Thread by @magago

The dig ('La excavación'), publicada desde onte en Netflix, é un destes grandes filmes británicos con todos os ingredientes: pazo, 'arriba e abaixo' social, guerra mundial, amores e paixóns imposibles, personaxes profundas. E todo un retrato das tensións da arqueoloxía. 👇

O filme describe a escavación das mámoas de Sutton Hoo (partíame de risa coa tradución como 'montículos'), un dos sitios arqueolóxicos máis importantes de Gran Bretaña e clave para entender as culturas saxonas do século VII, da que se sabía moi pouco. (Os seus suevos, vaia).

A propietaria do pazo encarga a un 'excavator' local, Basil Brown, a intervención: un granxeiro con afeccións arqueolóxicas. Recoméndanllo no museo local, onde pensan que non o precisan eses días para os seus proxectos arqueolóxicos. Brown coñece cada palmo da terra de Suffolk.

A propietaria pídelle escavar unha mámoa que Basil rexeita. Di que xa andiveron esfuracando aí hai tempo (apréciase polo afundimento central, como nas nosas mámoas) e non debe quedar nada. Pero a propietaria ten unha 'intuición' que ao final resulta certa.

Cando Sutton Hoo se revela importante, os arqueólogos do Museo Británico desprezan e desprazan a Basil de diferentes xeitos. Velaí campea unha tensión de sempre: como 'recoñecer' o traballo dos locais nunha excavación científica. O cotián nunha intervención galega, tamén.

Outro clásico: é a propietaria dos terreos quen quere que se faga unha visita guiada para os veciños. Os arqueólogos son reticentes, non entenden por que. A señora obrígaos.

Hoxe mellorouse moito neste sentido. Pero o que se ve no filme eu téñoo vivido aquí non hai tanto.

E o terceiro detalle é o que poderiamos chamar a 'arqueoloxía de prestixio'. Ao principio os arqueólogos non lles interesaban as mámoas: pensaban que darían obxectos perralleiros.

Eles queren escavar unha vila romana. Un relato real e consistente, non sombras do pasado.

Pero os locais lembran o folclore.

As mozas da aldea deitábanse sobre as mámoas para quedaren preñadas.

E especulan cos vikingos, que de aquela, nos anos 30, non tiñan tanto glamour coma hoxe. Non tiñan ese relato actual.

E iso é o que queren escavar.

O interesante de The Dig é que os alucinantes tesouros de Sutton Hoo apenas se ven. O que interesa é o que provoca a investigación do pasado. A tensión entre ciencia e emoción, entre profesional e afeccionado, entre o local e o académico.

Todos estes temas que aparecen en #thedig tratámolos en Herdeiros pola forza (2012).

E creo que axudamos a superar certas actitudes e a conseguir un pouco máis de encaixe entre estas tensións (a partir de facelas visibles).