เอ๊ะ เอ๊ะ เอ๊ะ เอ๊ะ เอผีะ
อิผี เหี้ยไรนิ
แตาแบบริกะไปแล้วไมทใช่อ่อในดล่มสุนอะ เอ๊ะ อะไรยิ
ละพียตใจเยนอย่าเพิ่งจะมาค่าน่องดิ โอ้ยยย กุอยากตับ
รึฟามจริงำเขาอาจจะเล่นละครตบตาพวกระดับสูงกะดั้ยๆๆไไ
แบบทำเปนเกียดยจแต่จริงๆรอทีาจะช่วยน้องไรเงี้ยๆ โอ่ย เกเกะเฉลยเลยได่ปะแค่น้ก้จะขาดใจตาบแฃ้ง
ใดๆตอนนี้คือพนมมือท่องนะโมสามจบละ หายใจเข้าเปนนะโม หายใจออกเปนตัดสระ

• • •

Missing some Tweet in this thread? You can try to force a refresh
 

Keep Current with 🎐Lumina Luceat III เปนยัยหนูของท่านราชาคำสาป

🎐Lumina Luceat III เปนยัยหนูของท่านราชาคำสาป Profile picture

Stay in touch and get notified when new unrolls are available from this author!

Read all threads

This Thread may be Removed Anytime!

PDF

Twitter may remove this content at anytime! Save it as PDF for later use!

Try unrolling a thread yourself!

how to unroll video
  1. Follow @ThreadReaderApp to mention us!

  2. From a Twitter thread mention us with a keyword "unroll"
@threadreaderapp unroll

Practice here first or read more on our help page!

More from @Lumina_Luceat

1 Feb
#LuminaJJKFanfic #อินุยูจิ

⚠️⚠️มีสปอยเนื้อหาของมังงะตอนที่137⚠️⚠️
"เซมไป ผมขอโทษ"

"ปลาตากแห้ง"

ใบหน้าของอิตาโดริเศร้าหมองยามมองไปยังแขนข้างซ้ายของรุ่นพี่ปีสองผู้ใช้วจีคำสาปที่มันหายไป เป็นเพราะเขาไม่สามารถคุมสุคุนะได้

"เพราะผมแท้ๆ โดนประหารไปได้ก็ดี"

"!! โอกากะ!!"

"ไม่ ผมนะสมควรที่จะโดนประหารไปนานแล้วถ้าไม่ได้อาจารย์โกะโจช่วยไว้"
"ไข้ปลาแซลมอน..."

มืออีกข้างที่ยังหลงเหลือของอินุมากิเอื้อมมาลูบใบหน้ารุ่นน้องเบาๆ ฝ่ามือของอิตาโดริเอื้อมมาจับมือที่เต็มไปด้วยบาดแผลของคนตรงหน้า

"รุ่นพี่ ผมขออะไรบางอย่างได้ไหม"

"ปลาแซลมอน"

"ถ้าเกิดเราชิงตัวอาจารย์โกะโจคืนมาไม่ได้ และผมกินนิ้วสุคุนะครบทั้งยี่สิบนิ้วแล้ว"
Read 21 tweets
31 Jan
#LuminaJJKFanfic #เกะริโกะ #สุงุริโกะ TW มีสปอยเนื้อหาของมังงะเล่มที่8-9

Out of the blue 🎨

เกะโท สุงุรุ มีความทรงจำจากชาติที่แล้วอยู่

เขาเห็นความทรงจำพวกนั้นผ่านความฝันตั้งแต่วัยเด็ก เกะโทในอดีตชาตินั้นมีทั้งชื่อ,หน้าตาเหมือนกับตัวเขาในปัจจุบันทุกระเบียบนิ้ว ขาดแต่เพียงแค่
ความทรงจำของเขานั้นไม่ได้แจ่มชัดขนาดจำทุกอย่างได้

มันเป็นแค่ภาพเบลอๆ ขาดๆหายๆไม่สามารถปะติดปะต่อได้มากเท่าที่อยาก แต่ว่ามันมีความทรงจำช่วงหนึ่งทีาเขายังจำได้อย่างชัดเจน

มันคือความทรงจำในช่วงมัธยมปลายปีที่2

เกะโทไม่รู้ว่าทำไมมันถึงไม่เหมือนความทรงจำช่วงอื่น อาจจะเป็นเพราะมัน
สำคัญกับตัวเขามากละมั้ง ในความทรงจำนั้นเขาก็จะเห็นร่างของเด็กสาวคนหนึ่ง เธอมีผมสีดำสนิทมัดเป็นเปียไพล่หลังและสวมใส่ชุดกะลาสี

