#رشته_توییت
پرویز صیاد، اصولگرایی واقعی که به راستی هیچگاه سر خم نکرد
۱.
صحبت از تولد پرویز صیاد است (نمیدانم درست است یا نه) اما این موضوع را بهانهای میکنم برای نوشتن از یکی از مهمترین نامهای تاریخ سینما، تلویزیون و تئاتر ایران.
۲. ترکیب حیرتآوری از استعداد، علاقه و توانایی با فعالیت پربار و تاثیرگذار در گونههای مختلف هنرهای نمایشی، پرویز صیاد را به نام تکرارنشدنی تاریخ هنر ایران تبدیل کرده است.
۳. فقط اشاره به خلق شخصیت نمایشی «صمد» به عنوان بیتکرارترین شخصیت نمایشی در بیان دوگانههای اجتماعی و سیاسی که تا همین امروز مقلدانی چون مهران مدیری با بازآفرینی آن، نام و اعتبار برای خود میگیرند برای ذکر اهمیت آقای صیاد کافی است.
۴. نقشش در حمایت و تداوم جریان سینمای متفاوت و روشنفکری ایران و همکاری با نامهایی چون علی حاتمی، ابراهیم گلستان، سهراب شهیدثالث و ناصر تقوایی بینظیر است و از سوی دیگر تلاشهایش دربالندگی اقتصاد هنر با تاسیس مراکز فرهنگی و هنری و ساخت پرفروشترین فیلمها او را بیتکرار کرده است.
۵. او همه این افدامات را تا ۳۹ سالگی انجام داد.
او پس از انقلاب نمایش ستایش برانگیزی از یک اصولگرای واقعی ارائه داد. او گفت با حکومت «سینما سوزان» کاری ندارد و ۴۲ سال است بر سر این اعتقاد ایستاده است.
۶. او میگفت حکومت جمهوری اسلامی ایران با سینماسوزی بر سر کار آمده و بر همین اساس فعالیت هنری در این حکومت را بیمعنی میدانست و از همکارانش خواست با این حکومت همکاری نکنند. بر سر این اعتقاد با انبوهی از اتهامات و تکفیرها مواجه شد.
۷. گفتند با اصل فیلمسازی و خلق کار هنری مخالف است. هرچقدر توضیح داد که با فیلمهای ارزشمند همکارانش مخالف نیست و با اعتباری که حکومت از این فیلمها میگیرد مخالف است، حرفش شنیده نشد. نمیخواستند که بشنوند.
۸. ۴۲ سال بعد از انقلاب ۵۷ و در اوج دوران دوگانهگراییهایی، حالا فرصت مناسبی است برای اندیشیدن به اعتقاد و شیوه پرویز صیاد. نسبت سینمای ایران و حکومت جمهوری اسلامی ایران چیست؟ کدام بیشتر به یکدیگر خدمت کرده است؟ سینمای ایران چه میزان اعتبار برای حکومت «سینماسوزان» آورده است؟
۹. آقای پرویز صیاد تمام قد به احترام استواری بر عقیده و اعتقادتتان کلاه از سر بر میدارم. بمانید برای فرهنگ و هنر ایران.
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
روز تولد بهمن فرمانآراست. سازنده یکی از بهترین اقتباسهای سینمای ایران («شازده احتجاب») و از چهرههای مهم دهه ۵۰ با حضور تاثیرگذار در جریان سینمای متفاوت آن مقطع ایران. دربارهاش این سالها بسیار نوشته شده است. بویژه همین روزها که کتابی هم از او منتشر شده است. من اما .../۱
بخشی از کتاب «سراب سینمای اسلامی» نوشته رضا علامهزاده را که در آن خاطرهای از حضور آقای فرمانآرا در جشنواره مونترال سال ۱۹۸۹ بیان شده است، نقل کنم:
«در لحظه ورود به محل اقامتم در مونترال، در سرسرای هتل چشمم به سیدمحمد بهشتی خورد که گوشهای با بهمن فرمانآرا مشغول صحبت بود. ../۲
با اینکه با فرمانآرا آشنایی طولانی داشتم ولی برای اینکه با بهشتی همسخن نشوم به سویش نرفتم. نیم ساعت بعد تلفن اتاقم زنگ زد. بهمن فرمانآرا بود. به اتاقم آمد. نیمساعتی با هم حرف زدیم. گفت تماسش با بهشتی دلیل تائید او و سیاستهایش نیست بلکه عادتا به کسی که از او در مورد .../۳
#رشته_توییت
وقتی کیارستمی، مهرجویی و کیمیایی به مقبره خمینی رفتند
۱. دیدن عباس کیارستمی در #غیررسمی که پای صحبتهای علی خامنهای نشسته است، گروهی را به تعجب واداشته است. هرچند تلویزیون جمهوری اسلامی پیشتر تصاویر حضور او و علی حاتمی در دیدار
۲. سال ۷۳ سینماگران با علی خامنهای را پخش کرده (و من هم در رشته توئیتی آن را یادآور شده بودم) اما گویی برای بسیاری تازگی داشت. آنچه حالا در این رشته توئیت میخواهم به آن اشاره کنم هم با آنکه پیشتر پخش شده اما احتمالا برای بسیاری دیده نشده محسوب میشود.
