เสียงหัวเราะจากคนอื่นดังลั่ง เกะโทยิ้มจางๆกับภาพที่แสนสงบสุขตรงหน้า เขาอยากจะให้ช่วงเวลาแบบนี้มันอยู่ไปได้อีกนานๆจัง
หลังจากที่ทั้งสองคนฝึกเสร็จเกะโทมีแพลนที่จะพาทั้งคู่ไปซืเอเสื้อผ้าข้างของเครื่องใช้เพิ่ม ตอนแรกโชโกะก็จะไปช่วยเลือกด้วยแต่เธอติดธุระเลยมาไม่ได้ เขาเลยต้องพาเธอมา
หลังจากที่ทั้งสองคนฝึกเสร็จเกะโทมีแพลนที่จะพาทั้งคู่ไปซืเอเสื้อผ้าข้างของเครื่องใช้เพิ่ม ตอนแรกโชโกะก็จะไปช่วยเลือกด้วยแต่เธอติดธุระเลยมาไม่ได้ เขาเลยต้องพาเธอมา
ซื้อของเอง ชาบหนุ่มพาเด็กสาวทั้งสองมาห้าง พอเห็นคนมากมายสองสาวก็จับมือและหลบหลังเขากันใหญ่เลย คนผมดำหลุดหัวเราะออกมาก่อนจะเดินไปที่ร้านขายเสื้อผ้า
"แหงะ สุงุรุ ทำไมอยู่ที่นี้ละ"
เสียงที่คุ้นเคยดังขึ้นชายหนุ่มหันไปตามต้นเสียงก็เจอเด็กสาวผมสีดำที่ถูกมัดเป็นเปียไพล่หลังกับที่คาดผม
"แหงะ สุงุรุ ทำไมอยู่ที่นี้ละ"
เสียงที่คุ้นเคยดังขึ้นชายหนุ่มหันไปตามต้นเสียงก็เจอเด็กสาวผมสีดำที่ถูกมัดเป็นเปียไพล่หลังกับที่คาดผม
"ริโกะจัง ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ"
เกะโทรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยก่อนจะเปลี่ยนกลับมายิ้มอย่างรวดเร็ว เขารู้สึกยินดีที่ได้เจอเด็กสาวคนนี้เหมือนกัน
เมื่อปีที่แล้วเกะโทและโกะโจทั้งสองคนได้รับภารกิจปกป้องเซโชไทจนกว่าจะหลอมรวมกับเทนเกน ซึ่งคนคนนั้นคืออามไน ริโกะ ตอนแรกเด็กสาวก็ตั้งใจที่
เกะโทรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยก่อนจะเปลี่ยนกลับมายิ้มอย่างรวดเร็ว เขารู้สึกยินดีที่ได้เจอเด็กสาวคนนี้เหมือนกัน
เมื่อปีที่แล้วเกะโทและโกะโจทั้งสองคนได้รับภารกิจปกป้องเซโชไทจนกว่าจะหลอมรวมกับเทนเกน ซึ่งคนคนนั้นคืออามไน ริโกะ ตอนแรกเด็กสาวก็ตั้งใจที่
จะหลอมรวมแต่ว่าเธอก็ปฏิเสธการหลอมรวม แน่นอนว่าพวกเขาทั้งสองคนก็ตอบรับข้อเสนอนั้น ตอนนี้เธอก็เป็นแค่เด็กผู้หญิงธรรมดาที่ไม่ต้องยุ่งเกี่ยวกับโลกไสเวทย์แล้ว จะมีแค่พวกเขาที่แวะเวียนเข้าไปคอยดูแลไม่ให้โดนพวกนักสาปแช่งทำร้าย ตอนนี้เธอก็มีชีวิตที่ปกติดีแบบที่เด็กๆทุกคนสวมควรได้รับ
"นายมาซื้อของหรอ แล้วซาโตรุหาย ไ ป ไ ห..."
เสียงของริโกะขาดหายไปเมื่อเด็กสาวหันมามองสองสาวมิมิโกะกับนานาโกะที่อยู่ข้างกายเกะโท ดวงตาของเธอเบิกกว้างอย่างตกใจ
"เด็ก! เอ๋ เด็ก!! นะ นี้ลูกนายหรอ ไม่สิ หรือว่าน้องสาว?"
"อือ มันซับซ้อนนิดหน่อยนะ"ชายหนุ่มหัวเราะเบาๆ เขาก็ไม่รู้จะ
เสียงของริโกะขาดหายไปเมื่อเด็กสาวหันมามองสองสาวมิมิโกะกับนานาโกะที่อยู่ข้างกายเกะโท ดวงตาของเธอเบิกกว้างอย่างตกใจ
"เด็ก! เอ๋ เด็ก!! นะ นี้ลูกนายหรอ ไม่สิ หรือว่าน้องสาว?"