อามาไน ริโกะ คือชื่อของเธอ

ความทรงจำเกี่ยวกับอามาไน ริโกะนั้นแจ่มชัดโดดเด่นเป็นอย่างมาก ทั้งใบหน้า ทั้งน้ำเสียง ทั้งบทสนทนาทุกอย่างของเธอเขาจำได้โดยไม่มี
Read 19 tweets
31 Dec 20
#LuminaJJKFanfic #เกะริโกะ

First love

31 ธันวาคม วันสุดท้ายของปี ก่อนที่จะขึ้นปีใหม่ เกะโทเองก็ใช้เวลานี้กับมิมิโกะและนานาโกะครอบครัวของเขาอย่างเต็มที่ สองสาวดูจะร่าเริงในวันแบบนี้เป็นพิเศษ เมื่อเห็นใบหน้าร่าเริงของเด็กๆเขาก็ยิ้มออกม่อย่างพึงพอใจ

"เกะโทซามะ! มีร้านไอติมลดราคา
ด้วยค่ะ! ไปร้านนั้นกัน"

"ครับๆไปกันเถอะ"

สองสาวจับแขนของเขาดึงเข้าไปในร้าน ถึงเกะโทจะเกลียดสถานที่ที่มีลิงมากมายเช่นนี้แต่เพื่อครอบครัวของเขา เกะโทจะยอมทนอยู่ในสถานที่แบบนี้ละกัน

แสงสีมากมายเป็นประกายระยิบระยับทั่วทั้งท้องฟ้ายามค่ำคืน เกะโทจับจ้องไปยังวิวข้างนอกอย่างเงียบเชียบ
เขานึกถึงวันวานก่อนๆที่เคยใช้เวลาในวันสิ้นปีกับซาโตรุและโชโกะ ช่วงสมัยเด็กที่เคยเฉลิมฉลองกับครอบครัว แต่พอเวลาผ่านไปอะไรๆก็ไม่เหมือนเดิม

เกะโทมองใบหน้าของสองสาวที่ทานไอศกรีมอย่างเอร็ดอร่อยด้วยรอยยิ้ม ถ้าหากมองเผินๆพวกเธอก็ไม่ต่างอะไรจากเด็กนักเรียน ใช่ แค่เด็กธรรมดาๆเท่านั้น
Read 13 tweets
25 Dec 20
#LuminaJJKFanfic #เกะริโกะ

คริสมาส

อากาศหนาวเย็นสัมผัสกับร่างของเกะโท ดวงตาของเขามองไปที่ฟ้า โลหิตสีแดงไหลออกมาจากร่างกาย ร่างของโกะโจอยูห่างไปไม่ไกล เกะโทรู้ว่าตัวเองกำลังจะตายอย่างแน่นอน

ในช่วงเวลาสุดท้ายของหวนนึกถึงใบหน้าของมิมิโกะและนานาโกะ เด็กไที่เขาไปช่วยครอบครัวของเขา
เขานึกถึงช่วงเวลาที่ได้เลี้ยงดูเด็กสาวทั้งสองคน ช่วงเวลาที่ได้ดูพวดเธอเติบโต ความรู้สึกของคนเป็นพ่อคงไม่ต่างกันเท่าไหร

เขาเห็นถึงช่วงเวลาสมัยม.ปลายที่อยู่กับโชโกะและซาโตรุ สามปีที่อยู่ด้วยกันข่างเป็นช่วงเวลาที่น่าจดจำ

และเขาก็เห็น อามาไน ริโกะ

เด็กสาวที่เขาช่วยไว้ไม่ได้
เธอห่างจากเขาไปเพียงเอื้อมมือ แต่เกะโทกลับไม่สามารถช่วยไว้ได้

หากเอื้อมไปจับฝ่ามือคู่นั้นเร็วกว่านี้อีกสักนิด

หากเขารู้สึกตัวเร็วกว่านี้อีกนิด เด็กสาวคนนั้นคงไม่ต้องเสียชีวิตตั้งแต่วัยเยาว์เช่นนี้

