#رشته_توییت
وقتی کیارستمی، مهرجویی و کیمیایی به مقبره خمینی رفتند
۱. دیدن عباس کیارستمی در #غیررسمی که پای صحبتهای علی خامنهای نشسته است، گروهی را به تعجب واداشته است. هرچند تلویزیون جمهوری اسلامی پیشتر تصاویر حضور او و علی حاتمی در دیدار
۲. سال ۷۳ سینماگران با علی خامنهای را پخش کرده (و من هم در رشته توئیتی آن را یادآور شده بودم) اما گویی برای بسیاری تازگی داشت. آنچه حالا در این رشته توئیت میخواهم به آن اشاره کنم هم با آنکه پیشتر پخش شده اما احتمالا برای بسیاری دیده نشده محسوب میشود.
۳. بهمن ماه سال ۱۳۷۵ عزتالله ضرغامی معاون سینمایی وقت وزارت ارشاد جمع بسیار پرتعدادی از سینماگران را به قبر خمینی برد. از تقریبا تمام سینماگران فعال آن زمان خواسته شد تا در این برنامه حاضر شوند. بویژه که این برنامه در روزهای آغازین جشنواره فیلم فجر پانزدهم برگزار میشد.
۴. روزهای اقتدار و نفوذ سعید امامی بر فرهنگ و هنر ایران بود. توجه مدیران سینمایی و هدایت پشت پرده وزارت اطلاعات در این برنامه، حضور سینماگران شاخص دوران پیش از انقلاب بود. برهمین اساس از تقریبا تمام سینماگران شاخص پیش از انقلاب خواسته شد در این برنامه ادای احترام حاضر باشند.
۵. از کارگردانان شاخص مسعود کیمیایی، داریوش مهرجویی و عباس کیارستمی قبول کردند و رفتند اما بهرام بیضایی و ناصر تقوایی باوجود تاکیدات بسیار به آنها که عدم حضورشان تبعات خواهد داشت، حاضر به شرکت در آن نشدند. (علی حاتمی آن زمان از دنیا رفته بود.)
۶. از گروهی که به عنوان ۵ نماد بازیگری بعد از انقلاب یاد میشود عزتالله انتظامی، محمدعلی کشاورز، علی نصیریان و جمشید مشایخی حاضر بودند. از بازیگران زن هم حضور افرادی چون فخری خوروش، شهلا ریاحی و نادره قابل توجه بود.
۷. عزتالله ضرغامی مدیروقت سینمایی وزارت ارشاد از همان زمان تاکنون از این برنامه به عنوان یکی از موفقیتهای دوران مدیریتش یاد میکند. در میانه برنامه یحیی رحیمصفوی که آن زمان قائم مقام فرمانده سپاه پاسداران بود به جمع سینماگران پیوست. او بعدا فرمانده کل سپاه پاسداران شد.
۸. داریوش مهرجویی و عباس کیارستمی تا پایان مراسم نماندند و رفتند اما مسعود کیمیایی ماند تا کنار یحیی رحیم صفوی به نوحههای صادق آهنگران در کنار دیگر سینماگران گوش کند.
۹. عکسهایی از این برنامه که عزتالله ضرغامی هرازچندی به نشانه افتخار و موفقیت منتشر میکند.
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
#رشته_توییت
تولد بهرام بیضایی، ویژه برنامه صحنه و یک یادآوری تاریخی
۱. پنجم دی ماه بهرام بیضایی ۸۲ ساله میشود. او از پس بیش از ۶ دهه خلق هنری تاثیرگذار مداوم، حالا از مهمترین مشاهیر فرهنگی معاصر ایران است.
مجله این هفته #صحنه رادیو فردا ویژهبرنامهای است درباره فیلمهای او.
۲. در این ویژهبرنامه نوشابه امیری، محمد عبدی، امیر پوریا و من مروری کردهایم بر ده فیلم بلند کارنامه آقای بیضایی، نسبت آنها با دوران ساختشان و ردیابی تحولات سیاسی و اجتماعی ایران. این شماره صحنه را از اینجا میتوانید بشنوید. radiofarda.com/a/30991095.html
۳. و تولد آقای بیضایی را بهانهای میکنم برای بازخوانی یکی از انبوه برخوردهای امنیتی با او در حکومت جمهوری اسلامی ایران: احضار و بازجویی از او در زیرزمین اداره اماکن نیروی انتظامی.
#رشته_توییت
دیدارهای سینماگران با رهبر جمهوری اسلامی ایران
۱. توجه علی خامنهای به سینما پوشیده نیست. او تحولات سینما را از نزدیک دنبال میکند و ضمن تماشای بسیاری از فیلمهای ایرانی، هرچند سال یک بار دیدارهایی هم با سینماگران دارد. مروری تاریخی میکنیم بر نکات مهم این دیدارها.
۲. یکی از مهمترین موارد از دیدارهای رهبر جمهوری اسلامی ایران با سینماگران به بهمن سال ۱۳۷۳ مربوط میشود. نکته قابل توجه درباره این دیدار حضور عباس کیارستمی و علی حاتمی در آن بود. افراد دیگری چون ایرج طهماسب، محمدمهدی دادگو و جلال مقدم هم حاضر بودند.