"อือ มันซับซ้อนนิดหน่อยนะ"ชายหนุ่มหัวเราะเบาๆ เขาก็ไม่รู้จะ
อธิบายยังไงดี เด็กสาวตัวเล็กทั้งสองเองก็มองริโกะอย่างไม่ไว้ใจ เกะโทลูบหัวเบาๆ
"อ้อจะว่าไปริโกะจังรู้จักร้านขายเสื้อผ้าเด็กบ้างไหม"
"รู้จักสิ ทำไมหรอ"
"จะไปเลือกเสื้อผ้าให้มิมอโกะกับนานาโกะนะ"
"ให้เค้าช่วยไหม ถ้าเป็นผญ.ด้วยกันน่าจะช่วยได้นะ!!" เด็กสาวพูดอย่างกระตือรือร้น ริโกะ
"อ้อจะว่าไปริโกะจังรู้จักร้านขายเสื้อผ้าเด็กบ้างไหม"
"รู้จักสิ ทำไมหรอ"
"จะไปเลือกเสื้อผ้าให้มิมอโกะกับนานาโกะนะ"
"ให้เค้าช่วยไหม ถ้าเป็นผญ.ด้วยกันน่าจะช่วยได้นะ!!" เด็กสาวพูดอย่างกระตือรือร้น ริโกะ
เป็นลูกคนเดียว ไม่มีพี่น้อง เพราะงั้นตอนเห็นเด็กๆทั้งสองคนเธอก็รู้สึกเอ็นดูมากๆ เธออยากมีประสบการณ์เป็นพี่สาวที่เลือกเสื้อผ้าให้น้องของตัวเองมาตลอดเลยด้วย
"ถ้าไม่รบกวนริโกะจังนะ"
"ยินดีเลยล่ะ!!" ดวงตาของเด็กสาวเป็ยประกายอย่างตื่นเต้น เกะโทหลุดหัวเราะออกมา ท่าทีของเธอมันน่ารัก
"ถ้าไม่รบกวนริโกะจังนะ"
"ยินดีเลยล่ะ!!" ดวงตาของเด็กสาวเป็ยประกายอย่างตื่นเต้น เกะโทหลุดหัวเราะออกมา ท่าทีของเธอมันน่ารัก
เอาเสียมากๆ ริโกะนั่งยองๆเอื้อมมือมาหาทั้งสองคน มิมิโกะดูจะยังกลัวอยู่แต่นานาโกะที่เห็นว่าริโกะสนิทกับท่านเกะโท เธอเลยเชื่อใจยื่นมือไปจับ
หลังจากนั้นพวกเขาทั้งสี่คนก็ออกไปซื้อเสื้อผ้า เด็กสาวผมเปียช่วยสองสาวเลือกเสื้อผ้าอย่างสนุกสนาน เกะโทได้แต่มองอย่างไกลๆพร้อมยิ้ม
หลังจากนั้นพวกเขาทั้งสี่คนก็ออกไปซื้อเสื้อผ้า เด็กสาวผมเปียช่วยสองสาวเลือกเสื้อผ้าอย่างสนุกสนาน เกะโทได้แต่มองอย่างไกลๆพร้อมยิ้ม
มันเป็นภาพที่น่าเอ็นดูมาก เขาก็มีไปช่วยเลือกบ้างแต่หน้าที่หลักๆของชายหนุ่มคือการควักตังค์จ่ายเงินให้ หฃังจากเลือกเสื้อผ้าริโกะก็ชวนไปซื้ออุปกรณ์เครื่องใช้อย่างอื่น เมื่อซื้อจนหนำใจแล้วพวกเขาทั้งหมดก็เดินไปซื้อไอติมกินกัน
"ขอบคุณที่ช่วยเลือกเสื้อผ้านะคะ ริโกะเน่จัง"
"ยินดีจ้าๆ"
"ขอบคุณที่ช่วยเลือกเสื้อผ้านะคะ ริโกะเน่จัง"
"ยินดีจ้าๆ"
หญิงสาวยิ้มอย่างเอ็นดู เกะโทเห็นทั้งสามสนิทสนมกันดีก็พลอยยิ้มออกมาด้วย ริโกะเขยิบตัวมาใกล้ๆเขาพร้อมกระซิบ
"ปกติมิมิโกะกับนานาโกะพักอยู่ที่โรงเรียนใช่ไหม"
"ใช่แล้วทำไมหรอ"
"อือ คือ เค้าขอแวะไปเยี่ยมทั้งสองที่โรงเรียนบ้างได้ไหม"
เขาเลิกคิ้วเล็กน้อยก่อนจะหลุดยิ้ม "แน่นอน แต่ต้อง
"ปกติมิมิโกะกับนานาโกะพักอยู่ที่โรงเรียนใช่ไหม"
"ใช่แล้วทำไมหรอ"
"อือ คือ เค้าขอแวะไปเยี่ยมทั้งสองที่โรงเรียนบ้างได้ไหม"
เขาเลิกคิ้วเล็กน้อยก่อนจะหลุดยิ้ม "แน่นอน แต่ต้อง
ถามคุณมิซาโตะก่อนด้วยนะ"
"โอเคเลย!" เด็กสาสยิ้มกว้างจากที่ดูแล้วริโกะน่าจะติดใจสองแฝดนี้อย่างมาก
เกะโทเท้าคางมองไปยังทั้งสามคนที่กินไอติมสลับกับคุยกันอย่างสนุกสนานด้วยรอยยิ้ม เขายกกาแฟขึ้นมาดื่มอย่างช้าๆ ในหัวก้นึกถึงคำถามที่ซาโตรุเคยพูดไว้ว่าถ้าเขาเป็นป๊ะป๋า ใครจะเป็นหม่าม๊า
"โอเคเลย!" เด็กสาสยิ้มกว้างจากที่ดูแล้วริโกะน่าจะติดใจสองแฝดนี้อย่างมาก
เกะโทเท้าคางมองไปยังทั้งสามคนที่กินไอติมสลับกับคุยกันอย่างสนุกสนานด้วยรอยยิ้ม เขายกกาแฟขึ้นมาดื่มอย่างช้าๆ ในหัวก้นึกถึงคำถามที่ซาโตรุเคยพูดไว้ว่าถ้าเขาเป็นป๊ะป๋า ใครจะเป็นหม่าม๊า
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
