخت سروی آمده که زبان به زبان از دیرباز میگفتند زرتشت درکاشمر (خراسان) آنرا غرس کرده بود و عمری 1400 ساله داشت که خلیفه متعصب و بی خرد عباسی متوکل دستور به قطع آن داده و امر کرده بود
در تاریخ اسلامی ایرانیان داستان درخت سروی آمده که زبان به زبان از دیرباز میگفتند زرتشت درکاشمر (خراسان) آنرا غرس کرده بود و عمری 1400 ساله داشت که خلیفه متعصب و بی خرد عباسی متوکل دستور به قطع آن داده و امر کرده بود
تنه آنرا بر 40 شتر حمل کنند و به دارالخلافه بغداد ببرند و از عجائب عبرت انگیز روزگار این که همانروزی که پیکر آن درخت محبوب از دروازه شرقی بغداد وارد میشد، جسد نامیمون آن خلیفه
معلون عباسی از دروازه غربی خارج میشدو مصداق این شعر محقق شد که میگوید:
معلون عباسی از دروازه غربی خارج میشدو مصداق این شعر محقق شد که میگوید:
یکی اره بر پای سروی نهاد
بدست وی آن سرو از پا فتاد
دگر روز دادش مکافات دست
ز سروی بیفتاد و پایش شکست
در باره این سرو که به سرو کشمر معروف است، آمده:
سرو کشمر را اشو زرتشت پیامبر #ایران،با دست خود از بهشت آورده و در زمین کشمر کاشته‌است.
بدست وی آن سرو از پا فتاد
دگر روز دادش مکافات دست
ز سروی بیفتاد و پایش شکست
در باره این سرو که به سرو کشمر معروف است، آمده:
سرو کشمر را اشو زرتشت پیامبر #ایران،با دست خود از بهشت آورده و در زمین کشمر کاشته‌است.
فردوسی در این باره سروده:
یکی شاخ سرو آورید از بهشت
بدروازه شهر کشمر بکشت
یک روز پیش از رسیدن درخت به بغداد، متوکل به قتل رسید و این مطابق پیش گویی زرتشت بود که گفته بود هر که این درخت را ببرد، کشته خواهد شد
یکی شاخ سرو آورید از بهشت
بدروازه شهر کشمر بکشت
یک روز پیش از رسیدن درخت به بغداد، متوکل به قتل رسید و این مطابق پیش گویی زرتشت بود که گفته بود هر که این درخت را ببرد، کشته خواهد شد
سرو خمیده(نشانه فروتنی و آزادگی) که نشانه #ایران و ایرانیان است.
«مزدک از معروف‌ترین شاگردان مانی، همچون سرو، آزاده بود و آزادی و آزادگی را می‌پرستید. پس از قتل او به دست کیقباد، پادشاه ساسانی، پیروانش برای بزرگداشتش، درخت سرو را به حالت سوگوار و خمیده نقش کردند
«مزدک از معروف‌ترین شاگردان مانی، همچون سرو، آزاده بود و آزادی و آزادگی را می‌پرستید. پس از قتل او به دست کیقباد، پادشاه ساسانی، پیروانش برای بزرگداشتش، درخت سرو را به حالت سوگوار و خمیده نقش کردند
علی اصغر حکمت نویسنده کتاب بالا مینویسد که برای جلوگیری از قطع درختان کهنسال در در دوران رضاشاه بزرگ، هئیت وزیران در نشست 15 سال 1317 تصویب نامه یی میگذرانند که بندهای ذیل را داشته :
اول- درختهای کهنسال کشور شاهنشاهی از هر رقم و در هر نقطه اعم از شهر یا ده یا باغهای دولتی
اول- درختهای کهنسال کشور شاهنشاهی از هر رقم و در هر نقطه اعم از شهر یا ده یا باغهای دولتی
و شهرداری یا در مساجد و اماکن مذهبی بوده باشدهمینکه بیش از صد سال عمر داشته باشد بریدن آنها ممنوع است.
دوم- فرمانداریها و شهرداریها در کلیه نقاط مکلف اند لیست این قبیل درختان را با تصدیق مالک یا کدخدای ده یا متولی محل وقفی تهیه و به وزارت کشور بفرستند.
دوم- فرمانداریها و شهرداریها در کلیه نقاط مکلف اند لیست این قبیل درختان را با تصدیق مالک یا کدخدای ده یا متولی محل وقفی تهیه و به وزارت کشور بفرستند.
سوم- هر گاه بریدن درخت کهنسالی در یک نقطه بر حسب ضرورت لازم باشد با پروانه قبلی وزرات کشور مجاز خواهد بود.
چهارم- اجرای این تصویب نامه بر طبق آئین نامه ای خواهد بود که از طرف وزرات کشور تهیه و ابلاغ خواهد شد
نخست وزیر محمود جم
چهارم- اجرای این تصویب نامه بر طبق آئین نامه ای خواهد بود که از طرف وزرات کشور تهیه و ابلاغ خواهد شد
نخست وزیر محمود جم
این حکم دولتی از آن وقت تا سال 1320 باقی و بدقت رعایت میشدتا نحوست روز سوم شهریور 1320 که کارهای مملکت آشفته گشت و این تصویب نامه هم فراموش شد
تصحیح: 15 اسفند سال 1317
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