เกะโทหลับตาลง เฝ้ารอช่วงเวลาสุดท้ายที่กำลังคืบคลานเข้ามา เขาไม่หนี และไม่ปฏิเสธ
Read 9 tweets
24 Dec 20
#LuminaJJKFanfic #จุนเปยูจิ แดรบเบิ้ลสั้นๆต้อนรับวันคริสมาสค่ะ

Hot chocolate and marshmallows

หน้าหนาวปีนี้ยังคงหนาวเหทือนเดิม อิตาโดริ ยูจิคิดในใจพร้อมกระชับเสื้อกันหนาวแน่น ลมหายใจเป็นไอสีขาวบอกได้เลยว่าอุณหภูมินั้นต่ำแค่ไหน แสงไฟประดับประดาส่องสว่างตามร้านรวงมากมายจนตาพร่า
ท้องฟ้าเริ่มถูกย้อมไปด้วยสีน้ำเงินเข้ม ยิ่งช่วงหน้าหนาวมันยิ่งมืดเร็วมาก ยูจิจึงรีบสาวเท้าเดินกลับบ้าน ทั้งๆที่พระอาทิตย์ตกดินได้ไม่นานแต่มันก็มืดเสียแล้ว

ยูจิเดินกลับมาที่อพาร์ตเท้นของเขา ฝ่ามือไขกุญแจเข้าไปในห้อง ภายในห้องนั้นมืดสนิท ไม่มีวี่แววของคนในห้อง เขายกโทรศัพท์ขึ้นมา
เช็คก็เห็นข้อความของจุนเปที่เขียนไว้ว่าจะมาช้านิดหน่อย ยูจิจึงวางใจก่อนจะเดินเข้าไปในห้อง

เขากับจุนเปอาศัยอยู่ในอพาร์ทเมนท์แห่งนี้มานานแล้ว ไม่ใช่แค่เพราะพวกเขาแชร์ห้องกันแบบนักศึกษามหาลัยที่หารห้องเพื่อประหยัดเงินทั่วๆไป แต่ที่ชายหนุ่มทั้งสองคนมาอาศัยอยู่ด้วยกันนั้นก็เพราะ
Read 17 tweets
22 Dec 20
#LuminaJJJFanfic #เมงุยูจิ #伏黒恵誕生祭2020

Who's birthday? ⏰

23:30

เสียงเข็มนาฬิกาเดินสลับกับเสียงพลิกหน้ากระดาษภายในห้องที่เงียบสงบ ดวงตาสีไพลินจับต้องไปยังตัวอักษรในแต่ละหน้ากระดาษอย่างใจจดใจจ่อ

ในค่ำคืนที่เงียบเหงาเวลานี้ควรเป็นเวลานอนของเขา แต่สาเหตุที่เขายังไม่นอนก็
เพราะแขกอีกคนที่อยู่ภายในห้อง อิตาโดรินอนเล่นโทรศัพท์บนเตียงของเขา ส่วนฟุชิงุโระนั่งอ่านหนังสือข้างล่างหลังก็พิงเบาะรองอันใหญ่

"ฟุชิงุโระ กี่โมงแล้ว"

"ห้าทุ่มครึ่ง" เขาตอบไปก่อนจะกลับมาอ่านหนังสือ

"นายไม่กลับห้องหรออิตาโดริ"

"อีกแป๊บนึงนา~"

อีกฝ่ายตอบกลับทาพร้อมนอนเอกเขนกบน
เตียงอย่างสบายใจ ฟุชิงุโระถอนหายใจเบาๆ เสียงของเข็มนาฬิกายังคงเดินไปเรื่อยๆ

23:44

อิตาโดริเดินไปหยิบน้ำขยิบขนมขึ้นมาทานโดยที่แบ่งเขาด้วย แน่ละก็มันเป็นขนมในห้องเขานี่

เขาเหลือบไปมองเวลา ตอนนี้เองก็ใกล้จะเที่ยงคืนแล้ว พรุ่งนี้พวกเขาไม่มีภารกิจหรือทีเรียนอะไรฟุชิงุโระก็คิดว่า
Read 17 tweets

Did Thread Reader help you today?

Support us! We are indie developers!


This site is made by just two indie developers on a laptop doing marketing, support and development! Read more about the story.

Become a Premium Member ($3/month or $30/year) and get exclusive features!

Become Premium

Too expensive? Make a small donation by buying us coffee ($5) or help with server cost ($10)

Donate via Paypal Become our Patreon

Thank you for your support!

Follow Us on Twitter!