۳. حضور سینماگران فعال در پیش از انقلاب یا نزدیک به طیفهای غیرمذهبی در دیدارهای آقای خامنهای با سینماگران در سالهای گذشته بارها اتفاق افتاده است. در دیدار تابستان ۱۳۸۰ با آقای خامنهای، علی نصیریان از لزوم توجه به تئاتر صحبت کرد.
#رشته_توییت
محمدعلی زم، از اقتدار در حوزه هنری تا سکوت دوستانش پس از اعدام فرزند
۱. پیش از آنکه نام محمدعلی زم در سالهای اخیر بخاطر اقدامات و عملکرد فرزندش، روحالله در رسانههای مختلف مطرح شود، نام او به دلیل مدیریت یکی از نهادهای برآمده از انقلاب سال ۵۷ خبرساز بود.
۲. حوزه هنری که ابتدا «حوزه اندیشه و هنر اسلامی» نام داشت، محل گردهمایی افرادی بود که پیش از انقلاب سوابق محدودی از انجام برخی فعالیتهای هنری در حد اجرای تئاتر و تعزیه، داستان و شعرخوانی مذهبی در مساجد تهران داشتند و پس از انقلاب به دنبال تسخیر فضای فرهنگی کشور بودند.
۳. مسجد جوادالائمه در جنوب غربی تهران یکی از مراکز مهم چنین فعالیتهایی در پیش از انقلاب سال ۵۷ بود. جایی که محمدعلی زم در آن سخنرانی انقلابی میکرد و محسن مخملباف، مجید مجیدی، امیرحسین فردی، فرجالله سلحشور، رسول ملاقلیپور، محمد تختکشیان، محمد کاسبی و افراد دیگری فعال بودند.
#رشته_توییت
۱. نزدیکی مجید مجیدی به رهبر جمهوری اسلامی ایران موضوع تازهای نیست اما چگونه آقای مجیدی به یکی از اصلیترین سینماگران مورد اعتماد بالاترین مقام سیاسی جمهوری اسلامی ایران تبدیل شد؟
برای پاسخ به این سئوال باید داستان ساخت و نمایش فیلم «بدوک» را مرور کرد.
۲. مجید مجیدی در سالهای پایانی دهه ۶۰ پس از حضورهای مختلف به عنوان بازیگر فیلمهای ایدئولوژیک نظام جمهوری اسلامی تصمیم گرفت تا خود به عنوان کارگردان وارد عرصه فیلمسازی شود: «در سینمای ما، حرف اول را کارگردان میزند. من همانقدر که سر «بایکوت» زحمت کشیدم، سر فیلمهای دیگر ...
۳. هم کشیدم ولی حاصلی به همراه نداشت. تازه در «بایکوت» هم بابت آن همه زحمت، چه چیزی نصیب من شد؟ (گفت و گو با ماهنامه فیلم، شماره ۹۴)
او که یکی از چهرههای شاخص برآمده از حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی بود در زمانه آشکار شدن دگرگونی محسن مخملباف، چهره شاخص این جریان، احساس ...
فیلم ایرانی اسکار
مطابق پیش بینیها، بنیاد سینمایی فارابی فیلم «خورشید» ساخته مجید مجیدی را به عنوان نماینده ایران به اسکار معرفی کرد. در رقابت میان جریانهای داخلی قدرت در سینما، مجید مجیدی نشان داد چهره مهمتری از محمدحسین مهدویان است. /۱
بر اساس خبر منتشر شده از بنیاد فارابی، مشخص شده است که دو فیلم «جنایت بیدقت» شهرام مکری و «دشت خاموش» احمد بهرامی حتی مورد بررسی قرار نگرفتهاند. دو فیلمی که با مضامین انتقادی به نظر میرسید شاید بتوانند تهدیدی برای مدعیان حکومتی معرفی به اسکار باشند./۲
موفقترین فیلم امسال سینمای ایران در جشنوارههای معتبر، «شیطان وجود ندارد» محمد رسولاف هم مطابق انتظار اصلا بررسی نشده است. بهانه توجه نکردن به این فیلم ها اکران نشدن آنهاست که در همه سالهای گذشته مانع حضور فیلمهای انتقادی ایران در اسکار بوده است. /۳
#رشته_توییت
۱.
گر بدین سان زیست باید پاک
من چه ناپاکم اگر ننشانم از ایمان خود، چون کوه
یادگاری جاودانه بر تراز بی بقای خاک!
فیلم «بانو» با این سروده احمد شاملو به پایان میرسد. یکی از بهترین ساختههای داریوش مهرجویی که ۷ سال اجازه نمایش نداشت. این داستان توقیف «بانو»ست.
۲. داریوش مهرجویی از همان زمان ناتمام گذاشتن همراهیاش با غلامحسین ساعدی و بازگشت به ایران در اواسط دهه ۶۰ زیر سایه سوظن مدام مدافعان فرهنگی سرسخت جمهوری اسلامی بود. «اجارهنشینها» از نظر این گروه، اثری در رد انقلاب و نوعی پیشبینی از فروپاشی نظام برآمده از انقلاب ارزیابی میشد.
۳. این گروه، مدیران سینمایی وزارت ارشاد محمد خاتمی را به وادادگی و انعطاف در برابر طیف سینماگران روشنفکر باقیمانده از نظام پیشین ایران متهم می کردند. داستان نامه معروف محسن مخملباف به محمد بهشتی درباره این فیلم تکراریتر از ذکر دوباره است.