۳. بهمن ماه سال ۱۳۷۵ عزتالله ضرغامی معاون سینمایی وقت وزارت ارشاد جمع بسیار پرتعدادی از سینماگران را به قبر خمینی برد. از تقریبا تمام سینماگران فعال آن زمان خواسته شد تا در این برنامه حاضر شوند. بویژه که این برنامه در روزهای آغازین جشنواره فیلم فجر پانزدهم برگزار میشد.
#رشته_توییت
تولد بهرام بیضایی، ویژه برنامه صحنه و یک یادآوری تاریخی
۱. پنجم دی ماه بهرام بیضایی ۸۲ ساله میشود. او از پس بیش از ۶ دهه خلق هنری تاثیرگذار مداوم، حالا از مهمترین مشاهیر فرهنگی معاصر ایران است.
مجله این هفته #صحنه رادیو فردا ویژهبرنامهای است درباره فیلمهای او.
۲. در این ویژهبرنامه نوشابه امیری، محمد عبدی، امیر پوریا و من مروری کردهایم بر ده فیلم بلند کارنامه آقای بیضایی، نسبت آنها با دوران ساختشان و ردیابی تحولات سیاسی و اجتماعی ایران. این شماره صحنه را از اینجا میتوانید بشنوید. radiofarda.com/a/30991095.html
۳. و تولد آقای بیضایی را بهانهای میکنم برای بازخوانی یکی از انبوه برخوردهای امنیتی با او در حکومت جمهوری اسلامی ایران: احضار و بازجویی از او در زیرزمین اداره اماکن نیروی انتظامی.
#رشته_توییت
دیدارهای سینماگران با رهبر جمهوری اسلامی ایران
۱. توجه علی خامنهای به سینما پوشیده نیست. او تحولات سینما را از نزدیک دنبال میکند و ضمن تماشای بسیاری از فیلمهای ایرانی، هرچند سال یک بار دیدارهایی هم با سینماگران دارد. مروری تاریخی میکنیم بر نکات مهم این دیدارها.
۲. یکی از مهمترین موارد از دیدارهای رهبر جمهوری اسلامی ایران با سینماگران به بهمن سال ۱۳۷۳ مربوط میشود. نکته قابل توجه درباره این دیدار حضور عباس کیارستمی و علی حاتمی در آن بود. افراد دیگری چون ایرج طهماسب، محمدمهدی دادگو و جلال مقدم هم حاضر بودند.
۳. حضور سینماگران فعال در پیش از انقلاب یا نزدیک به طیفهای غیرمذهبی در دیدارهای آقای خامنهای با سینماگران در سالهای گذشته بارها اتفاق افتاده است. در دیدار تابستان ۱۳۸۰ با آقای خامنهای، علی نصیریان از لزوم توجه به تئاتر صحبت کرد.
#رشته_توییت
محمدعلی زم، از اقتدار در حوزه هنری تا سکوت دوستانش پس از اعدام فرزند
۱. پیش از آنکه نام محمدعلی زم در سالهای اخیر بخاطر اقدامات و عملکرد فرزندش، روحالله در رسانههای مختلف مطرح شود، نام او به دلیل مدیریت یکی از نهادهای برآمده از انقلاب سال ۵۷ خبرساز بود.
۲. حوزه هنری که ابتدا «حوزه اندیشه و هنر اسلامی» نام داشت، محل گردهمایی افرادی بود که پیش از انقلاب سوابق محدودی از انجام برخی فعالیتهای هنری در حد اجرای تئاتر و تعزیه، داستان و شعرخوانی مذهبی در مساجد تهران داشتند و پس از انقلاب به دنبال تسخیر فضای فرهنگی کشور بودند.
۳. مسجد جوادالائمه در جنوب غربی تهران یکی از مراکز مهم چنین فعالیتهایی در پیش از انقلاب سال ۵۷ بود. جایی که محمدعلی زم در آن سخنرانی انقلابی میکرد و محسن مخملباف، مجید مجیدی، امیرحسین فردی، فرجالله سلحشور، رسول ملاقلیپور، محمد تختکشیان، محمد کاسبی و افراد دیگری فعال بودند.
#رشته_توییت
۱. نزدیکی مجید مجیدی به رهبر جمهوری اسلامی ایران موضوع تازهای نیست اما چگونه آقای مجیدی به یکی از اصلیترین سینماگران مورد اعتماد بالاترین مقام سیاسی جمهوری اسلامی ایران تبدیل شد؟
برای پاسخ به این سئوال باید داستان ساخت و نمایش فیلم «بدوک» را مرور کرد.
۲. مجید مجیدی در سالهای پایانی دهه ۶۰ پس از حضورهای مختلف به عنوان بازیگر فیلمهای ایدئولوژیک نظام جمهوری اسلامی تصمیم گرفت تا خود به عنوان کارگردان وارد عرصه فیلمسازی شود: «در سینمای ما، حرف اول را کارگردان میزند. من همانقدر که سر «بایکوت» زحمت کشیدم، سر فیلمهای دیگر ...
۳. هم کشیدم ولی حاصلی به همراه نداشت. تازه در «بایکوت» هم بابت آن همه زحمت، چه چیزی نصیب من شد؟ (گفت و گو با ماهنامه فیلم، شماره ۹۴)
او که یکی از چهرههای شاخص برآمده از حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی بود در زمانه آشکار شدن دگرگونی محسن مخملباف، چهره شاخص این جریان، احساس ...